ျပဳျပင္သည္ ရွိေသာ္

ဘာေန = ျပဳျပင္ဖို႔ လိုအပ္သူ
ဒီဘေလာ႔ပို႔စ္ ျဖစ္တဲ႔ ျပဳျပင္ျခင္းအေၾကာင္းကို ေရးဖို႔ .. က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္အားယူေနရပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ႔ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ျပဳျပင္ျခင္းမွာ ဝန္ေလးေနျပီး အရိုးစြဲေနတဲ႔ အက်င္႔ေတြနဲ႔သာ ေနသားက်ေနျခင္းေၾကာင္႔ပါ ။ ဒါေပမဲ႔ ျပဳျပင္ျခင္းဟာ အေျခအေနေတာ္ေတာ္ဆိုးေနသူမ်ား ၊ အေတာ္အတန္ဆိုးေနသူမ်ား အတြက္ နဲ႔ အမွားကို စလုပ္ေနသူမ်ားအဖို႔ လိုအပ္တာမို႔ …
အသိသတိတစ္ခုျဖစ္ေစခ်င္တဲ႔ ဆႏၵေၾကာင္႔ ေရးလိုက္ရျခင္းပါ ။ ဒီမနက္ မ်က္နွာသစ္အျပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အေတြးစီေနတုန္း .. ေျခတစ္ဖက္မသန္တဲ႔ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ လမ္းေပၚ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတာကို အမွတ္တမဲ႔ ျမင္မိသြားတယ္ ။ ဒါနဲ႔ သူဘာလို႔ အဲ႔လို ေထာ႔နင္း ေထာ႔နင္းနဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္သြားေနရတာလဲ ဆိုတာကို ထပ္ေတြးမိျပန္တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ ျပဳျပင္ျခင္း ဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ကို ဦးတည္သြားတယ္ပဲ ဆိုပါေတာ႔ ။
လူတိုင္းမွာ အက်င္႔ေတြရွိၾကတယ္ ။ အက်င္႔ေတြဟာ လုပ္ရပ္ေသးေသးေလးေတြကေန စတင္လာၾကတယ္။ လူဆိုတဲ႔ သတၱဝါဟာ ခံစားမွဳကို အေလးထားတဲ႔ သတၱဝါထဲကပဲဆိုေတာ႔ ခက္ခဲတာကို ေရွာင္ၾကတတ္ၾကတယ္ လြယ္ကူတာကို ျပဳလြယ္တတ္ၾကတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သနားညွာတာရင္း ခံစားမွဳဘက္ကို အားေပးရင္း လြယ္တာကို လိုက္ရင္းနဲ႔ ဆိုးတဲ႔ အက်င္႔ေတြ ၊ လူမပီသတဲ႔ အက်င္႔ေတြ ျဖစ္ျဖစ္ လာၾကတယ္ ။ ေနာက္ေတာ႔ မျပင္နုိင္ မဆင္နုိင္နဲ႔ ေသသည္အထိ အက်င္႔ကစြဲ အက်င္႔ေၾကာင္႔ ျဖစ္လာတဲ႔ အက်ိဳးက ထပ္ထပ္ နွိပ္စက္နဲ႔ ျပဳျပင္ျခင္း ကို မလုပ္သ၍ ခံရင္း ခံရင္း အဆံုးသတ္သြားတာေတြရွိပါတယ္။ အဲ႔ဒီအထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ပါေနျပီဆိုရင္ေတာ႔ ျပဳျပင္စရာ ရွိတာေတြကို ျပဳျပင္ဖို႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္ ။
