လူတုိင္းလက္ခံၾကမွာပါ။
ထုိ႔အတူပဲရလာတဲ့ ရလာဒ္ေတြကလည္း ေျဖရွင္းတဲ့နည္းလမ္းေတြေပၚမူတည္ၿပီး ကြဲလြဲတတ္ၾကပါတယ္။
မိမိႏွင့္အျမင္မတူတုိင္း တစ္ပါးသူရဲ့ထင္ျမင္ယူဆခ်က္တုိင္းဟာ မွားသည္ဟု ယူဆေနျခင္းကုိက
အမွားတစ္ခုကုိက်ဳးလြန္ေနတာပါပဲ.....ေအာက္ပါေဆာင္းပါးေလးကုိဖတ္ၾကည့္ၾကပါစုိ႔
အရမ္းေကာင္းတဲ့အေတြးအေခၚဒသနေလးေတြမုိ႔ ျပန္လည္မွ်ေဝလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ....
စုိးမင္းဦး
************************************************************
ဆရာနဲ႔ေက်ာင္းသား (အရမ္းေကာင္းတယ္ ဘ၀အတြက္လိုအပ္တဲ႔ ဆက္ဆံေရးအေတြး ဒသန)
ဆရာက ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ကို ေမးခြန္းေမးပါတယ္။ အင္မတန္အဆင့္ျမင့္ၿပီးအေတာ္စဥ္းစားယူရတဲ့ သခၤ်ာဥာဏ္စမ္းေတြပါ။
ပထမေက်ာင္းသားက ေမးခြန္းခက္တာကို ျမင္ၿပီး ဒီလိုစဥ္းစားပါတယ္၊
“ဆရာက ငါမေျဖႏိူင္မယ့္ ေမးခြန္းေတြကို တမင္သက္သက္ေမးတာပဲ၊ဟိုတစ္ခါတုန္းက သူလာတာကို ထႏႈတ္မဆက္ပဲ ေနမိတာကို မေက်နပ္လို.ျဖစ္မယ္”…. သူဒီလို စေတြးတာနဲ.တင္ ေမးခြန္းေတြကို ေကာင္းေကာင္းမေျဖႏိူင္ေတာ့ပါဘူး…
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒီလိုျမင္ပါတယ္
“ဆရာ့ေမးခြန္းေတြက အေတာ္အဆင့္ျမင့္တယ္၊ ငါတို.အဆင့္နဲ.ေျဖလို.ရတဲ့ေမးခြန္းေတြ ျဖစ္ေလာက္ပါတယ္၊ ႀကိဳးစားေျဖၾကည္.ဦးမွပဲ” … သူကေတာ့ေမးခြန္းအေတာ္မ်ားမ်ားကို ဆရာ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ အထိေျဖဆိုႏိူင္ခဲ့ပါတယ္….
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကို ႀကည့္မယ္ဆိုရင္ Perception လို.ေခၚတဲ့ အထင္အျမင္ယူဆခ်က္တစ္ခုဟာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ.ေစဖို.အတြက္ ဘယ္အတိုင္းအတာထိအေရးပါ အရာေရာက္တယ္ဆိုတာ ေတြ.ျမင္ႏိူင္ပါတယ္၊ အျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ့စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုပဲရွိရွိ၊ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ.ပဲ ေမးေမး “ဒုတိယ ေက်ာင္းသား”လိုပဲ ႐ိုး႐ိုးေတြးၿပီး အေကာင္းဆံုး အေျဖေပးသင့္ပါတယ္
(၂)
ဆရာက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို စားပြဲေ႐ွ.မွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး “က”တစ္လံုးေရးျပပါလို႔ ခိုင္းပါတယ္။ ေက်ာင္းသားကေရးၿပီး
ဆရာ့ေ႐ွ.ကိုထိုးေပးလိုက္ပါတယ္…. ဆရာက သူ႔အေျဖကို လက္မခံခဲ့ပါဘူး။
ဆရာ့ဘက္က ၾကည့္ေတာ့ အေျဖက “ယ”ျဖစ္ေနတာကိုး…
ေနာက္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ဆရာက ေခၚခိုင္းပါတယ္…ေက်ာင္းသားကေရးၿပီး“စာ႐ြက္ကို ဆရာ့ဘက္
တစ္ပတ္လွည့္ၿပီး ျပလိုက္ပါတယ္… ဆရာက သူ.အေျဖကိုသေဘာက် လက္ခံခဲ့ပါတယ္….
