"လူေကာင္း"ဆိုတဲ့စာလံုးက ႏွစ္လံုးတည္း
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ တစ္သက္လံုးလိုက္ေနခဲ့တယ္။
ႏွစ္သက္ခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဂရုစိုက္ေနရင္
အခ်ိန္ေတြက အကုန္ျမန္ပါတယ္။
ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ အသဲႏွလံုးတစ္စံုက
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ အမ်ားႀကီးထည့္ႏိုင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။
လူ႔ဘဝရဲ႕စိတ္ဝင္အစားဆံုးအရာက
ေနာက္ေျခတစ္လွမ္းမွာ ကိုယ္ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာကို မသိတာဘဲ
အတည့္စဥ္းစားလို႔ မရရင္
ေငးေမာေနတဲ့ ပန္းပင္ေလးေတြလို
တစ္ခါတေလမွာ ေလယူရာ ယိမ္းႏဲြ႔ၾကည့္ခ်င္တယ္။
တစ္ခါတေလမွာ ေလယူရာ ယိမ္းႏဲြ႔ၾကည့္ခ်င္တယ္။
အျပင္ပန္းသ႑ာန္ သန္မာေလ
အတြင္းစိတ္က ႏူးညံ့ေႏြးေထြးမႈေတြ လိုေလျဖစ္တယ္။
ငိုၿပီးက်ိတ္ခံမယ့္အစား ရယ္ၿပီးလက္ခံလိုက္မယ္။
ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္တဲ့လမ္း ဆိုေပမယ့္လည္း
လမ္း ေပ်ာက္ျပန္ၿပီ.....
လမ္း ေပ်ာက္ျပန္ၿပီ.....
လက္ေလ်ာ့၊ စြန္႔လြတ္ဖို႔ နားလည္မွ
တကယ့္ေအာင္ႏိုင္ျခင္းကို ရတယ္။
တကယ့္ေအာင္ႏိုင္ျခင္းကို ရတယ္။
No comments:
Post a Comment