ေစာနက က်ေနာ္ ေျပာတဲ႔ ေျခမသန္တဲ႔ သူတစ္ေယာက္ဟာ .. ေမြးရာပါ ပိုလီယိုလည္း ျဖစ္နိုင္သလို ဒဏ္ရာ တစ္ခုေၾကာင္႔လည္း ေျခေထာက္ဟာ ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ႔တာလည္း  ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ ။ ဘယ္လိုေၾကာင္႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒါဟာ ပံုမွန္မဟုတ္မွန္း သူတို႔ကိုသူတို႔ သိေနမယ္ထင္ပါတယ္ ။ ဒီေနရာမွာ သူတို႔ စိတ္နဲ႔ က်ေနာ္ မေတြးပဲ က်ေနာ္႔စိတ္နဲ႔ က်ေနာ္ ေတြးျပီး ထင္ျမင္တာကို တင္ျပခ်င္မိတာပါ ။ အကယ္၍ က်ေနာ္႔မွာ အဲ႔လို ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ေတြးၾကည္႔လိုက္တယ္ ။ လမ္းေလွ်ာက္တယ္ ပံုမွန္မဟုတ္ဘူး ။ ပံုမွန္လမ္းေလွ်ာက္ပံုကို တျခားသူေတြဆီကေန ျမင္ထားတယ္ ဒီေတာ႔ သိတယ္ ။ ကိုယ္႔မသန္တဲ႔ ေျခေထာက္ကို စစခ်င္း ပံုမွန္ေလွ်ာက္နည္းအတိုင္း ေလွ်ာက္မယ္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ပံုမွန္ပံုစံျဖင္႔ ေလွ်ာက္မယ္ ျပီး ျမန္ျမန္လာမယ္ ။ သူမ်ားေတြလိုေလွ်ာက္နုိင္ရမယ္ဆိုျပီး စိတ္ထဲက ျပင္းျပစိတ္နဲ႔ အားတင္းထားမယ္ ။ အဲ႔ဒီလို ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း လုပ္ပါမ်ားလာရင္ အက်င္႔ရလာမယ္ ျပီး သာမန္လို႔ ေလွ်ာက္နိုင္လာမယ္ .. စသျဖင္႔ က်ေနာ္ ေတြးမိသြားတယ္ ။
တကယ္တန္း ရင္ဆိုင္ရရင္လည္း က်ေနာ္ အဲ႔လိုပဲ လုပ္မိလိမ္႔မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္ ။ အဲ႔ဒီ ကိုယ္လက္အဂၤါနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ျပဳျပင္တာေတြရွိသလို .. က်ေနာ္တို႔ စိတ္ေတြနဲ႔ စိတ္လမ္း အက်င္႔ေတြကိုလည္း ျပဳျပင္ရင္ေရာ မရနိုင္ဘူးလား ဆိုျပီး ဆက္ေတြးမိျပန္ပါတယ္ ။ ဒီေနရာမွာ ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ ဆႏၵေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဦးတည္ထားလို႔ရပါတယ္ ။ ေၾကာ္ၾကားခ်င္သူ ၊ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခ်င္သူ ၊ သရုပ္ေဆာင္ျဖစ္ခ်င္သူ ၊ အဆိုေတာ္ ျဖစ္ခ်င္သူ ၊ သူေဌးျဖစ္ခ်င္သူ  စသည္႔စသည္႔ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို ဦးတည္ျပီး ျပဳျပင္မွဳ စိတ္နဲ႔ ထပ္ခါထပ္ခါ ခ်ဥ္းကပ္သြားမယ္ဆိုရင္ .. လိုခ်င္ေနေသာ ၊ ျဖစ္ခ်င္ေနေသာ အရာမ်ားဟာ အမွန္ျဖစ္လာမည္မွာ မလြဲပါဘူးလို႔ က်ေနာ္ တစ္ကိုယ္တည္း အတည္ျပဳၾကည္႔မိပါတယ္ ။
သူေဌးျဖစ္ခ်င္သလား .. ဒါဆို သူေဌး ေတြရဲ႔ ပံုစံကိုေလ႔လာ ျပီး လိုက္က်င္႔ က်င္႔ပါမ်ားရင္ ျဖစ္လာလိမ္႔မယ္ ။ အဆိုေတာ္ျဖစ္ခ်င္သလား အဆိုေတာ္ေတြရဲ႔ ပံုစံကိုေလ႔လာ ျပီး ေလယူေလသိမ္းက်င္႔ က်င္႔ပါမ်ားရင္ ျဖစ္လာလိမ္႔မယ္ ၊ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခ်င္သလား .. ျဖစ္ခ်င္ရင္ စာေရးဆရာေတြရဲ႔ ပံုစံနဲ႔ စာေရးပံုကိုဖတ္ ျပီး လိုက္ေရးၾကည္႔ ေရးပါမ်ားရင္ ျဖစ္လာလိမ္႔မယ္ ။ တရားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ဆိုရင္လည္း ေရွ႔က တရားဘက္ လြန္ေျမာက္တဲ႔ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကို လိုက္ၾကည္႔ .. ေလ႔လာ .. ျပီး က်င္႔ၾကံ .. ေနာက္ က်င္႔ပါမ်ားရင္ ျဖစ္လာတဲ႔ အျဖစ္ကို က်င္႔သူကိုယ္တိုင္ သိလာပါလိမ္႔မယ္ ။ တကယ္ေတာ႔ လူ႔ေလာကထဲက က်ေနာ္တို႔တေတြအတြက္ .. တကယ္လိုခ်င္ရင္ တကယ္ ျဖစ္လာနိုင္တဲ႔ အမွန္တရားေတြ တကယ္ ရွိတယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္မိတာပါ ။
အဲ႔ဒီလို ေတြးေတာမိတဲ႔ ေလာက သေဘာေလးေတြ ရွိေၾကာင္းကို က်ေနာ္နဲ႔ တကြ အင္တာနက္စာမ်က္နွာ ေရွ႔က သူေတြကို သိေစခ်င္တာပါ ။ ဒါေၾကာင္႔ ဘယ္လို အေတြးသစ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ မွ်ေဝေနအံုးမွာပါ ။ မွ်ေဝခ်က္ေတြသည္ ေသးငယ္တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါမယ္ စာဖတ္တဲ႔သူအတြက္ အသံုးမတည္႔တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါမယ္ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ .. က်ေနာ္႔ကိုယ္ က်ေနာ္ေတာ႔ ကိုယ္ေရးလိုက္တဲ႔ စာတစ္ေၾကာင္းအတြက္ ေက်နပ္ေနမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ သိပါတယ္လို႔ ဝန္ခံပါတယ္  ။
ဘာေန
၂၃ရက္ ၊ ဇႏၷဝါရီ ၊ ၂၀၁၂

ကိုဂါး ( ကြန္ ့မန္ ့)
ျပဳျပင္ၾကစို႕ဆိုလို႕ ဘယ္ကစျပဳျပင္ရမလဲစဥ္းစားမိတယ္။ ကဲ မေကာင္းတဲ႕အပိုင္းက စျပဳျပင္ရမွာေပါ႕ဆိုၿပီး
မေကာင္းတာကိုရွာၾကည္႕တာပါပဲ ရွာမေတြ႕တာက ေကာင္းေနတဲ႕အပိုင္း။
ငယ္ငယ္တုန္းက သူမ်ားရဲ႕အက်င္႕ကို အတုလိုက္ပီးေျပာင္တတ္တဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္ ။
သူမ်ားပါးစပ္ရြဲ႕ရင္လိုက္ရြဲ႕ ။ သူမ်ားပုခုံးတြန္႕လိုက္တြန္႕ ၊ သူမ်ားမ်က္ေစ႕ခဏခဏမွိတ္ လိုက္မွိတ္ ။
ေကာင္းစိန္က်ဳိးအမည္ရွိတဲ႕သူက ေျခတစ္ဖက္မသန္ေတာ႕ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေထာ႕က်ဳိးေထာ႕က်ဳိးနဲ႕ ။
အဲ႕လူကိုလည္း ေနာက္ကေန ေထာ႕က်ဳိးလိုလုပ္ၿပီး လိုက္ေျပာင္ပါတယ္ ။ ေနာက္ေတာ႕ သူလိုက္ေျပာင္
တဲ႕အက်င္႕ေတြက သူဆီမွာ အကုန္ဆြဲသြားလိုက္တာ ေမြးတုန္းက အေကာင္း သူမ်ားေတြကိုလိုက္ေျပာင္
လြန္းလို႕ ပိုလီယုိလိုျဖစ္သြားရတယ္ ။ အဲ စကားထစ္တဲ႕သူကိုလည္းလိုက္ေျပာင္ေတာ႕သူပါစကားထစ္ ။
လူႀကီးေတြက ဟဲ႕ေကာင္ေလး မလုပ္ေကာင္းဘူး ေျပာလဲမရ ။ တစ္ေန႕ေတာ႕ သူအိမ္အတက္မွာ
သူ႕အေဖလုပ္သူေဒါသျဖစ္ေနတာနဲ႕ႀကံဳပါေလေရာ ။ သူ႕အေဖက ေဟ႕ေကာင္မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲေမး
တာကို စကားပါထစ္ေနၿပီဆိုေတာ႕ ဘာမွတ္မျဖစ္ပါလို႕ေျဖမလို႕ကို ဘာဘာဘာ နဲ႕ထစ္ေနတာနဲ႕
