“ေဒါသျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ ခံရျခင္း ႏွင့္ ေမတၱာျဖင့္ ေအးခ်မ္းမႈကို ရွာေဖြျခင္း"

လူသားတုိင္း စိတ္အခန္႔မသင့္ျဖစ္မႈေတြ၊ စိတ္ဆုိး ေဒါသထြက္မႈေတြ၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး အဖုအထစ္ေတြ အားလုံးၾကဳံဖူးၾကမွာပါ။ အဲလုိ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္သြားျပီးရင္ လူေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ က်န္ခဲ့တတ္တာက ..ရန္ျငိဳးဖြဲ႕မႈဆုိတဲ့ စိတ္ဓါတ္မေအးခ်မ္းမႈပါပဲ၊ သူက ငါ့ကို ဒီလုိ ေျပာတယ္၊ ငါတစ္ခ်ိန္မွာသူ႕ကို ဒီထက္ျပင္းျပင္းေလး ျပန္ေဆာ္လုိက္မယ္။ သူက ငါ့ကို ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္တယ္၊ ငါ အခြင့္ေရးရရင္ သူ႕ဘ၀ပ်က္ေအာင္ လုပ္ပစ္လုိက္မယ္...စတဲ့ ရလာဒ္ေတြဟာ ရန္ျငိဳးဖြဲ႕မႈကေန ေပါက္ဖြါးလာတဲ့ ေဘးထြက္ဆုိးက်ဳိးေတြပါ။ ရင့္က်က္မႈေတြ အားနည္းေသးတဲ့ ပုထုဇဥ္ တစ္ေယာက္အနဲ႔ေတာ့ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္မွာ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြါးမႈဆုိတာ  ေရွာင္ရခက္တဲ့ လူမႈေရး ျပႆနာတစ္ခုပါ။ အဲဒိျပႆနာနဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ရန္းျငိဳးထားမႈကေတာ့ သာလုိ႔ေတာင္ ဆုိးပါေသးတယ္၊ အေၾကာင္း အမ်ုိးေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ကို မုန္းေနတယ္ဆုိတာ တစ္ကယ္ေတာ့ ကိုယ္က သူ႕ကို သူမသိပဲ အရႈံးေပးေနရတာပါ။ သူ႕ကို မုန္းေနတဲ့စိတ္ေတြဟာ သူ႕ကို မပူေလာင္ေစဘဲ ကိုယ့္ကို္ယ္ပဲ အရင္ပူေလာင္ေစပါတယ္၊ သူ႕ကို မခ်ည္ေႏွာင္ႏိုင္ပဲ အခ်ိန္တုိင္း သူ႕အေပၚျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ရဲ႕ မျငိမ္းခ်မ္းႏုိင္မႈေတြဟာ ကိုယ္ကို ေကာင္းတဲ့ အရာေတြ မေတြးႏိုင္ေအာင္၊ မလုပ္ႏုိင္ေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ လူတုိင္းဟာ “ငါေကာင္းရက္နဲ႔ ငါ့ကို ဒီလုိေျပာတယ္၊ ဒီလုိလုပ္တယ္”လုိ႔ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ငါေကာင္းတယ္ဆုိတာ “ငါက ထင္တာပါ” သူကေတာ့ “မေကာငး္ဘူး”လုိ႔ ယူဆလုိ႔ ဒီလုိလုပ္တာ၊ဒီလုိေျပာတာပါ၊ ေကာင္းပါျပီ ငါေကာင္းတယ္ဆုိရင္ ငါကဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိ႔ လဲဆုိတာ   ျပန္ျပီးတြက္စစ္ၾကည့္ရပါမယ္။ ဘယ္သူေတြ အတြက္ေကာင္းေနတာလဲ ဆုိတာလည္း ထည့္မတြက္လုိ႔ မရပါဘူး။ ကိုယ္က ကိုယ္ေကာငး္တယ္လုိ႔ ကိုယ္ထင္ႏိုင္သလုိ၊ သူကလည္း