နတ္ေတာ္ လျပည့္ေန႔

နတ္ေတာ္လ

နတ္ေတာ္လဘြဲ ့

ရွစ္ခြင္ကို ျမဴဆင္းလို႕၊ ေငြႏွင္းတဲ့ႏုစို
ဂမုန္းသဇင္တို႕၊ စံုခြင္မွာ ေလခ်ိဳ ညင္းက
သုတ္သြင္းဘယ္ညာ ႏွံ႕၊ သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ခ်ိဳ
ယုဂႏၶိဳရ္ ေတာင္မိုထိပ္ဖ်ား
ေရႊလစႏၵီႏွင့္ ၊ မိဂသီေရာင္ ျခည္ဖ်န္းတယ္
ျမန္းတူၾကြသြား။

(ဖိုးသူေတာ္ ဦးမင္း)

 

ေငြႏွင္းငယ္တဲ့ မႈန္ေ၀ေ၀

ပ်ံ႕ေမႊးခိုင္သဇင္ႏွင့္

ဂမုန္းအင္ ပန္ေတာ္ဦးၾကတယ္

ထူးတဲ့လေပ။

မိဂသီ ပု႑ာလင္းပါလို႕

ေရႊဟသၤာ တာရာေငြလို

ျဖာျဖာေ၀လ်က္ စံကြန္႕ျမဴး။

ပဏာတင္

ပိႏၷဲမဟာရွင္၏

ခါသဘင္ ေပ်ာ္ရႊင္ပဲြမွာလ

ေဖာ္ကဲြသူ မၾကည္သာဖို႕

ရထည္လႊာ ျခံဳလို႕ေကြးရတယ္

ေအးတဲ့ လထူး။

 နတ္ေတာ္လသည္ ျမန္မာလမ်ားတြင္ န၀မ ေျမာက္လျဖစ္ၿပီး မုိးအေနွာင္းေဆာင္းအ

ကူးကာလျဖစ္သည္ ၊ ရာသီဥတုသာယာေသာလျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မာတုိ႔၏ရုိးရာပဲြလမ္းသဘင္မ်ား

ဇာတ္ပဲြ နတ္ပဲြမ်ားအလြန္စည္းကားေသာလျဖစ္သည္၊အဂၤလိပ္ျပကၡဒိန္တြင္ နိုဳ၀င္ဘာ ၊ဒီဇင္ဘာလ

တြင္ က်ေရာက္တတ္ပါသည္၊

ရာသီအားျဖင့္ဓနဳရာသီ ၊ စန္းယွဥ္ေသာနကၡမွာမိဂသီနကၡျဖစ္ပါသည္၊ ရာသီအရုပ္မွာ

ျမင္းေျခ နွင့္လူကို္ယ္ေလးသမားျမွားပစ္ေနပုံျဖစ္သည္၊ရာသီပန္းမ်ားမွာသဇင္ပန္းနွင့္ ဂမုန္းပန္း

တုိ႔ျဖစ္သည္ ၊

နတ္ေတာ္လဟူေသာေ၀ါဟာရတြင္ ” နတ္ ” ဟူသည္္နာတပုဒ္မွဆင္းသက္လာေသာ

ပါဠိသက္ေ၀ါဟာရျဖစ္ျပီး၊အဓိပါယ္မွာကိုးကြယ္ရာဟုဆိုလုိသည္၊ ” ေတာ္ ” ဟူေသာစကားမွာ

ေပါရာဏစကားျဖစ္ျပီး အရွင္သခင္ ၊ ႀကီးကဲသူ ၊ျမင့္ျမတ္သူဟုအဓိပါယ္ရသည္၊ ျမန္မာစာေပ

တြင္ ရတနာသုံးပါးနွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မင္း မိဖုရား နွင့္ပတ္သက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ၊

