ဘုရားကို ဒုကၡေပးသူမ်ား
ေဆာင္းမနက္ .. ေအးျမတဲ႔ရာသီမွာ ေစာေစာထ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း .. အျပန္မွာ ဘုရားကို ၀င္ျဖစ္ပါတယ္ ..မနက္ေစာေစာဘုရားမွာ သီလယူ . ပုတီးစိပ္ရတာ လူရွင္းလို႔ အင္မတန္မွကို စိတ္ေအးခ်မ္းစရာပါ ..
ဒီေန႔ .... တနလၤာေထာင့္ . ၿဂိဳဟ္တိုင္မွာပါ ..
ထီးျဖဴ ၉ လက္ နဲ႔ စာရြက္အ၀ိုင္းေလး (ဘယ္လိုေခၚတယ္ေတာ႔မသိဘူး) ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား (သက္ေစ႔ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္) မွာ “တနဂၤလာသမီး .. မxxx ၏ ဒုကၡ” လို႔ ေရးထားတာ ေတြ႕မိပါတယ္ ..
ဘာအတြက္ ယၾတာလာေခ်ထားတယ္ေတာ႔မသိဘူး .. ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေတြမ်ားေနတဲ႔ သေဘာေတာ႔ရွိပါရဲ႕ ..
ကိုယ္ခ်င္းလည္းစာမိပါတယ္ .. ေမတၱာလည္းပို႔ေပးမိပါတယ္ .. စိတ္မေကာင္းလည္းျဖစ္မိပါတယ္ ..
ေၾသာ္ .. ကိုယ္႔ ဒုကၡေတြ ဘုရားကို လာေပးေနပါလား လို႔လည္း ေတြးမိပါရဲ႕ ...
ေနာက္တစ္ခု ... ဘုရားကို မနက္ေစာေစာ ေရသပၸါယ္သူေတြ .. ဆရာေတာ္တစ္ပါး ေဟာထားတာ သြားၿပီး သတိရမိေတာ႔ ကိုယ္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး ျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္ .. ဒီေလာက္ေအးခ်မ္းတဲ႔ ရာသီမွာ ကိုယ္တိုင္ကေတာ႔ အေႏြးထည္ေတြနဲ႔ ... ဘုရားက်ေတာ႔ အားမနာတမ္း ေလာင္းလိုက္က်တာ .. သက္ေစ႔ ...
တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ႔လည္း သႀကၤန္မွာ ေရကစားရတာ အားမရလို႔လားမသိ .. ဘုရားကို ေလာင္းေနတာမ်ား အားရပါးရ .. ေရသပၸါယ္ဖို႔ထားတဲ႔ ေငြခြက္ေသးေသးေလးနဲ႔မဟုတ္ .. ေငြဖလားႀကီးနဲ႔ကို ေလာင္းပါေလ၏။
ေတာ္ေတာ္ဆိုးဆိုး သဒၶါတရားျပည့္စံုသူေတြကေတာ႔ ၿဂိဳဟ္တိုင္က သၾကားမင္း႐ုပ္ကို ပါးႏွစ္ဖက္မွာ ေရႊခ်သြားတာ . သၾကားမင္းေတာင္ ၾကည့္ရင္း လွလွလာတယ္ ...။
ဆုေတာင္းျပည့္တယ္ .. ေဆးစြမ္းတယ္ဆိုတဲ႔ ဘုရားေတြကေတာ႔ နာဖို႔သာျပင္ .. ေခါင္းကိုက္တယ္ဆိုတဲ႔လူကလည္း ဘုရားေခါင္းကို ဖိလိုက္ႏွိပ္လိုက္နဲ႔ ငရဲကိုမေၾကာက္ .. မ်က္ေစ႔ မေကာင္းတဲ႔လူကလည္း ႏွိပ္လိုက္တာမ်ား ဘုရားမ်က္ေစ႔ကန္းေတာ႔မယ္ ... ကိုယ္လုပ္ေနတဲ႔ လုပ္ရပ္က သင့္ေတာ္လား မသင့္ေတာ္လည္းမသိၾကေတာ႔ ကိုယ္႔ေ၀ဒနာ ေပ်ာက္ဖို႔ပဲ စိတ္ေရာက္ေနသူေတြ ...
ဘုရားကိုသြားသြားၿပီး ဆုေတြေတာင္း .. ျပည့္ခ်င္လိုက္တဲ႔ဆုေတြကလည္း မ်ားမွမ်ား .. ကိုယ္တိုင္ကေတာ႔ ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ .. ဘုရားကို နားပူနားဆာ လုပ္ေနသူေတြ ..
ေၾသာ္ .. ဘုရားကို ဒုကၡေပးေနသူေတြ ..။
လိုတာရ၍ .. ရတာလိုပါေစ ..
“ ကိုယ္လိုခ်င္တာကိုရရင္ ေအာင္ျမင္မႈလို႔ေခၚတယ္ ... ကိုယ္ရတာကို ႏွစ္သက္ႏိုင္ရင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈလို႔ေခၚတယ္ ... ”ေလာကမွာ လူတိုင္းဟာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကဘူး .. လူတိုင္းကိုယ္စီ ၿငီးျငဴေနၾကတယ္ ..
