(သတိ) ဆီးခ်ဳိေရာဂါဟူသည္ လွ်ဳိ ့၀ွက္တိမ္ျမဳပ္၍ မသိႏိုင္ေသာ ေရာဂါဟု မွတ္ပါ။
ဆီးခ်ဳိေရာဂါႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏွစ္ပိုင္းခဲြၿပီး တင္ျပလုိပါတယ္။
(၁) ကာကြယ္ေရးအပိုင္းတစ္ခု၊ (၂) ကုသေရးအပိုင္းတစ္ခုဟု ႏွစ္မ်ဳိး ခဲြျခားရပါတယ္။ ကာကြယ္ေရးအပိုင္းက
ေတာ့ ဆီးခ်ဳိေရာဂါရွင္မ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အခ်က္္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
(၁) မ်ဳိးဆက္လိုက္၍ ျဖစ္တတျခင္း၊ (၂) အလြန္၀ေသာသူမ်ား အျဖစ္မ်ားျခင္း၊ (၃) အသက္ ၃၅=ႏွစ္ေက်ာ္သူမ်ား
အျဖစ္မ်ားျခင္း၊ (၄) ေယာကၤ်ားႏွင့္မိန္းမတုိ ့တြင္ ညီတူညီမွ် အျဖစ္မ်ားျခင္း။
ေဖာ္ျပပါ အခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ မ်ားေသာအားျဖင့္ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါဟူသည္ ခႏၶာ
ကိုယ္၌ ျဖစ္ေနမွန္းမသိ လွ်ဳိ ့၀ွက္တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ ေရာဂါတစ္မ်ဳိးဟု သတ္မွတ္၍ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အခ်က္
အလက္မ်ားကို ေဆးရုံတြင္ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းရင္းသမားေတာ္ႀကီးမ်ားထံတြင္ျဖစ္ေစ စံနစ္တက် စမ္းသပ္စစ္ေဆးပါ။
(၁) ေသြးကို မၾကာခဏ စစ္ေဆးျခင္း၊
(၂) ဆီးကို မၾကာခဏ စစ္ေဆးျခင္း၊
(၃) တစ္္ကိုယ္ေရ သန္ ့ရွင္းမႈကို ဂရုစိုက္၍ ေနထိုင္ျခင္း၊
(၄) အနာစိမ္းေပါက္္လွ်င္ ဂရုတစိုက္ကုသျခင္း၊
(၅) ထိခိုက္ရွနာမႈကို အေလးထား၍ ကုသျခင္း၊
(၆) ဖ်ားနာၿပီးေနာက္ ဂရုတစိုက္စားေသာက္ေနထိုင္ျခင္း၊
(၇) ခ်ဳိဆိမ့္ေသာ အစားအေသာက္မ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း။
ယခုကဲ့သို ့ ညႊန္ျပသည့္အတိုင္း စစ္ေဆးျခင္းျဖင့္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါကို ကာကြယ္ထားႏိုင္ပါသည္။
အကယ္၍ စစ္ေဆးျခင္းမရိွ၊ ေပါ့ေလ်ာ့စြာေနပါက ေနာက္ဆက္တဲြ အႏၱရာယ္မ်ား ထပ္မံ၍ ၀င္လာတတ္ပါတယ္။
ေနာက္ဆက္တဲြ အႏၱရာယ္မ်ားမွာ-
(၁) ကိုယ္ေဖာ ကိုယ္ေရာင္ျဖစ္လာျခင္း၊
(၂) အနာစိမ္း အနာ့ပဆုပ္ေပါက္ျခင္း၊
(၃) အဆုပ္ေရာဂါ(တီဘီ)ျဖစ္ လာျခင္း၊
(၄) ေျခေခ်ာင္း လက္ေခ်ာင္းမ်ား ညဳိမဲညစ္ပုတ္လာျခင္း၊
(၅) မ်က္စိမႈန္ တိမ္စဲြလာျခင္း၊
(၆) သတိ ခဏခဏလစ္ျခင္း။ ဤကဲ့သို ့ ေနာက္ဆက္တဲြ အႏၱရာယ္မ်ား ၀င္မလာႏိုင္ေအာင္ မိကိုယ္ကို မိမိ