သုံးစဲြေသာအခါ ” ေတာ္ ” ကိုသုံးစဲြေလ့ရွိသည္၊နတ္ေတာ္လဟူသည္အရွင္နတ္မင္းမ်ားကိုပူ

ေဇာ္ပသေသာလျဖစ္ခဲ့သည္၊မဟာဂီရိနတ္ေမာင္နွမကိုပူေဇာ္ေသာပဲြမ်ားေရွးအခါကျပဳလုပ္ခဲ့

ႀကသည္၊ထုိ႔ေႀကာင့္ ေရွးအခါက နတ္ေတာ္လ၏ ရာသီပဲြမွာ နတ္ပူေဇာ္ပဲြျဖစ္ၿပီး ျမန္မာ

သကၠရာဇ္ ၁၂၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့သည္. . . ထိုအခ်ိန္မွစ၍နတ္ေတာ္လ

တြင္ နတ္မ်ားကိုပူေဇာ္သည့္ရာသီပဲြေတာ္ ဆိတ္သုဥ္းေနခဲ့သည္မွာ ၁၃၀၅ ခုနွစ္တို္င္ေအာင္

ျဖစ္သည္.၁၃၀၆ ခုႏွစ္သို႕ေရာက္ေသာ အခါ နတ္ေတာ္လအတြက္ရာသီပဲြေတာ္တစ္ခုထူးျခား

စြာ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္. . ယင္းပဲြေတာ္ကားမ်က္ေမွာက္ေခတ္ တြင္က်င္းပေနေသာ

စာဆိုေတာ္ပဲြပင္ျဖစ္သည္. . . စာဆိုပဲြေတာ္ဆိုသည္မွာ ဘုရင္ေခတ္က တြင္က်ယ္ခဲ့သည့္

ထီးသံုးနန္းသံုးေ၀ါဟာရတစ္ခုျဖစ္သည္

စာဆိုေတာ္ပဲြ မျဖစ္ထြန္းမီ ျမန္မာစာေပႏွင့္ ပတ္သက္၍ အထိမ္းအမွတ္ေန႔တေန႔ရွိခဲ ့သည္၊

ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေနာက္ပိုင္းတြင္အလြန္ထင္ရွားသည့္စာဆိုေတာ္ႀကီး ဦးပုည ကိုခ်ီးက်ဴးသည္႔

ဦးပုည ေန႕ ပင္ျဖစ္သည္. . . စာဆုိေတာ္ေန႔ပဲြေတာ္သည္ ဦးပုညေန႔နွင့္ဆက္စပ္ျဖစ္ေပၚလာသျဖစ္

ဦးပုညေန႕ကို ျမစ္ဖ်ားခံသည္ ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္. ပထမအၾကိမ္ စာဆိုေတာ္ပဲြကို ၁၉၄၄ ခုနွစ္

တြင္စတင္က်င္းပခဲ့သည္. . ၁၃၀၆ ခု နတ္ေတာ္လဆန္း ၁ ရက္ေန႔ကုိ စာဆိုေတာ္ေန႔အျဖစ္

သတ္မွတ္ခဲ့သည္ ၊

စာေပသည္ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ ၊ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းကို ေဖာ္ျပသည္. . . လူမ်ိဳးတိုင္းတြင္ အမ်ိဳးသားစာေပဟူ၍ ရွိသည္. . . စာေပမရွိေသာ လူမ်ိဳးဟူ၍ မရွိ. . ရွိလွ်င္ ထိုလူမ်ိဳးသည္ မယဥ္ေက်းသည့္ အဆင့္၌သာရွိေသးေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္ေပမည္. . . စာေပႏွင့္ ကင္း၍ မည္သည့္လူမ်ိဳးမွ် မတိုးတက္ မဖံြ႕ၿဖိဳးႏိုင္ ၊ အဓြန္႕မရွည္ႏိုင္ေပ။

စာေပသည္ ဤမွ် အေရးပါအရာေရာက္သည္ ဆိုလွ်င္ စာေပကို ဖန္တီးျပဳစုသည့္ စာေပပညာရွင္မ်ား ၊ စာဆိုေတာ္မ်ား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးသည္လည္း အထူးၾကီးမားလွသည္ ဟု ဆိုႏိုင္သည္. . ေခတ္အဆက္ဆက္ စာဆိုေတာ္ၾကီးမ်ားသည္ အမ်ိဳးသားစာေပ၏ ဂုဏ္ကို ထင္ရွားေအာင္အားထုတ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္. . စာဆိုေတာ္ၾကီးမ်ား ေက်းဇူးေၾကာင့္ စာေပ အရည္အေသြး တင့္တယ္ ေျပာေျမာက္သည္. . စာေပတင့္တယ္သည္နွင့္ အမွ် လူမ်ိဳးလည္း အဆင့္အတန္းျမင့္မား၍ ဂုဏ္သိကၡာ တက္ရေပသည္. .