အဓိက စီးပြားေရး .. စား၀တ္ေနေရးကိစၥေၾကာင့္ မေပ်ာ္ႏိုင္ၾကဘူး ... ဆင္းရဲတာ .. ခ်မ္းသာတာနဲ႔ မဆိုင္ျပန္ဘူး ..
သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ သူေဌးက သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာေနတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီးေျပာတယ္ .. “ သူ႔ေလာက္သာ ခ်မ္းသာေနရင္ ငါေတာ႔ ဘာမွမလုပ္ေတာ႔ဘူး ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေနေတာ႔မယ္ ” တဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပန္ေျပာမိတယ္ ..“ သူေဌးေလာက္ ခ်မ္းသာေနရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွ မလုပ္ေတာ႔ဘူး ေအးေဆးပဲ ေနေတာ႔မယ္ ” လို႔ ...
“ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္းႏိုင္မႈ ” ဆိုတာ ဘာလို႔ လူတိုင္းမွာ ရွိမေနပဲ .. “ ေလာဘ ” ဆိုတာႀကီးက လႊမ္းမိုးထာတာလဲ ...
အဲဒီလို ေလာဘ ရဲ႕ေနာက္ကိုလိုက္ရင္း အခက္အခဲေတြနဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳရျပန္တယ္ .. “ ျပႆနာ အခက္အခဲကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး လူတစ္ခ်ိဳ႕က ဦးက်ိဳးက်တယ္ .. တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ စံခ်ိန္ေတြပါ ခ်ိဳးျပတယ္ ” .. ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ လူတိုင္းအတြက္မဟုတ္ျပန္ေတာ႔ က်႐ႈံးရသူေတြက စိတ္ညစ္ရျပန္တယ္ .. ဘာေၾကာင့္ ႐ံႈးနိမ္႔ရတာလည္းဆိုေတာ႔
“ ကိုယ္လိုခ်င္တာ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ လူဟာ .. ကိုယ္မသြားခ်င္တဲ႔ ေနရာအေရာက္မွာ ေရွ႕မဆက္ေတာ႔ဘဲ .. ရပ္ပစ္လိုက္တတ္တယ္ ” ..အဲဒါေၾကာင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို တိတိက်က်ထားပါ .. ရည္မွန္းခ်က္ ခိုင္မာေအာင္ႀကိဳးစားပါ .. “ ကိုယ္႔မွာ ေတာင့္တစရာဆိုလို႔ ဆႏၵတစ္ခုတည္းသာ ရွိမယ္ဆိုရင္ေလ .. အဲဒီဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါေစ ” ... ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတယ္... ရည္မွန္းခ်က္ခိုင္မာၿပီဆိုရင္ေ
ကိုယ္႔ရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၿပီဆိုရင္ေတာ႔ .. “ ကိုယ္လိုခ်င္တာကိုရရင္ ေအာင္ျမင္မႈလို႔ေခၚတယ္ ... ကိုယ္ရတာကို ႏွစ္သက္ႏိုင္ရင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈလို႔ေခၚတယ္ ... ” ဒါေၾကာင့္ .. ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါ .......။
ယံုၾကည္မႈသည္ ေအာင္ျမင္မႈ၏ ဇစ္ျမစ္
ဘာပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ္လုပ္တဲ႔ အလုပ္တစ္ခုအေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈကို အျပည့္အ၀ထား ..
မၾကာခင္ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာကို ရရွိမွာ မလြဲပါဘူး ..
ဘယ္ေနရာမွမဆို .. ယံုၾကည္မႈဆိုတာ အရမ္းကို အေရးႀကီးပါတယ္ ...
ေအာင္ျမင္မႈတိုင္းဟာ ေပါ႔ေပါ႔ေလးရတာ မဟုတ္ပါဘူး .. ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္သာ ရလာတာပါ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ( ၅ )ေယာက္ ခရီးတစ္ခုကို ကားေလးတစ္စီးနဲ႔ အတူသြားတုန္းက အျဖစ္ကေလးတစ္ခုကို သတိရမိပါတယ္ ... ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းမ်ားတဲ႔ ရွမ္းေဒသကိုပါ .. ခရီးတစ္ေနရာအေရာက္မွာ ေတာင္ျပိဳထားလို႔ လမ္းက်ဥ္းတစ္ခုနဲ႔ ႀကံဳရပါေတာ႔တယ္ .. တစ္ဖက္က ေခ်ာက္ .. တစ္ဖက္က ကမ္းပါး .. လမ္းအက်ယ္က ကားတစ္စီးစာကြက္တိ .. ေခ်ာ္က်လို႔ကေတာ႔ မေတြးရဲစရာ .. ေမာင္းတဲ႔လူကလည္း ေတာင္ေပၚလမ္းက်ဥ္းအေတြ႕အႀကံဳ႕
အားလံုးလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ႔ ..
