ညခ်စ္သူ၏ စာေပဘဏ္တိုက္: ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ သူ၏တာ၀န္ယူတတ္မႈ

ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ဦးအျဖစ္ ျပည္သူမ်ားက အလိုအေလွ်ာက္ ေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားတြင္ တုႏိႈင္းမမီသည့္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး မ်ားစြာရွိပါသည္။ ထိုကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးမ်ားထဲတြင္ တာ၀န္ယူတတ္ျခင္း၊ တာ၀န္ယူႏိုင္ျခင္း၊ တာ၀န္ယူရဲျခင္း စိတ္ဓါတ္သည္ ထိုေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာ တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထိုဂုဏ္သိကၡာသည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ပကတိ အဆင့္အတန္းလည္း ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ တာ၀န္ယူရဲျခင္း ဂုဏ္သိကၡာအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ေတြးေတာေနမိသည္။ ယခု အခ်ိန္ထိ သူ႔ကို ျပည္သူမ်ားက ႏွလံုးေသြးျဖင့္ရင္း၍ စြဲလမ္းေနၾကျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္း တစ္ခုသည္ သူ၏ တာ၀န္ယူရဲျခင္း စိတ္ဓါတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးေနမိသည္မွာ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ တကၠသုိလ္သမဂၢမွ ထုတ္ေ၀ေသာ အိုးေ၀မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္း၏ တာ၀န္ယူရဲျခင္း ႏွင့္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ အတြင္း ဗိုလ္ေတဇ ဘ၀က လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈ တစ္ခုအတြက္ ၁၉၄၆ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ တာ၀န္ယူရဲျခင္း အေၾကာင္း ႏွစ္ခုျဖစ္သည္။

အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္း အေၾကာင္း ေရးသားခဲ့ၾကသည့္ ေဆာင္းပါးေပါင္း မ်ားစြာထဲမွ ကၽြန္ေတာ္ အႏွစ္သက္ဆံုးမ်ားမွာ ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာ၏ ရုပ္ပံုလႊာ ႏွင့္ ဖ်တ္ခနဲ ေတြ႔ရေသာ ရုပ္ပံုလႊာ ကားခ်ပ္မ်ား စာအုပ္ထဲတြင္ ေရးသားထားသည္မ်ား ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ နတ္ေမာက္မဂၢဇင္း အမွတ္ ၂ တြင္ ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာ ေရးသားခဲ့သည္ အိုးေ၀မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္း ေဆာင္းပါးကို ဖ်တ္ခနဲ ေတြ႔ရေသာ....စာအုပ္တြင္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ထိုအထဲမွ အနည္းငယ္ ေကာက္ႏႈတ္ တင္ျပလိုပါသည္။

"သူ အိုးေ၀မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ျဖစ္စဥ္က သူတည္းျဖတ္ေသာ မဂၢဇင္းထဲတြင္ ထိုအခါက တကၠသုိလ္ အာဏာပိုင္တစ္ဦး၏ မႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္ရာ သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကုိ ေျပာင္ေလွာင္ေရးထားေသာ ေဆာင္းပါး ပါသည္။ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသည္။ ေရးသူက ကိုညိဳျမ။ တကၠသုိလ္ သပိတ္ေမွာက္ကိစၥ အခိုးအေငြ႔မ်ား ထြက္ေနစဥ္ တကၠသုိလ္ အာဏာပိုင္တို႔က ေက်ာင္းမွ အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္းကုိ ထုတ္ပစ္မည္ဟု ျခိမ္းေျခာက္ထားသည္။ ေဆာင္းပါးေရးသူ၏ အမည္ကို ေဖာ္ထုတ္ပါဟု ဆိုသည္။ သူ မေဖာ္ထုတ္။ ေဆာင္းပါးေရးသူကို ေဖာ္ထုတ္လွ်င္ သူ႔ကို ေက်ာင္းမထုတ္ဘဲ ေဆာင္းပါးေရးသူကိုသာ အျပစ္ေပးမည္ဟု ယူဆရသည္။