ထို႕ေၾကာင့္ စာဆိုေတာ္မ်ား ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အမွတ္ထင္ထင္ ေဖာ္ထုတ္ ဂုဏ္ျပဳသည့္ အေနႏွင့္ "စာဆိုေတာ္ပဲြသဘင္" ကို က်င္းပၾကျခင္းျဖစ္သည္. . ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ နတ္ေတာ္လဆန္း (၁) ရက္ေန႕ကို "စာဆိုေတာ္ေန႕"ဟု သတ္မွတ္ၿပိး အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္၌ "စာဆုိေတာ္ေန႕" အထိမ္းအမွတ္ပဲြမ်ား က်င္းပၾကသည္. . . ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရက ခ်ီးျမွင့္သည့္ "အမ်ိဳးသားစာေပ ဆုႏွင္းသဘင္" ကိုလည္း ယင္းစာဆိုေတာ္ေန႕တြင္ ႏွစ္စဥ္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါသည္. . . "အမ်ိဳးသားစာေပဆု " ဆိူစာ္မွယ ၿပီးခဲ့သည့္ တစ္ႏွစ္တာအတြင္း ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့သည့္ စာအုပ္မ်ားအနက္ ဘာသာရပ္အလိုက္လက္ရာ အေကာင္းဆံုး အက်ိဳးျပဳစာအုပ္ကို ေရြးခ်ယ္ ခ်ီးျမွင့္ျခင္းျဖစ္သည္ . .

အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားတြင္လည္း "စာဆိုေတာ္ေန႕" အထိမ္းအမွတ္ အၾကိဳေဟာေျပာပဲြမ်ား၊ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပဲြမ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ က်င္းပၾကပါသည္. . စာဆိုေတာ္ေန႕အထိမ္းအမွတ္ စာေပၿပိဳင္ပဲြမ်ား၊ စာေပေဟာေျပာပဲြမ်ားကို လည္း ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ က်င္းပျပဳလုပ္ၾကပါသည္. . . သက္ၾကီးစာေပပညာရွင္မ်ားကို လည္း ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပဲြမ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါသည္. .

"သားမယားပင္ ၊ မိုက္မွားခဲ့စြာ

မလိမၼာလည္း ၊ စာေပစကား

ေန႕တိုင္းၾကားက ၊ ထူးျခားလိမၼာ

ရွိသည္သာတည့္"

ဟုဆိုသည့္အတိုင္း စာေပအေလ့အထ ရင့္က်က္ ခိုင္မာလွ်င္ အသိအလိမၼာ ရင့္က်က္ ခိုင္မာလာစျမဲျဖစ္သည္. . ျမန္မာလူမ်ိဳးသည္ စာေပ ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္တတ္၏ စာေပ ကို ျမတ္ႏိုးတတ္၏. . . စာဆိုပဲြေတာ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထူးျခားေသာ ပဲြသဘင္ျဖစ္၏ . . . ျမန္မာတို႕၏ စာေပစိတ္ဓာတ္ ကို ေဖာ္ျပသည္. . . စာေပ အစဥ္အလာ အမ်ိဳးသာေရး အစဥ္အလာ ၾကီးမားေသာ လူမ်ိဳးသည္ လြယ္လြယ္ႏွင့္ မဆုတ္မယုတ္ မတိမ္ေကာႏိုင္ ၊ ထာ၀စဥ္ တည္တံ့ ခိုင္ျမဲေနေပမည္။