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကားေမာင္းတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက .. “ ခရီးကို ေရွ႕ဆက္မယ္ဆိုရင္ အားလံုးကားေပၚတက္ပါ .. ကားေပၚမွာ ရွိတဲ႔လူတိုင္း ေမာင္းတဲ႔လူကို ယံုၾကည္မႈထားေပးပါ .. အားလံုးက ယံုၾကည္မႈရွိတယ္ဆိုရင္ ဒီလမ္းကို ဆက္ေမာင္းပါမယ္ .. အားလံုးက ဆင္းေနခဲ႔ၿပီး တစ္ေယာက္ထဲ ေမာင္းရမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ေနာက္ျပန္လွည့္မယ္ .. ” လို႔ ေျပာလာပါတယ္ ... မထူးေတာ႔တဲ႔ အေျခအေနမို႔ တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ..
“ ေမာင္းကြာ ” လို႔ ...
ယံုၾကည္မႈရဲ႕ အက်ိဳးလို႔ဆိုရမွာေပါ႔ .. လမ္းက်ဥ္းကို ေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္ ..
ကားေမာင္းတဲ႔သူငယ္ခ်င္းက ေျပာပါတယ္ .. “ မင္းတို႔အားလံုးရဲ႕ အားကို လိုခ်င္လို႔ အခုလို အားလံုးကို ကားေပၚတက္ခိုင္းတာ .. ငါတစ္ေယာက္ထဲဆို မေမာင္းရဲ႕ဘူး ”တဲ႔ ... သူ႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚက ယံုၾကည္မႈ ရယူပံုကို ေျပာပါတယ္ .. ကၽြန္ေတာ္ နားလည္လိုက္တာကေတာ႔ ေသေဖာ္ညႇိတာပါလို႔ ...။
စိတ္ကူးယဥ္မိသူ ..
တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ ကိုသာထူး ဆိုတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္ . လူကဆင္းရဲေပမယ္႔ အလုပ္အကိုင္က မယ္မယ္ရရ မရွိဘူး . အလုပ္တစ္ခုကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲမလုပ္ခ်င္ဘဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနတာနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းေလ႔ရွိတယ္ .တစ္ေန႔ေတာ႔ ေတာထဲကို ထင္းခုတ္သြားရင္း . ေတာ၀က္ေလးတစ္ေကာင္ကို သြားေတြ႕တယ္ .. သူက ခ်င္ခ်င္းပဲ ေတာ၀က္ေလးကိုဖမ္း .. ၿမိဳ႕မွာသြားေရာင္းတယ္ .. ၿမိဳ႕မွာဆို ေတာ၀က္က ေစ်းေကာင္းရတယ္ေလ .. ေတာ၀က္ေရာင္းၿပီးေတာ႔ .. ၀က္မေလးတစ္ေကာင္၀ယ္ၿပီးရြာကို ျပန္လာတယ္ .. ေနာက္ေတာ႔ အဲဒီ၀က္မေလးကေန ၀က္ကေလး(၆)ေကာင္ ေပါက္ေရာ .. ၀က္မေလး(၃)ေကာင္နဲ႔ ၀က္ထီးေလး(၃)ေကာင္ေပါ႔ .. ၀ယ္လာတဲ႔ ၀က္မေလးက သားေပါက္ႏႈန္းကေကာင္းတဲ႔အျပင္ ၀က္ေပါက္ကေလးေတြကလည္း သန္သန္မာမာ ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းနဲ႔ေပါ႔ .. အဲဒီလိုနဲ႔ ၀က္ေတြေပါက္လိုက္ .. ေရာင္းလိုက္နဲ႔ စီးပြားေရး အဆင္ေျပ .. အိမ္နဲ႔ ၿခံနဲ႔ ျဖစ္လာတဲ႔အခါ .. ရြာထဲက သူႀကိဳက္ေနတဲ႔ မိေခ်ာ ဆိုနဲ႔ ေကာင္မေလးကို လူႀကီးေတြကို ဖြင့္ေျပာၿပီး ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ယူလိုက္တယ္တဲ႔ .. ေနာက္ေတာ႔ သားကေလး(၂)ေယာက္ထြန္းကားတယ္ .. အဲဒီသားကေလးေတြ အရြယ္ေရာက္တဲ႔အခါ ရွင္ျပဳပြဲကို ခမ္းခမ္းနားနားက်င္းပတာေပါ႔ .. သူ႔ရဲ႕အလွဴပြဲကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး ရပ္ၾကည့္ေနတုန္း .. ျဗဳန္းဆို .. သူ႔ရဲ႕အလွဴမ႑ပ္ႀကီးလည္းေပ်ာက္ .. သူ႔ဇနီးနဲ႔ သားေတြလည္းေပ်ာက္ .. သူ႔ေရွ႕က ျမင္ကြင္းအားလံုး ေပ်ာက္သြားတယ္ .. သူကိုယ္တိုင္လည္း ေတာထဲကို ေရာက္ေနတာ သတိထားမိသြားတယ္ ... အဲဒီေတာ႔မွ သူ႔အမွားတစ္ခုကို သူေနာင္တရသြားတယ္ ...
သူဘာမွားခဲ႔တာလည္းဆိုေတာ႔ ..။
No comments:
Post a Comment