သူက သူ တာ၀န္ယူမည္ဟု ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္က အိုးေ၀မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္းကို စြဲလမ္းသြားသည္။" (ဒုတိယအၾကိမ္ထုတ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၃၃)

အိုးေ၀မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္

(ဓါတ္ပံုကုိ ဖ်တ္ခနဲ ေတြ႔ရေသာ ရုပ္ပံုလႊာ ကားခ်ပ္မ်ား စာအုပ္ ၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၂၉ မွ ရယူတင္ျပထားပါသည္)

မ်က္ႏွာဖံုး - ေပၚဦးသက္

ရုပ္ပံုလႊာ ၊ ဒဂုန္တာရာ ၊ ပုဂံစာအုပ္တိုက္ ၊ ဒုတိယအၾကိမ္ ၊ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္

မ်က္ႏွာဖံုး ပန္းခ်ီ - ပိုပို

ဖ်တ္ခနဲ ေတြ႔ရေသာ ရုပ္ပံုလႊာ ကားခ်ပ္မ်ား ၊ ဒဂုန္တာရာ
ရာျပည့္စာအုပ္တိုက္ ၊ ပထမအၾကိမ္ ၊ ၁၉၉၇ ဒီဇင္ဘာ ၁

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ တာ၀န္ယူရဲသည့္ ဂုဏ္သိကၡာ ေနာက္ထပ္ျပယုဒ္တစ္ခုမွာ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ လက္လွမ္းမီသည့္ စာအုပ္ ၂ အုပ္မွ မွီျငမ္း ကိုးကားတင္ျပလိုပါသည္။

၁။ ႏိုင္ငံေရး အေတြ႔အၾကံဳမ်ား ၊ ကိုသန္း (ၾကည့္ျမင္တိုင္)

ပင္၀ါးရံုစာေပ ၊ ပထမအၾကိမ္ ၊ ၂၀၀၉ ႏို၀င္ဘာ ၊

၂။ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ ၊ ေက်ာ္ေအာင္
Last and First in Burma by Maurice Collis ရာျပည့္စာအုပ္တိုက္ ၊ ပထမအၾကိမ္ ၊ ၂၀၁၁ ဇန္န၀ါရီ ၊

"ရြာလူထုက တုိင္ၾကား

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္ရန္ေအာင္ႏွင့္ သခင္ထြန္းအုပ္တို႔ ပါ၀င္ေသာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ စစ္ဌာနခ်ဳပ္သည္လည္း ေမာ္လျမိဳင္စစ္ေၾကာင္းႏွင့္ လိုက္ပါခဲ့ျပီး ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္းရွိ သာေဆာင္ရန္းမွ ေတာအထပ္ထပ္ ေတာင္အထပ္ထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာနယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး သံလြင္ျမစ္ကုိ ျဖတ္ကူးသည္။ ထို႔ေနာက္ မဲပလီ၊ ယင္းပိုင္တို႔မွတစ္ဆင့္ ဘီးလင္းျမစ္ကုိ ျဖတ္ကူးကာ ၀မဲလူ၊ ၀င္းကလံုမွ ဆက္လက္ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကရာ စစ္ေတာင္းျမစ္ကမ္းေပၚရွိ ကြမ္းဆိပ္သို႔ ေရာက္သည္။ ယင္းသုိ႔ ခ်ီတက္ခဲ့ရာတြင္ သထံုခရိုင္ ေပါင္ျမိဳ႕နယ္ အတြင္းမွ သဲျဖဴကုန္းရြာ ကုလားသူၾကီးသည္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္မ်ား အတြက္ သူလွ်ိဳလုပ္ေပးရျပီး ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ကိုလည္း အဖ်က္အေမွာင့္လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း ရြာလူထုက တိုင္ၾကားသည္။ အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံုျဖင့္ တုိင္ၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႔ရွိခဲ့

