ကြ်န္ေတာ့္နာမည္........ ထိန္လင္း

ကြ်န္ေတာ့္နာမည္ ထိန္လင္းပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီရြာေလးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ကိုၾကီးလို႔ပဲသိၾကပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္႕မွာ မိသားစု ဆိုလို႕ ညီမေလး တစ္ေယာက္ပဲရွိေတာ့တယ္။ အေဖရယ္ အေမရယ္ ညီငယ္ေလးရယ္ကေတာ့ ကံၾကမၼာရဲ႕ ေစခိုင္းမႈေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကို ထားခဲ႕ျပီး အေ၀းကို ထြက္သြားကုန္ပါျပီ။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြ်န္ေတာ္က (၁၁)ႏွစ္။ ညီမေလးက (၈)ႏွစ္။ ေဆြမရွိ မိ်ဳးမရွိနဲ႕ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္တည္း ေလာကအလယ္မွာ က်န္ခဲ႕တာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္က ဒီရြာဇာတိမဟုတ္ပါဘူး။
နာဂစ္မုန္တုိင္းအျပီးမွာ ဒီရြာေလးရဲ႕ ဘဘုန္းၾကီး ေမတၱာေၾကာင့္ ဇာတိကို စြန္႕ခြာခဲ႕ရတာေလ။ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လံုး ဘဘုန္းၾကီးရဲ႕ သြန္သင္ဆံုးမမႈေအာက္မွာ အေမ႕ရင္ခြင္ကို တမ္းတရင္း အေဖ႕ရင္ခြင္ကို မွန္းဆရင္း ၾကီးျပင္းလာခဲ႕ၾကတယ္။ညစဥ္ညတိုင္း အေမကို တမ္းတေနတဲ႕ ညီမေလးရဲ႕ေဘးမွာ  အေမလိုတစ္မ်ိဳး အေဖလိုတစ္သြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ႕ရတယ္။ တြယ္တာစရာ ေသြးရင္းသားရင္းဆိုလို႕ ဒီညီမေလးပဲရွိတာမဟုတ္လား။ညီမေလးကလဲ ကြ်န္ေတာ္႕ကို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံခဲ႕ပါဘူး။ အေမ႕လိုမ်ိဳး ညတိုင္း ေခ်ာ႕သိပ္ေပးရင္း အေဖ႕လိုမ်ိဳး ေန႕တုိင္း ေရခ်ိဳးေပးရင္း မိဘကို လြမ္းလို႕ က်လာတဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကို ညီမေလးအပါအ၀င္ တျခားဘယ္သူ႕ကိုမွ မသိေစခဲ႔ရဘူး။အထူးသျဖင့္ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕ ညတိုင္း လာေရာက္ ၾကည့္ရႈရင္း သက္ျပင္းခ်တတ္တဲ႕ ဘဘုန္းၾကီးေပါ့။
     ညီမေလးက တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ဘဘုန္းတို႕ေက်ာင္းနဲ႕ မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္လာတယ္။ဒါနဲ႕ ရြာထဲမွာ ေနဖို႕ဆံုးျဖတ္ရင္း သူၾကီးရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႕ ရြာေနာက္က ဟင္းလင္းျပင္မွာ တဲထိုးေနခဲ႕တယ္။စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ရြာထိပ္က ကန္ေရကို အိမ္တိုင္ရာအေရာက္ လိုက္ပို႕ေပးတဲ႕ ေရေရာင္းတဲ႕ အလုပ္ လုပ္ခဲ႕တယ္။ ညီမေလးအေပၚ လိုေလးေသးမရွိ ထားခ်င္တဲ႕ ဖခင္ရဲ႕ စိတ္မ်ိဳးနဲ႕ေလ။ ျပီးေတာ့ အေမလိုလဲ ေတးဆိုေခ်ာ့သိပ္ရင္း အနားမွာ အားေပးေနခဲ႕တယ္။အေမလိုမ်ိဳး ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တယ္ ဆိုေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ နားမလည္တဲ႕ သဘာ၀တရားေတြကို ညီမေလးကို ဘယ္လိုသင္ေပးရမလဲ အေမရယ္ လို႕ တုိင္တည္ရင္း  ငိုေၾကြးခဲ႕တဲ႕ေန႕ေတြ ရက္ေတြလည္း မနည္းပါဘူးဗ်ာ။
    တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ လွေသြးၾကြယ္လာတဲ႕ ညီမေလးကို ပိပိရိရိ သိုသိုသိပ္သိပ္ေနတတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ႕ရျပန္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကံေကာင္းခ်င္လို႕လား ကံဆိုးခ်င္လို႕လား မသိ။ ရြာက သူေဌး အရီးေလးတို႕က ကြ်န္ေတာ္တို႕ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို သနားကရုဏာသက္ျပီး ေစာင့္ေရွာက္ခဲ႕တယ္။ဒုတိယအၾကိမ္ ေမြးဖြားေပးခဲ႕တဲ႕ ဘဘုန္းၾကီး ျပီးရင္ အရီးေလးတို႕က ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရုိေသရမယ့္ေက်းဇူးရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။
     ဒီလိုပဲ ဘ၀ကိုေအးေအးေဆးေဆး ျဖတ္သန္းသြားရေတာ့မယ္လို႕ စိတ္ခ်မယ့္ဆဲဆဲမွာ ဘ၀မုန္တုိင္းက ကြ်န္ေတာ္တို ့  ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို တုိက္ခတ္ျပန္တယ္။ ျဖစ္ပံုကေတာ့ ၿမိဳ႕ကေန ပညာသင္ျပန္လာတဲ႕ အရီးေလးရဲ႕သားနဲ႕ ညီမေလးတို႕ရဲ႕ သတင္းေၾကာင့္ေလ။ပတ္၀န္းက်င္က ေျပာသံေတြမၾကားခ်င္မွ အဆံုးပဲဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ညီမေလးကို ႏွေျမာေပမယ့္ အရီးေလးသားဆိုတဲ႕ အခ်က္ရယ္ ညီမေလးကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ႕ အခ်က္ရယ္ေၾကာင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ မဆံုးမခဲ႕ပါဘူး။အဲဒါကပဲ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕အမွား တစ္ခု ျဖစ္သြားပါတယ္။ ညီမေလးကေတာ့ သူ႕ကိုစိတ္ပူေနတဲ႕ သူ႕အစ္ကို ကို သတိမရအားပါဘူး ။ အရီးေလးကလဲ သိေပမယ့္ ထူးျခားဟန္မျပေတာ့ အလကား သက္သက္ စိတ္ပူေနသလားလို႕ ျပန္ေတြးမိပါတယ္။
    ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ရြာကို အရီးေလးသားရဲ႕ ခ်စ္သူဆိုျပီးေရာက္လာေတာ့ တစ္ရြာလံုး စိတ္၀င္စားစရာ ျဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္။ ျမိဳ႕သူ ပညာတတ္ ဥစၥာေပါ ရုပ္ေခ်ာ နဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ ညီမေလးလို ေဆြမရွိ မိ်ဳးမရွိ ေရထမ္းေရာင္းတဲ႕ေကာင္ရဲ႕ညီမ ဘယ္လိုမွ ယွဥ္ႏုိင္စရာမရွိခဲ႕ပါဘူး။ အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ႕အတုိင္း အရီးေလးက