ဒီအျဖစ္ပ်က္ေလးမွာ “ကိစၥရပ္တိုင္းမွာAngle Of Vision လို.ေခၚတဲ့႐ႈေထာင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏိူင္တယ္ဆိုတာပါပဲ”…ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ့ အေျဖဟာ အမွန္ေတြခ်ည္းပါပဲ…ဒါေပမဲ့ပထမေက်ာင္းသားဟာ သူ.ဘက္အျမင္အတိုင္း ဆရာ့ကိုျပတာကိုး… ဒီေနရာမွာသတိထားရမွာက ဒုတိယေက်ာင္းသားဟာ ဆရာ့ဘက္က “က” လို.ျမင္ရေအာင္ သူက “ယ”လို. အမွားႀကီးေရးလိုက္တာ မဟုတ္ပါဘူး…သူလည္း အမွန္ပဲေရးလိုက္ၿပီးဆရာ့ဘက္ကလည္း အမွန္ပဲျမင္ႏိူင္ေအာင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပမယ့္အေျခအေနတစ္ခုကို ဖန္တီးလိုက္တာပါ…
အခ်ိဳ.ေသာ ကိစၥရပ္ေတြမွာသူ႔ ဘက္ကလည္း ဘယ္လိုမ်ားျမင္ႏိူင္မလည္းလို႔
စဥ္းစားေတြေခၚခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး သူ႔ရဲ့႐ႈေထာင့္ကေန ျမင္ျပ၊ ေတြးျပ၊ေဆြးေႏြးျပဖို. လိုပါလိမ့္မယ္….
အဲဒါမွလည္းကိုယ္မွန္တယ္ဆိုတာကိုသူနားလည္ လက္ခံႏိူင္လာမွာပါ… အဲဒီလိုမဟုတ္ပဲ ကိုယ္မွန္တယ္ဆိုတာကိုကိုယ့္ဘက္က အျမင္တစ္ခုတည္းနဲ႔ ႀကည့္ၿပီးဇြတ္အတင္းျငင္းခံုေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့
လိုလားအပ္တဲ့
အေျခအေနတစ္ခုကိုဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး…
(၃)
ဆရာကေက်ာင္းသားကို ခံုေပၚမွာ မတ္တပ္ရပ္ခိုင္းထားၿပီးအျပစ္ေပးထားပါတယ္… အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေတာ့ ဆရာက ေက်ာင္းသားကို ဆံုးမဖို႔လက္ယပ္ေခၚလိုက္တယ္…
ဒါေပမယ့္အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားကရပ္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆရာက ျပန္ထိုင္ခိုင္းရင္ေကာင္းမွာပဲလို.ေတြးေနခ်ိန္ပါ…
ေက်ာင္းသားက လိုရာေတြးၿပီးထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္…အဲ့မွာတင္ ျပသနာက စတက္ပါေတာ့တယ္…
ဒါဟာMisunderstanding(နားလည္မႈ လြဲေခ်ာ္ျခင္း) ပါ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ BodyLanguageလို႔ေခၚတဲ့
ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းကို အသံုးၿပဳၿပီး အသံတိတ္စကားေျပာဆက္သြယ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ နားလည္မႈလြဲေခ်ာ္တာေတြ
ျဖစ္တတ္ပါတယ္…အဆိုး၀ါးဆံုးကေတာ့ အထက္ကျဖစ္ရပ္ကေလးလို ကိုယ့္ရဲ့စိတ္အာ႐ံု (Emotion)ရဲ့
လႊမ္းမိုးျခယ္လွယ္မႈေၾကာင့္သူတစ္ပါးရဲ့စကားကိုတလြဲအဓိပၸာယ္ေကာက္မိတာေတြ၊ အေျခအေနေတြကို အလြဲလြဲ
အမွားမွားနားလည္သံုးသပ္မိတာေတြပါပဲ၊
ဘယ္ဘာသာစကားနဲ.ပဲေျပာေျပာ ဘယ္လိုေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ သူတစ္ပါး ကိုယ့္ကို ဘာေျပာတယ္၊
ဘယ္လိုရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ.ေျပာတယ္ဆိုတာကို အမွန္အတိုင္း အရွိအတိုင္း နားလည္ႏိူင္ေအာင္ႀကိဳးစားျခင္းဟာ
အားလံုးအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္…
(၄)
ဆရာက ေက်ာင္းသားအားလံုး ေ႐ွ.မွာ ရပ္ၿပီး လက္ညွိဳးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ၿပီးဒီလိုေျပာပါတယ္…
“မင္းတို. အားလံုး လက္ညွိဳးေထာင္လိုက္ပါ”ေက်ာင္းသားအားလံုး ဆရာ့ကို စိတ္၀င္တစား
ၾကည့္ေနရာကေနဆရာခိုင္းတဲ့အတိုင္းလိုက္လုပ္ၾကပါတယ္…အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဆရာက သူ.ရဲ့နားထင္ကို လက္နဲ.ေထာက္ၿပီး…
“အဲဒီလက္ညွဳိးနဲ. ကိုယ့္နဖူးကို ေထာက္လိုက္ၾကပါ” လို. ထပ္ေျပာပါတယ္…ေက်ာင္းသားအားလံုးဟာ
ဆရာလုပ္တဲ့အတိုင္းနားထင္ကိုလိုက္ေထာက္ၾကပါတယ္…ခဏေနမွ သူတို႔မွားသြားမွန္း
အားလံုးကသေဘာေပါက္လိုက္ၾကပါတယ္…
“ဆရာ ေထာက္ခိုင္းတာက နဖူးကိုေလ”ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးမွာ အၾကားနဲ.အျမင္ တစ္ထပ္တည္းမက်မႈကို ေတြ.ရပါလိမ့္မယ္…တၿပိဳင္တည္းလို႔ ထင္ရေပမယ့္ တကယ္တမ္းက အျမင္အာ႐ံုက ဦးေႏွာက္ကိုအရင္ေရာက္သြားတဲ့ သေဘာပါ…
အျမင္အာ႐ံုဟာ
အလင္းကို အေျခခံၿပီးအၾကားအာ႐ံုကေတာ့ အသံမွာ အေျခခံပါတယ္… အလင္းရဲ့အလ်င္ဟာ
အသံရဲ့အလ်င္ထက္ပိုျမန္တဲ့အတြက္ ဒီလိုျဖစ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္…
ဒီသေဘာတရားေလးကိုေကာင္းစြာနားလည္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေျပာမယ့္စကားနဲ.သင့္ေတာ္မယ့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္မယ့္
ဟန္ပန္အမူအရာ ထားမွသာလွ်င္ကိုယ္ေျပာမယ့္စကား အရာထင္မွာပါ…
သိပ္ဆိုးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ငါ႐ိုက္လိုက္ရ လို႔ မာန္ၿပီးမ်က္ႏွာကၿပံဳးစိစိလုပ္မယ္ဆိုရင္ ကေလးက ကိုယ့္စကားကို
အေလးမထားပဲ ေနမွာပါ…အဲဒီလိုပါပဲ ကိုယ့္လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကို မင္းတို. ငါ့ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေ၀ဖန္ၾကပါ၊ မွားတာကို ေထာက္ျပပါလို. ေျပာေနေပမယ့္မ်က္ႏွာက ငါ့ကို မေကာင္းဘူးလို. ေျပာလို႔ကေတာ့
အလုပ္ထုတ္ပစ္မယ္ဆိုတဲ့႐ုပ္ေပါက္ေနရင္ ကိုယ္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားဟာ အလကား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္…
အ႐ွင္းဆံုးေျပာရရင္ ႐ိုးသားဖို.၊ ၿပီးေတာ့ သတိထားဖို.ပါပဲ…လူတစ္ေယာက္ဟာ ႐ိုးသားမယ္၊ စိတ္ထဲမွာ
တကယ္ရွိတာကိုသာ ေျပာမယ္ဆိုရင္သူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာကေန သူ.ရဲ့ေကာင္းတဲ့ ေစတနာကို ျမင္ႏိူင္ပါတယ္…
(၅)
ဆရာက ေက်ာင္းသားေတြကို စာ႐ြက္အျဖဴေရာင္ ေထာင္ျပၿပီး ဒါဘာအေရာင္လည္းလို.ေမးပါတယ္… ေက်ာင္းသားအားလံုးက
တညီတညြတ္တည္းေျဖၾကပါတယ္…“အျဖဴေရာင္ပါ …”ဆရာက White Borad ရဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ကိုေထာက္ၿပီး ဒါကေရာ