ထိုအခါ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ စစ္ဌာနခ်ဳပ္က ကုလားသူၾကီးကို ဖမ္းဆီးျပီး စစ္ခံုရံုးဖြဲ႔ စစ္ေဆးသည္။ စစ္ေဆးရာတြင္ ျပစ္မႈထင္ရွားသျဖင့္ ေသဒဏ္ေပးရန္ စစ္ခံုရံုးက ဆံုးျဖတ္သည္။ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက စစ္ခံုးရံုး ဥကၠ႒ ျဖစ္သည္) ထိုအဂၤလိပ္ သူလွ်ိဳ ကုလားသူၾကီးကုိ မုတၱမျမိဳ႕ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို္ယ္တိုင္ ဓါးရွည္ျဖင့္ ခုတ္ျပီး ကြပ္မ်က္ခဲ့သည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မေသသျဖင့္ ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ျပီး အဆံုးစီရင္ရန္ အမိန္႔ေပးရသည္ဟု ဆိုသည္။ သူလွ်ိဳ ကြပ္မ်က္ပြဲသုိ႔ လူအေျမာက္အျမား လာေရာက္ ၾကည့္ရႈခဲ့ၾကသည္။

ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ ခ်ီတက္လာရာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ အဂၤလိပ္သူလွ်ိဳမ်ား၊ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးသူမ်ား၊ ပဥၥမံမ်ား၊ အလိုေတာ္ရိမ်ား၊ သူခိုးဓါးျပမ်ားကို သုတ္သင္ခဲ့ၾကရသည္။ ထိုသုိ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့သျဖင့္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ရွိ ျမိဳ႕ရြာ ေက်းလက္ေဒသမ်ားသည္ ေရခဲႏွင္းေဆာင္းတမွ် အလြန္ေအးခ်မ္းခဲ့သည္။ တံခါးမပိတ္ဘဲ အိပ္လွ်င္ပင္ ခိုးမည့္သူမရွိ။ မႈခင္းမရွိသေလာက္ နည္းသည္။ သဲျဖဴကုန္း သူၾကီးကို ေသဒဏ္ ေပးခဲ့သည့္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ ခ်ီတက္ခဲ့ရာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေသဒဏ္ေပး ကြပ္မ်က္ခဲ့သည့္ အမႈေပါင္းမ်ားစြာ အနက္မွ တစ္ခုသာျဖစ္သည္။

စာေရးသူသည္ (ကိုသန္း၊ ၾကည့္ျမင္တိုင္) ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္မွ ေသဒဏ္ေပး ကြပ္မ်က္မႈ ႏွစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္ကို္ယ္က် ေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္။ တစ္ခုက စိန္႔မိုက္ကယ္ မ်က္မျမင္ေက်ာင္း၀င္း အတြင္း ဓါးျပတစ္ေယာက္ကို ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာက လွံစြပ္ထိုး ကြပ္မ်က္မႈ ၊ ေနာက္တစ္ခု ဟသၤာတျမိဳ႕ ေဘာလံုးကြင္းအတြင္း ဗိုလ္ရန္ႏိုင္၏ ေနာက္ခ်န္တပ္ျဖစ္ေသာ ဗိုလ္သန္းေအာင္၏ တပ္က ဓါးျပတစ္ဦးအား လွံစြပ္ထိုး ကြပ္မ်က္မႈတို႔ ျဖစ္သည္။ ယင္းအတြက္ မည္သူ႔ကိုမွ် အေရးယူသည္ဟု မၾကားခဲ့ရေပ။"

(ႏိုင္ငံေရး အေတြ႔အၾကံဳမ်ား စာအုပ္ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ ဖမ္းဆီးရန္ နယ္ခ်ဲ႕တို႔ ၾကိဳးပမ္းခဲ့စဥ္က ေဆာင္းပါး ၊ စာမ်က္ႏွာ ၉၉ - ၁၀၀)