သူေကာင္းတယ္လုိ႔ ထင္ေနတာကိုလည္း ထည့္တြက္ရပါမယ္။ အဲလုိမွ မဟုတ္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ “ငါေကာင္းျခင္းရဲ႕” အတၱနယ္ပယ္ကေန မထြက္ႏုိင္တဲ့ အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈကို ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့့ပါဘူး။ ေလာကမွာ ဘုရားေလာက္ေကာင္းတာ ဘယ္ရွိပါ့မလဲ၊ ဒါေပမယ့္ အေကၠာသ ဘာရဒြါဇရဲ႕ အဆဲကို ခံ၇တယ္။ ေဒ၀ဒတ္ရဲ႕ သုံးၾကိမ္လုပ္ၾကံမႈနဲ႔ ၾကဳံရတယ္။ ဒီေနရာမွာ မွတ္သားစရာေကာင္းတာက ကိုယ္နဲ႔ပါတ္သက္တဲ့ ေလာကဓံကိုေတာ့ လူတုိင္း ေရွာင္လႊဲလုိ႔ မရပါဘူး။ ေရွာင္ဘုိ႔လည္း မၾကိဳးစားပါနဲ႔၊ ဘုရားေတာင္ မလြတ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မွာ ျဖစ္တဲ့ ေလာကဓံကိုေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ရင့္က်က္မႈနဲ႔ ေရွာင္ရွားႏိုင္ပါတယ္။ ၾကည့္ပါ၊ ေဒ၀ဒတ္ ဘယ္ေလာက္ ေကာက္ေကာက္ ျမတ္စြာဘုရား ေျဖာင့္ထားတဲ့ အတြက္ ေဒ၀ဒတ္နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မခ်ိတ္မိပါဘူး။ ေဒ၀ဒတ္ကသာ တစ္ဘက္သတ္ခ်ိတ္ေန တာပါ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေျဖာင့္ထားတဲ့ သူက ဘာမွ မျဖစ္ပဲ ေကာက္ေနတဲ့ ခ်ိတ္ကသာ က်ဳိးခဲ့ရပါတယ္။ “လူ႕ေလာကမွာ ေနရတယ္ဆုိတာ အေ၀းေျပးကားၾကီး စီးျပီး ခရီးသြားရသလုိပါပဲ၊ အခ်ိန္ေတြဟာ ျမင္ကြင္းထဲက သစ္ပင္ေလးေတြလုိ တစ္ရိပ္ရိပ္နဲ႔ ကုန္ဆုံးေနတာပါ၊ အဲဒိခဏေလးေသာ အခ်ိန္မ်ားဟာ ပူပူေလာင္ေလာင္နဲ႔ ပဲကုန္ဆုံးေနတယ္ဆုိရင္ လူျဖစ္ရက်ဳိးမနပ္ေသးပါဘူး၊ တစ္ခုခု လြဲေနပါျပီ၊ ျပင္ရေတာ့မွာပါ“ နိဂုံးခ်ဳပ္မွာခ်င္တာကေတာ့ “ငါေကာင္းတယ္၊ ငါမွန္တယ္လုိ႔ ထင္ေနသလုိ၊ သူလည္း သူေကာင္းတယ္၊ သူမွန္တယ္” လုိ႔ ယုံၾကည္ထားမယ္ဆုိတာ သတိရွိပါေစ၊ ေဒါသေတြ ၊ ရန္ျငိဳးေတြနဲ႔ ကုိယ့္ကိုယ္ကို ပိတ္ေလွာင္မထားပါနဲ႔၊ ခ်ည္ေႏွာင္မထားပါနဲ႔၊ ခဏတာေလးသာ ေနရတဲ့ လူ႕ဘ၀ကို ေအးခ်မ္းမႈေတြနဲ႔ လြတ္လပ္ခြင့္ေလးသာ ေပးလုိက္ပါ လုိ႔
အလင္းအိမ္ရဲ႕ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားကို အသိေပးႏႈိးေဆာ္လုိက္ပါရေစ....

မွတ္ခ်က္ ။   ။ ေအးခ်မ္းမႈေတြ၊ အမွန္တရားေတြဟာ ေတြးေတာေနရုံနဲ႕ အစစ္အမွန္ကို မရႏုိင္၊ လက္ေတြက်င့္ၾကံအားထုတ္မႈျဖင့္သာ အစစ္အမွန္ေအးခ်မ္းမႈကို ရရွိႏုိင္ပါသည္။

ေမတၱာျဖင့္ အလင္းအိမ္ ဘုန္းဘုန္း(ေစတနာပန္းခင္း)19.12.2011
Source: http://www.facebook.com/notes/%E1%80%A1%E1%80%9C%E1%80%84%E1%80%B9%...!