စံနစ္တက်စစ္ ေဆး၍ ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါဟာ ဘယ္ခါမွ်မ၀င္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
ကုသေရးအပိုင္း
ပထမပိုင္းအဆင့္လကၡဏာ
(၁) အစာစားေကာင္းျခင္း၊
(၂) အိပ္၍ေပ်ာ္္ျခင္း၊
(၃) အေၾကာတက္၍ ကိုက္ခဲျခင္း၊
(၄) ၀မ္းခ်ဳပ္မ်ားျခင္း၊
(၅) ပါးစပ္နံေစာ္ျခင္း၊
(၆) ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ေခါင္းအုံျခင္း။
ဒုတိယပိုင္း အဆင့္ လကၡဏာ
(၁) ဆီးျဖဴ၍ မ်ားမ်ားသြားျခင္း၊
(၂) ေန ့အခါထက္ ညအခါ ဆီးအၾကိမ္မ်ားျခင္း၊
(၃) ေျခဖ်ား လက္ဖ်ား ပြေရာင္၍ အေအးမ်ားျခင္း၊
(၄) မ်က္ႏွာ မ်က္ခြက္ ေျပာင္တင္း ပြေရာင္းေနတတ္ျခင္း။
တတိယပိုင္း အဆင့္ လကၡဏာ
(၁) မ်က္စိမ်က္ႏွာႏွင့္ အသားအေရ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ရိွျခင္း၊
(၂) ကိုယ္လက္ေလးလံထိုင္းမႈိင္းျခင္း၊
(၃) က်င္ငယ္ေရကို ပရြက္ဆိပ္္အုံျခင္း၊ စားျခင္း။
ေၾကာင္းကို ေသခ်ာစြာ စစ္ေဆးေမးျမန္းၿပီး ပထမအဆင့္လကၡဏာႏွင့္ ဒုတိယအဆင့္လကၡဏာသို ့ ေရာက္ေန
ေသာ အနာေရာဂါရွင္မွာ လပိုင္းေလာက္ႏွင့္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေဆးမ်ားျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းေၾကာင္းေတြ ့ရပါတယ္။
(သတိ) တတိယပိုင္း အဆင့္လကၡဏာသို ့ ေရာက္ေနေသာေ၀ဒနာရွင္မွာ ေဖာ္ျပပါလကၡဏာမ်ား
မျဖစ္ ေပၚေသးပါက ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ပါေသးတယ္္။
မေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ေသာ လူနာလကၡဏာမ်ား
(၁) စကားမပီသျခင္း၊
(၂) လွ်ာရည္ထြက္ျခင္း၊
(၃) အသံနက္ျခင္း၊
(၄) ေျခလက္မလႈပ္္ျခင္း၊
(၅) ၀မ္းမႏုတ္ဘဲ မဲမဲနက္သြားျခင္း၊
(၆) ဟစ္ေအာ္ညည္းညဴျခင္း၊
(၇) မ်က္စိမျမင္ျခင္း၊
(၈) နားမၾကားျခင္း၊
(၉) အိပ္၍ မရေတာ့ျခင္း။
ဆင္သမႏြယ္ႏွင့္ ေဆးဘက္မ်ား
(၁) ဆင္သမႏြယ္ ၃ိ-သား၊
(၂) သိေႏၶာ ၈ဲ-သား၊
(၃) ခ်င္းေျခာက္ ၄ဲ-သား၊
ေရႏွင့္ ၃-ခြက္တစ္္ခြက္တင္ေအာင္ ျပဳတ္၍ တစ္္ခါေသာက္ ပရုပ္မႈန္ ့ ၁-ေရြးသားခန္ ့ ထည့္၍ တစ္ေန ့ ၃-ႀကိမ္
မ်ားမ်ားေသာက္ပါ။ ေ၀ဒနာႀကီးရင့္လွ်င္ ေဆးရည္လုံး၀မခါးပါ။ ထိုအခါမွာ ေရာဂါ မက်ေသးဟုမွတ္။ ေသာက္ရင္း
ေသာက္ရင္း အခါးပိုလာလွ်င္ ေရာဂါ သက္သာလာၿပီဟု မွတ္ပါေလ။ (အရသာ ပူ -ခါး-ငန္-စပ္္။)
ဆရာစိန္ ဒ - ဘ - ဗ ဂုဏ္ထူး
အမွတ္္ ၇၈၊ ဆိပ္္ငယ္ရပ္၊ ၿမိတ္ၿမဳိ ့။
ျမန္မာ့ေဆးပညာစာအုပ္မွ ကူးယူ မွ်ေ၀ေပးပါသည္။
No comments:
Post a Comment