သူ႕သားရဲ႕ မဂၤလာပြဲကို ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ က်င္းပဖို႕ျပင္ဆင္ေနပါျပီ။ ညီမေလးကေတာ့ အေမနဲ႕ အေဖတို႕ ဆံုးစဥ္ကအတုိင္း ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ငိုေနေလရဲ႕ဗ်ာ။ အေဖ႕အစားေႏြးေထြးေပးခဲ႕တဲ႕ ကြ်န္ေတာ္၊ အေမ႕အစား အားေပးခဲ႕တဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ အခု...... ခ်စ္သူအတြက္ ပူေဆြးေနတဲ႕ ညီမေလးရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကို ဘာေျပာျပီး သုတ္ေပးရမလဲ ႏွစ္သိမ့္ေပးရမလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ႏွစ္သိမ့္ေပးလို႕ေကာ ညီမေလးက မ်က္ရည္တိတ္မွာတဲ႕လား ။
   မနက္ျဖန္....... မဂၤလာေဆာင္ က်င္းပမယ့္ရက္။ အားလံုးက သနားတဲ႕မ်က္လံုး အစံုနဲ႕ ၀ုိင္းၾကည့္ျခင္းခံေနရတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္။ တျဖည္းျဖည္း အေနအထိုင္ ပ်က္ယြင္းလာတဲ႕ ညီမေလး ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို အေမတို႕နဲ႕ တစ္ခါတည္း တူတူေခၚသြားပါေတာ့လား ကံၾကမၼာရယ္..... ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီအခ်ိန္ထိ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ခဲ႕ရတာလဲ.... သူမ်ားေတြ သနားတာခံရဖို႕လား ...... ညီမေလး မ်က္ရည္က်တာကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရဖို႕လား..... ညေရာက္ေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ညီမေလးကို ေခ်ာ႕သိပ္ေနခဲ႕သည္။ တျဖည္းျဖည္းရိႈက္သံစဲသြားသည္.... အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီ။ ဒါနဲ႕ မေရာက္တာၾကာျပီျဖစ္ေသာ ဘဘုန္းဆီသို႕သြားခဲ႕သည္။ လာမည္ကို ၾကိဳသိေနသည့္အလား...... ဘဘုန္းက ဆံုးမစကားမ်ားေျပာၾကားျပီး ေအးျငိမ္းခ်မ္းသာေစရာတရားဓမၼမ်ားျဖင့္ လမ္းညႊန္ျပသေပးခဲ႕သည္။
      တည္ျငိမ္သြားေသာ စိတ္ျဖင့္ အိမ္ျပန္လာခဲ႕ရာ.... အိပ္ယာထဲမွာ ညီမေလးက ရွိမေန။ ေနာက္ေဖးမ်ားသြားသလားလို႕ ေခၚေသာ္လဲ အသံမၾကား။ဒါနဲ႕ စိတ္ပူသြားသည္။ ျခံ၀န္းတစ္ခုလံုး ပတ္ရွာၾကည့္ေသာ္လဲ မေတြ႕။ ညီမေလး ဘယ္သြားႏုိင္လဲ...........  သူမ်ားေတြေျပာေနေသာ ကန္ေဘးနားမွာလား......... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သြားၾကည့္လိုက္မည္..။ ကန္နားေရာက္ေသာ္ ျမင္လိုက္ရေသာ ၀ိုးတ၀ါးျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားမိသည္။ ျမင္ရေသာ အရိပ္ႏွစ္ခုအနက္ တစ္ခုမွာ ေျမျပင္ေပၚတြင္ လွဲေနသည္။ တစ္ခုမွာကား မတ္မတ္ရပ္လွ်က္..... ဆံႏြယ္ေကသာတို႕က တဖါးဖါးလြင့္လွ်က္...... ညီမေလး ဘာေတြလုပ္လုိက္ျပီလဲ.........