အထက္ပါ ျဖစ္ရပ္သည္ ၁၉၄၁ ဒီဇင္ဘာလ ပတ္၀န္းက်င္အတြင္း ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္း ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာသည့္ ဘုရင္ခံ ေဒၚမန္စမစ္၏ ဥပေဒျပဳေကာင္စီ အစည္းအေ၀းကို ၁၉၄၆ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အတူ စစ္ခ်ီခဲ့သည့္ သခင္ထြန္းအုပ္သည္လည္း ထိုဥပေဒျပဳေကာင္စီတြင္ အဖြဲ႔၀င္ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ သခင္ထြန္းအုပ္က ထိုအစည္းအေ၀းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား လူသတ္တရားခံအျဖစ္ စြပ္စြဲလိုက္သည္။ လူသတ္မႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးရမည္။ သခင္ထြန္းအုပ္က သူကိုယ္တိုင္ မ်က္ျမင္သက္ေသအျဖစ္ ရံုးတြင္ သက္ေသခံမည္ဟု တင္ျပသည္။ (အေသးစိတ္ကို ဆရာေက်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားသည့္ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ စာအုပ္ ၊ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္း အခန္း ၊ စာမ်က္ႏွာ ၃၈၈တြင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။)

ထိုသတင္းသည္ ရန္ကုန္သတင္းစာမ်ား၊ လန္ဒန္သတင္းစာမ်ားတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိ ဖမ္းဆီးခ်င္ေနသည့္ အဂၤလိပ္တို႔ ပိုမို ဗ်ာမ်ားသြားသည္။ ဖမ္းဆီးရန္ သင့္ မသင့္ နယ္ဘက္ စစ္ဘက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေခါင္းခ်င္းဆုိင္ၾကသည္။ ဘုရင္ခံက ဖမ္းဆီးခ်င္ေနသူ ျဖစ္သည္။ ပုဂၢိဳလ္ခ်င္း ဆက္သြယ္မႈ၏ အက်ိဳးတရားမ်ားကို ယံုၾကည္သူ ဘုရင္ခံ ေဒၚမန္စမစ္က ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ အစိုးရအိမ္ေတာ္သို႔ ဖိတ္ေခၚျပီး ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။

"ဘုရင္ခံက သူၾကီးကြပ္မ်က္မႈ အေၾကာင္းကုိ ေမးျမန္းေသာအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေရွာင္လႊဲဖံုးကြယ္ျခင္း အလ်ဥ္းမျပဳဘဲ ယင္းအမႈအတြက္ သူ႔တြင္ တာ၀န္ရွိသည္ဟု မဆိုင္းမတြ ေျပာသည္။ ဣေႄႏၵမပ်က္ တည္ျငိမ္စြာ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရင္ခံပင္ အံ့ၾသသြားသည္။ ထိုသူၾကီးကို ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ စစ္ခံုးရံုးက စစ္ေဆးျပီး ေသဒဏ္အျပစ္ေပး ၍ ကြပ္မ်က္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဘုရင္ခံကို ေျပာသည္"

(ႏိုင္ငံေရး အေတြ႔အၾကံဳမ်ား စာအုပ္ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ ဖမ္းဆီးရန္ နယ္ခ်ဲ႕တို႔ ၾကိဳးပမ္းခဲ့စဥ္က ေဆာင္းပါး ၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၀၉)

ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာျဖင့္ တာ၀န္ယူတတ္ေသာ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ၾကီးသည္ သူခ်စ္ျမတ္ႏိုးလွေသာ တုိင္းျပည္ကို ခ်န္ထားရစ္ကာ ထြက္ခြာသြားခဲ့ေလျပီ။ တိုင္းျပည္မွာေတာ့ က်န္ရစ္ေနေသးသည့္ တာ၀န္မယူတတ္သူတို႔ႏွင့္ ေရွ႕သို႔ ဆက္၍ .......... ။