သူ႕အေဖက ထကန္ထဲ႕လိုက္တာ အိမ္ေလွကားထစ္ေဘးမွာ ေခြေခြေလးေပါ႕ ။အဲ႕ေနာက္မွာ ဆြဲေနတဲ႕
အက်င္႕ေတြတျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္သြားပါတယ္ ။ အဲ႕ခုထိက်န္ေနေသးတာက ပုခုံးတြန္႕ၿပီး မ်က္ေစ႕မၾကာ
မၾကာမွိတ္တဲ႕အက်င္႕ ။
ေနာက္တစ္ေယာက္က လူေအးပါ ။ ဆယ္တန္းေရာက္ေတာ႕ သူ႕အိမ္က ၿမိဳ႕ကသူ႕ဘႀကီးအိမ္ကိုသြားထား
ၿပီးေက်ာင္းတက္ခိုင္းတယ္ ။ ဘႀကီးလုပ္သူက ပညာရွိဆိုေတာ႕ ဒီလိုၾသ၀ါဒေပးပါတယ္ ။ ငါ႕တူတဲ႕ ေဆးရုံ
ဆိုရင္ မလိုက္ဘူး အခ်ဳပ္ထဲဆိုရင္ လိုက္မယ္ ။ ကိုယ္ကမခံရေစနဲ႕ ဦးေအာင္လုပ္တဲ႕ ၊ ဘႀကီးလုပ္သူက
ပိုက္ဆံကလည္းရွိကိုး ။ အဲ႕ဒီက စလိုက္တာ လူလိမၼာေလးကေန လူမိုက္ေလးျဖစ္သြားပါတယ္ ။ မေကာင္း
တာအကုန္လုပ္ ၊ ရန္ျဖစ္လိုက္တာကလဲ မိုက္တဲ႕ေကာင္လာခဲ႕ပဲ ။ အရက္ ေဆး လုပ္ပါမ်ားေတာ႕
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ကိုျဖစ္သြားတာ ။ ေၾကာင္ဆို အရူးလိုပဲ ၊ ေဆးရုံတက္ကုလိုက္ရတယ္ ။
ခုေတာ႕မိန္းမရသြားပါပီ ။ ကိုဂါးကိုေတာ႕ေတာ္ေတာ္ခင္တယ္ဗ် ။ ဒီေကာင္ကခင္တာက လန္႕စရာ။
ေဖာက္လာပီဆို အရင္ဆုံးသတိရတာက ကိုဂါးကိုပဲ ။ ေဖာက္လာပီဆိုေရာက္လာပီ ။
ဒီႏွစ္ ႏွစ္ဦးပိုင္းက ေရာက္လာတယ္ ။ သတိရလို႕တဲ႕ေလ ။ ကိုဂါးက သူ႕ကိုဒီလိုျမင္ရေတာ႕၀မး္သာတယ္ ။
လဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္းနဲ႕ ေအးကြာ ေနာက္ထပ္မျဖစ္ေအာင္ဆင္ျခင္ကြာလို႕ ကိုဂါးက ဆုံးမေတာ႕
မလုပ္ေတာ႕ပါဘူးကြာ မိန္းမလည္းရၿပီးဆိုေတာ႕တဲ႕ ။ ကိုဂါးကေတာ႕သူေျပာတာယုံၿပီး၀မး္သာလိုက္တာ
လြန္ပါေရာ ။ ၀မ္းသာလို႕မွမဆုံးေသးဘူးဗ်ဳိ႕ လြန္ခဲ႕တဲ႕တစ္လေလာက္က ထပ္ေရာက္လာတယ္ ။
သူ႕လက္ထဲမွာ ဇစ္ပုီမီးျခစ္ေလးကိုင္လို႕ ။ ေဖ်ာ္ရည္နံ႕ေလးကသင္းထုံေနပါတယ္ ။ သူ႕ကိုဒီပုံစံနဲ႕
ျမင္လိုက္ေတာ႕ အဲ႕နားတင္မွာပဲထုိင္ေသလို႕ရရင္ေသလိုက္ခ်င္စိတ္ေပါက္ပါတယ္ ။ ဟေရာင္ႀကီး
ဘယ္ကလွည္႕လာတာလဲလို႕ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေမးလိုက္ပါတယ္ ။ မင္းဆီတမင္လာတာ
ဗုံးခြဲရေအာင္လို႕တဲ႕ ။ အမေလး ဘုရားတလိုက္မိပါတယ္ ။ ဒီေကာင္ဗုံးခြဲမယ္ဆိုတာက
ပုလင္းထဲေရနံထည္႕မီးရႈိ႕မွာေလ ။ ေခ်ာ႕ေမာ႕ၿပီး သူ႕အိမ္အေရာက္လိုက္ပို႕လိုက္ရပါတယ္ ။
အျပန္မွာေတာ႕ ကိုဂါးတို႕ ကုသိုလ္ရပါတယ္ ေမာင္မင္းႀကီးသား အျမန္က်န္းမာပါေစ ခ်မ္းသာပါေစလို႕
ေမတၱာဘာ၀နာစီးျဖန္းလာရလို႕ပါ။
……ေအာ္….စြဲၿမဲဖို႕လြယ္ၿပီး ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႕ခက္တာက မေကာင္းက်င္႕ ။
ေပ်ာက္ပ်က္ဖို႕လြယ္ၿပီး ျပဳက်င္႕ဖို႕ခက္တာက ေကာင္းက်င္႕ –ပါလားလို႕ သံေ၀ဂညာဏ္
လဲရမိပါရဲ႕ဗ်ာ ။