စာေပသည္အနုပညာအားလုံး၏ကိန္း၀ပ္ရာျဖစ္သည္သာမက၊ယဥ္ေက်းမွဳ၏အသက္

ေသြးခဲျဖစ္သည္၊အလိမၼာ စာမွာရွိ ဆိုသည့္စကားအတို္င္းအသိပညာဥာဏ္ပညာထြန္းကားေရး

ဘ၀တိုးတက္ေရးတို႔အတြက္၊အဓိကက်သည္၊စာေပနွင့္လူမ်ိဳးသည္ခြဲျခား၍မရနုိင္ေပ။စာေပေပ်ာက္

လ်ွင္လူမ်ိဳးလည္းေပ်ာက္ေပမည္၊ထုိ႔ေႀကာင့္ေရွးေရွးေသာက်မ္းျပဳဆရာအေက်ာ္အေမာ္မ်ား ၊

ရဟန္းပညာရွိ၊လူပညာရွိမ်ားကယဥ္ေက်းမွဳအေမြအနွစ္မ်ားကိုေရးသား၍ျမန္မာ့စာေပနွင့္ယဥ္

ေက်းမွဳအေမြအနွစ္မ်ားကိုျမဳပ္နွံေပးခဲ့ႀကေပသည္။

နတ္ေတာ္လျပည့္ ဓမၼစာဆုိေတာ္ေန႔ အခါသမယမွာ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သက္ ေလးစားၾကည္ညဳိခဲ့တဲ့ ပုဂံေခတ္က ဓမၼစာဆုိေတာ္ *အနႏၲသူရိယ အမတ္ႀကီး* ရဲ႕သံေဝဂ စာလကၤာ တစ္ပုဒ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ ဝိဉာဥ္ကုိ ပူးဝင္ရွင္သန္ လုိ႔လာ ျပန္ပါေတာ့တယ္။

၁။ သူတည္းတစ္ေယာက္ ေကာင္းဘုိ႔ေရာက္မူ၊ တစ္ေယာက္သူမွာ ပ်က္လင့္ကာသာ ဓမၼတာတည္း။
၂။ ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္ ၾကငွာန္းလည္းခံ မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊ ေပ်ာ္စံရိပ္ၿငိမ္၊ စည္းစိမ္မကြာ၊ မင္းခ်မ္းသာကား၊ သမုဒၵရာထက္၊ ခဏတက္သည့္၊ ေရပြက္ပမာ၊ တစ္သက္လ်ာတည္း။
၃။ ၾကင္နာသနား၊ ငါ့အားမသတ္၊ ယခုလႊတ္လည္း၊ မလြတ္ၾကမၼာ၊ လူတကာတုိ႔၊ ခႏၶာ
ခုိင္က်ည္၊ အတည္ မၿမဲ၊ ေဖာက္လြဲတတ္သည္၊ မခၽြတ္စသာ၊ သတၱဝါတည္း။
၄။ ရွိခုိးေကာ္ေရာ္၊ ပူေဇာ္ အကၽြန္၊ ပန္ခဲ့တုံ၏။ ခုိက္ႀကဳံဝိပါတ္၊ သံသာစက္၌၊ ႀကဳိက္လတ္တုံမူ၊ တုံ႔မယူလုိ၊ ၾကည္ညဳိစိတ္သန္၊ သခင္မြန္ကုိ ခ်န္ဘိစစ္စစ္၊ အျပစ္မဲ့ေရး၊ ခြင့္လွ်င္ေပး၏၊ ေသြးသည္ အနိစၥာ ငါခႏၶာတည္း။

ရဲရင့္တည္ၾကည္သလုိ စိတ္ႏွလုံးထက္ျမက္ လွတဲ့ ဓမၼစာဆုိေတာ္ႀကီးဟာ  လူသတ္ကုန္းေရာက္တဲ့ အခ်ိန္တုိ္င္ေအာင္ တုန္လႈပ္မႈ မရွိ၊ ေလာကကုိအမွန္အတုိင္းသိရွိတဲ့ သမၼာဒိ႒ိဉာဏ္ေတြ ထြန္းေတာက္ ၿပီးသည္ကဗ်ာေလးကုိ ေရးသြားခဲ့တယ္ဆုိတာ သိသာထင္ရွားလွပါတယ္။ ပုဂံေခတ္ ေနျပည္ေတာ္ တြင္းမွာ မင္းယဥ္ နရသိခၤနဲ႔ နရပတိစည္သူတုိ႔ ေဝဠဳဝတီကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေမာဟ အေမွာင္ဖုံးခဲ့တဲ့ အေရးမွာ အမတ္ႀကီးဟာ တန္ဆာခံျဖစ္ခဲ့ရတာ ဘယ္သူ႔ကုိမွ အျပစ္မတင္သြားခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ရဲ႔ ေသမင္းကုိရင္ဆုိင္ပုံ ဟာလည္း အေၾကာင္ အက်ဳိးသိျမင္တဲ့ စိတ္နဲ႔ၿငိမ္သက္ေနပါတယ္။ သံသရာမွာ ျပန္ေတြ႔ခဲ့ရင္ေတာင္ ခြင့္လႊတ္စိတ္နဲ႔ အတုန္႔အလွည့္မယူလုိပါေၾကာင္း သေဘာထားႀကီးျပခဲ့ပါတယ္။

 ထိုေၾကာင္ ့ပုဂံစာဆိုေတာ္ႀကီး အႏၱသူရိယအမတ္ႀကီးမွအစခ်ိီ၍ ------

ပုဂံ ပင္းယ ေတာင္ငူ အင္း၀ ကုန္းေဘာင္ ေခတ္အဆက္ဆက္တို႔တြင္ထင္ရွားခဲ့ေသာ

အခ်စ္ေရး၊အိမ္ေထာင္ေရး၊စီးပြါးေရး၊ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊ပညာေရး၊အုပ္ခ်ုဳပ္ေရး၊

သာသနာေရး၊စသည္တုိ႔ကိုအခ်က္က်က်လမ္းညွြန္ျပသခဲ့ေသာေလာကနိတိက်မ္းမ်ား၊ကုိေရး

သားခဲ့သည့္ပင္းယေခတ္တြင္ထင္းရွားေက်ာ္ႀကားခဲ့ေသာစတုရၤဂဗလအမတ္ႀကီး---

ဟတၱိပါလာပ်ိဳ႔၊ စတၱဳဓမၼသာရပ်ိဳ႔၊ကုိးခန္းပ်ိဳ႔၊ကဗ်ာ၊လကၤာ၊ေမာ္ကြန္း၊ရတုနွင့္ဆုံးမစာမ်ားကို

ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ေရးဘဲြ႔ခဲ့သည့္ အင္း၀ေခတ္စာဆိုေတာ္မ်ားျဖစ္ႀကသည့္ေပေလးပင္

ရွင္ေလးပါးတြင္အပါအ၀င္ရွင္မဟာရဌသာရ နွင့္ ရွင္ဟာသီလ၀ံသ တုိ႔အား၄င္း ---

ေတာင္ငူ ေခတ္စာဆိုေတာ္ နတ္ရွင္ေနာင္ လွိဳင္ထိပ္ေခါင္တင္ ၊ရေ၀ရွင္ေထြး

န၀ေဒး ၊ ျမ၀တီမင္းႀကီးဦးစ ။ ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ ။ လက္၀ဲသုႏၵရအမတ္ႀကီး

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသီလခံယူေဆာက္တည္ရာတြင္ရြတ္ဆိုလ်က္ရွိေသာ ”အဟံဘေႏၱ ”

အစခ်ီသီလေတာင္းစာခ်ိဳးကိုေရးသားေပးခဲ့ေတာ္မူခဲ့သည့္ - ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္

ပါဠိ နိႆယ ၊ စကာေျပ ၊ ကဗ်ာ ၊ သတ္ပုံက်မ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကိုေရးသားေတာ္မူခဲ့သည့္

( ဗုဓ္ အစ ၊ ဗုဓ္အလယ္ ၊ ဗုဓ္အဆုံး ) ဟုေခၚစမွတ္ျပဳေလာက္ေအာင္ စာေပတြင္အေတာ္ဆုံး

အတက္ဆုံး အသိဆုံးဟု ေက်ာ္ႀကားခဲ့သည္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္စာဆုိေတာ္ႀကီး ဆရာေတာ္