ဘာအေရာင္လဲလို႔ေမးျပန္ပါတယ္… မဆိုင္းမတြပဲ အားလံုးကအျဖဴေရာင္ပါလို. ေျဖၾကပါတယ္…
“အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဆရာက ခုနကစာ႐ြက္ကို WhiteBoard မွာ ကပ္ၿပီးဒီႏွစ္ခုမွာ ဘယ္ဟာ အျဖဴလဲ လို႔
ေမးျပန္ပါတယ္”… ေက်ာင္းသားအားလံုးေျဖရန္ စြံ.အ သြားပါေတာ့တယ္…
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးမွာ လူေတြသတ္မွတ္တဲ့ စံႏႈန္းေတြရဲ့ေ၀၀ါးဆန္းျပားမႈကိုေတြ.ျမင္ႏိူင္ပါတယ္….လူတစ္ေယာက္က
ခ်မ္းသာမယ္…ေနာက္တစ္ေယာက္က ပိုခ်မ္းသာမယ္…ေနာက္တစ္ေယာက္ကပိုၿပီးခ်မ္းသာမယ္စသျဖင့္ေပါ့…
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြမွာ အဆံုးသတ္မ်ဥ္းမရွိသလို အစစ္အမွန္ဆိုတာလည္းမရွိႏိူင္ပါဘူး… ဒါေၾကာင့္
ျပသနာတစ္ခုကိုေျဖရွင္းတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ရဲ့စိတ္အေျခအေနေတြကို ေသခ်ာမႈမရွိတဲ့သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ
လာေရာက္လႊမ္းမိုးတာမခံေစဘဲတကယ့္အရွိတရား (Being) မွာပဲစူးစိုက္ႏွစ္ၿမွဳပ္ထားႏိူင္ဖို. လိုပါတယ္….ဒီလိုမွလည္း
နည္းလမ္းက်ၿပီးမွ်တတဲ့ အေျဖတစ္ခုကို ထုတ္ႏိူင္မွာပါ…
(၆)
ဆရာက ေမးပါတယ္…“အျဖဴမဟုတ္ရင္ ဘာလည္းကြ”အျဖဴမဟုတ္ရင္ အမည္းေပါ့ ဟု ေက်ာင္းသားက ျပန္ေျဖပါတယ္…
တစ္ကယ္က“အျဖဴမဟုတ္ရင္ မျဖဴတာတာေတြ အားလံုး ျဖစ္ႏိူင္တာေလ”က်ေနာ္တို.လည္း လူ.ေလာကထဲကျပသနာရပ္
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာအဲဒီေက်ာင္းသားေလးလိုမ်ိဳး ျဖစ္ႏူိင္ေခ် (Propability) မ်ားစြာကိုမစဥ္းစားပဲ၊ ဆန္.က်င္ဘက္အျမင္ (Opposite View)ေတြကိုသာ ႐ုတ္တရက္စဥ္းစားမိတတ္ၾကပါတယ္…
ဥပမာ ကိုယ္သိထားတဲ့ အမွန္တရားတစ္ခုနဲ.အျခားလူေပးလာတဲ့ အေျဖတစ္ခုနဲ. ကိုက္ညီမႈ မရွိတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ
တစ္ဘက္သူမွားေနတယ္ဆိုၿပီး ႐ုတ္တရက္ ေကာက္ခ်က္ခ်မိတတ္ပါတယ္… ကိစၥရပ္တိုင္းမွာျဖစ္ႏိူင္ေျခေတြ တစ္ခုထက္ပိုၿပီး
ရွိႏိူင္တယ္ဆိုတာ၊ စဥ္းစားပံုစဥ္းစားနည္း (The Way Of Thinking) အေပၚမူတည္ၿပီး အေျဖ ဒါမွမဟုတ္ရလဒ္ေတြဟာ
တစ္နည္းတစ္ဖံု ေျပာင္းလဲသြားႏိူင္တယ္ဆိုတာေတြကိုနားလည္ထားရပါမယ္…“ဒါမွ ငါမွန္တယ္၊ မင္းမွားတယ္ ဆိုတဲ့
အျမင္ေတြက လြတ္ေျမာက္ၿပီးငါလည္းမွန္တယ္၊ မင္းလည္းမွန္တယ္ ဒါေပမယ့္ဘယ္သူ.ရဲ့
လမ္းေၾကာင္းကပိုၿပီးအားေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အျမင္မ်ိဳးကို ျမင္ႏိူင္စြမ္းရွိမွာပါ…
ျပသနာဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ.တတ္ႏိူင္သမွ် ကင္းေ၀းႏိူင္ဖို.၊ ေနာင္တေတြ ခဏခဏမရဖို.၊ အနည္းဆံုး ေလာကထဲမွာ
ၿပံဳးၿပံဳးကေလးေနႏိူင္ဖို.သိမိသမွ်၊ဖတ္မိသမွ်၊ က်င့္ႀကံအားထုတ္မိသမွ် ေပးေ၀လိုက္ရပါသည္...
Posted by notsynthetics
Mandalay Gazette
No comments:
Post a Comment