   အနီးနားေရာက္ေတာ့ ေသြးအိုင္ထဲလဲေနေသာ အရီးေလးသား........... ျမင္ကြင္းကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနေသာ ညီမေလး....... ဘုရားတလိုက္မိေသာ ကြ်န္ေတာ္...... လွ်က္တျပက္ ဆံုးျဖတ္လုိက္ရင္း ညီမေလး လက္ထဲမွ ဓါးကိုယူလိုက္သည္...... တုန္လႈပ္ေနေသာ ညီမေလးကို ေထြးေပြ႕ပိုက္ေထြးရင္း အဆက္မျပတ္ ေခ်ာ႕ေမာ႕ေနမိသည္။ အေျခအေနက အားလံုး လြန္ကုန္ျပီျဖစ္သည္။ 
ေသခ်ာဆံုးျဖတ္ထားျပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ တုန္လႈပ္ေနဟန္ရွိသည္႕ ညီမေလးက ကြ်န္ေတာ္႕အၾကံကို မျငင္းဆန္ပါ....... ျငင္းဆန္ဖို႕ သတိရဟန္လည္းမတူ....... ဒီအေျခအေနက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ အနည္းငယ္ သက္သာေစသည္... ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ နံရံေလးဘက္ထဲမွာ ေရာက္ေနခ်ိန္ ညီမေလး ဘယ္လိုေနရွာမလဲ ေတြးမိရင္ေတာ့  စိတ္ပူမိပါသည္............။
    ထိုစဥ္မွာပင္ အလည္လြန္ေနသည့္ သူတို႕သားေလာင္းအား ရွာေဖြေသာ သူတို႕သမီးေလာင္း ေစလႊတ္လိုက္သည္႕ အဖြဲ႕က  ကြ်န္ေတာ္တို႕ဘက္ကုိ ေရာက္လာခဲ႕သည္။ လက္တစ္ဖက္က ဓါး တစ္ဖက္က ညီမေလးကို ေထြးပုိက္ထားေသာ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေသြးအိုင္ထဲလဲေနေသာ သူတို႕သားေလာင္းကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ... ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွေျပာရန္ မလိုေတာ့ပါ.........။ ညီမေလး အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရသည္ကုိ အျပင္မွ စိတ္ပူေနရသည္ႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ ယခု ေက်းဇူးကန္းသူဟု ေျပာသည့္ အရီးေလး၏ ေဒါသသံမ်ား.... လူသတ္သမားအျဖစ္ အားလံုးက ျပစ္တင္ၾကသံမ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ခံရသက္သာပါသည္.......။
   တရားဥပေဒရဲ႕ ဆံုးမမႈကို ခံယူဖို႕ ေစာင့္ေနဆဲမွာပဲ အျပင္မွ သတင္းတစ္ခုေရာက္လာပါေတာ့တယ္........ လုပ္ရက္လိုက္တာ ညီမေလးရယ္...... ညီမေလးအတြက္ အနစ္နာခံဖို႕သြားတဲ႕ ကုိၾကီးကိုေတာင္မွ မငဲ႕ကြက္ေတာ့ဘဲ လုပ္ရက္လိုက္တာ...... သူခ်စ္ရဆံုး အားထားရဆံုး တြယ္တာရဆံုး ကိုၾကီး ဒီလုိျဖစ္တာကို မၾကည့္ရက္လို႕တဲ႕လား...... ညီမေလးရယ္.....
  ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ ညီမေလးက သူ႕ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ရပါတယ္ ဆိုျပီး ကန္ထဲကုိ ခုန္ဆင္းသတဲ႕ဗ်ာ...... ေနာက္က်မွ သိျပီး ဆယ္ခြင့္ရခဲ႕ေပမယ့္ ကယ္ခြင့္ေတာ့မရေတာ့ပါဘူး...... ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္႕ကို ညီမေလးကပါ ထားခဲ႕ပါျပီ......... ကြ်န္ေတာ့္ကို ေလာကအလယ္မွာ နာက်င္မႈေတြခံစားဖို႕ ထားရစ္ခဲ႔ပါျပီ............။ဟုတ္ကဲ႕ ..... ကြ်န္ေတာ့္နာမည္ ထိန္လင္းပါ..... ညီမေလးကေတာ့ ကုိၾကီး......... တဲ႕။

posted by အိစံ