ဦးဗုဓ္၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္စာဆိုေတာ္မ်ားျဖစ္ႀကေသာ ဦးပုည ၊ဦးႀကီး ၊ ဦးေႀကာ့ ။မယ္ေခြ

ဖုိးသူေတာ္ဦးမင္း ၊ လူဦးမင္း ၊စသည္မ်ား

ခေလးလူႀကိီး ၊ေယာက်္ားမိန္းမ ရဟန္းရွင္လူတို႔၏နွဳတ္ဖ်ားတြင္ အလြတ္ရေနေစသည့္

လြယ္ကုေသာကဗ်ာကေလးမ်ားျဖင့္ သီကုးစပ္ဆိုထာေသာ သိဂၤါေလာ၀ါဒ ဆုံးမစာမ်ားကိုေရး

သားေတာ္မူခဲ့သည့္သဂၤဇာဆရာေတာ္၊ပိဋကတ္စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို ဘာသာမ်ိဳးစုံကုိပါရဂူေျမာက္ေအာင္တက္ေျမာက္ျပီး

အေရး အေဟာ အက်င့္ ဘတ္စုံထူးခ်ြန္၍ က်မ္းစာေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ဘုရားရွစ္ခုိး ၁၁ မ်ိဳး ၊

ေမာင္းေထာင္းေတး ၊ အံေတာ္သီခ်င္း ၊ ေဒြးခ်ိဳး ၊ ေလးခ်ိဳး ၊ေတးထပ္ ၊ ရတုသံခ်ိဳ ၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံ

ငုိခ်င္းမွအစ ၊ ကဗ်ာမ်ိဳးစုံ ၊ နကၡက်မ္း ၊ ေဆးက်မ္း ၊ အဂၢရက်မ္းမ်ားနွင့္ စာေပ၀ါဒနာပါသူတို္င္း

လက္ကိုင္ထားရသည့္ မဟာသုတကာရီ ၊ မဃေဒ၀လကၤာတို႔ကိုေရးသားျပဳစုေတာ္မူခဲ့သည္

ကုိလုိနီေခတ္စာဆို မန္လည္ဆရာေတာ္ - ဒီပနီက်မ္းစာအမ်ိုးမ်ိဳး ၊ ေမတၱာစာအမ်ိဳးမ်ိုး၊ဆုံးမ

စာအမ်ုိဳးမ်ိဳး ၊တုိ႔ကိုေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာ လယ္တီဆရာေတာ္ -

အနာဂတ္သာသနာေရး ၊ ဘာသာေသြး ၊ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ ၊ ကုိယ္က်င့္အဘိဓမၼာ ၊

စသည့္က်မ္းစာအမိ်ဳးမ်ိဳးတုိ႔ကုိေရးသားခဲ့ျပီး ။ ဘာသာ ၊ သာသနာ ကိုအေျခခံမွစ၍ျမင့္တင္ေပး

ခဲ့ေသာ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ၊ တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္

ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ မွ သည္ ေခတ္စမ္းျမန္မာစာေပကိုစတင္ခဲ့ေသာ သိပၸံေမာင္၀ ၊ ဆရာ

ေဇာ္ဂ်ီ ၊ မင္းသု၀ဏ္ ၊ ၂၀ ရာစု စာေရးဆရာမ်ား အားလုံးကုိ ျမန္မာမွဳ ျမန္မာ့အေမြအနွစ္

မ်ားကိုရင္းနွီးျမဳပ္နွံေပးႀကသူမ်ားအျဖစ္ သဇင္သင္း၍နွင္းေတြေ၀ေသာစာဆုိေတာ္နတ္ေတာ္လျမတ္

တြင္ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္ရင္းနွင့္ ကဗ်ာဆရာ ထီယု ၏ ကဗ်ာ ေလးျဖင့္နိဂုံခ်ဳပ္လုိက္ပါသည္။

ပန္းလွသဇင္ ျပည္တခြင္၌

ေ၀လြင္ျပည့္သိပ္ အလွဖိတ္၍

ေဆာင္းရိပ္စံျမန္း သင္းထုံလြမ္းသည္

လန္ဆန္းပါသည့္ နတ္ေတာ္လ

ဤသည္ခ်ိန္ခါ ဒို႔ျပည္မွာကြယ္

စဥ္လာက်င္းပ စာဆုိလဟု

စကားရည္ပဲြ ၊ က်ပမ္းပဲြနွင့္

ျပိဳင္ပဲြစာေပ ၊ က်င္းပေလ၏

ေရွးကစာဆုိ ထူးႀကည္ညုိ၍

စာဆုိသီရာ ေတးကဗ်ာကို

ေရြးကာသီဆိုႀကပါ၏

စာေပေရးရာစုံလင္စြာပင္

ေဟာကာေျပာႀက ေဆြးေႏြးႀကနွင့္

သုတေထြေထြရပါ၏

သက္ႀကီးစာဆိုဂုဏ္ျပဳႀကိဳလ်က္

စာဆိုေန႔မွာသိုက္ျမိ်ဳက္စြာပင္

က်န္းမာေစေႀကာင္းဆုမြန္ေတာင္းကာ

စုေပါင္းကန္ေတာ့ႀကပါ၏

စာေပဆု၀င္ ကေလာင္ရွင္ကို

ဂုဏ္တင္ထြန္းလင္း ခ်ီးျမွင့္ျခင္းျဖင့္

ဆုနွင္းသဘင္က်င္းပပါ၏

ေႀသာ္ --- ျပည္လူထုအက်ိဳးျပဳသည္႔

ေရွးရွဳစာေပအေထြေထြကို -ေခတ္ေတြဆက္ဆက္ေရးသားလ်က္ျဖင့္

ထမ္းရြက္စဥ္လာ - ထိန္းသိမ္းလာေသာ ရွင္လူမ်ားကို

စာဆုိေတာ္ေန႔ ရက္ျမတ္ေန႔၀ယ္

ဦးညွြတ္ေကာ္ေရာ္ ကန္ေတာ့ပါသည္။

ဓမၼစာဆုိေတာ္တုိ႔ရဲ႔ စိတ္ဓာတ္အဆင့္အတန္းျမင့္မား ၾကတာဟာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႔ အရိပ္ေအာက္က တရားဓမၼ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကုိ ခုိလႈံခဲ့ ရလုိ႔ပါပဲ။ အႏႈိင္းမဲ့စံျပ နမူနာအျဖစ္ ျမတ္ဗုဒၶ ကုိဦးထိပ္ပန္ဆင္ၿပီး လူထုၾကားမွာ တရားဓမၼမ်ား စိမ့္ဝင္ပ်ံ႔ႏွံ႔ေအာင္ လမ္းျပ ေရွ႔ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ဓမၼစာဆုိေတာ္မ်ားကုိ၊ မွန္းဆ ၾကည္ညုိ ကန္ေတာ့ေနမိရင္း …..၊ဓမၼဘေလာ့ဂါမ်ားကုိလည္း ဂုဏ္ျပဳ အားေပးရင္း နတ္ေတာ္လျပည့္ေန႔ကုိ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္ ့ထပ္တူ ျဖတ္သန္းလြန္ေျမာက္ ေစမိခ်င္ပါေတာ့တယ္။။။။။။။။

သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကိုခင္မင္လွ်က္

။။။။။။ညခ်စ္သူ။။။။။။

မွီျငမ္းေသာေဆာင္းပါးမ်ား

ေမာင္ထင္ ၁၂ လရာသီေဆာင္းပါးမ်ား

ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ ၁၂ လရာသီေဆာင္းပါးမ်ား

တင္ထြဋ္ ( အစိုးရတုိင္းရင္းေဆး ) သဇင္နွင္းစုိ လစာဆို

ေမာင္သုည (ကန္ေတာ္၇ိပ္သာ)

ေဒၚႏုၾကည္ (မဟာ၀ိဇၹာ)

သစၥာအလင္း