မင္းတပ္ကို ပုဂံကတဆင့္ ျဖတ္သြားလို႔ရပါတယ္။ ပုဂံဧရာ ဆိပ္ကမ္း ကေနၿပီး ဇက္နဲ႔ ျဖတ္ကူးရင္ တဖက္ကမ္းက ေထာက္ရွာပင္ ေရာက္ၿပီး မင္းတပ္ကို ကားနဲ႔ ဆက္သြားရပါတယ္။ ျမစ္ေျခကိုေက်ာ္ ျဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ လမ္းေဘး တစ္ေလွ်ာက္ျမင္ကြင္းေတြ ေျပာင္းလဲသြား ပါၿပီ။
အပူပိုင္းေျခာက္ေသြ႕ဇုန္ပတ္၀န္းက်င္မွာ သစ္ရြက္ခၽြန္ခၽြန္ ေလးေတြနဲ႔ ထေနာင္းပင္ေတြ။ ၿခံဳပုတ္ေသးေသးေလးေတြ၊ ရွားေစာင္း အပင္ေလးေတြနဲ႔၊ ေလကပူၿပီးေျခာက္ေသြ႕လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာင္တက္လမ္းကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပတ္တက္ၿပီး ေက်ာက္တုကို ေရာက္တာနဲ႔ ေလကေအးလာတယ္။ လမ္းေဘး တစ္ေလွ်ာက္မွာ ေျမနိမ့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္စိုက္ခင္းေတြနဲ႔ တျခားသစ္ပင္စိမ္းစိမ္းေလးေတြ ေတြ႕ လာရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေခါင္းေပၚက အသံတစာစာနဲ႔ျဖတ္သြား တဲ့ ၾကက္တူေရြး ၿမီးရွည္ေလးေတြရဲ႕ အသံကိုၾကားရတယ္။အဲဒီေတာ့ အခုမင္းတပ္ကို ေရာက္ဖို႔(၁၈)မိုင္ဘဲ လိုေတာ့တယ္။မင္းတပ္ကို ၀င္တာနဲ႔ ျမင္ကြင္းေတြၾကည့္ရတာ ေျမနိမ့္ေဒသနဲ႔ မတူဘဲသိသိသာသာ ေျပာင္းလဲ သြားတယ္။ ေတာင္ေစာင္းမွာ ၾကပ္ညပ္ေနေအာင္ ေဆာက္ထားတဲ့ တဲအိမ္ ေလးေတြက ေတာင္ကမ္းပါးကို ေက်ာေပးထားၿပီး မ်က္ႏွာစာပိုင္းက လမ္းေပၚကို အစြန္းထြက္ေနတယ္။
အဲဒီမွာ လူေတြမ်ိဳးစံု ေရာက္ေနတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္က ခ်င္းျပည္နယ္ေန႔ကို ေဖေဖာ္၀ါရီ (၂၀)ရက္ေန႕မွာ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပၾကေလ့ရွိပါတယ္။ တကယ္ကို ထူးျခားတဲ့ ပြဲတစ္ပြဲပါ။ မင္းတပ္နဲ႔ မတူပီ ပတ္၀န္းက်င္မွာေနၾကတဲ့ ခ်င္းမ်ိဳးနယ္စု ေတြ အားလံုးနီးပါး ဒီေနရာမွာ စုေ၀းၿပီး ခ်င္းျပည္နယ္ေန႔ အခမ္းအနားကို က်င္းပၾကတယ္။ ဒီေန႔ အခမ္းအနားမွာ ခ်င္း႐ိုးရာကပြဲေတြ ၊ ခ်င္းယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာျပခန္းေတြ၊ ခ်င္း႐ိုးရာပန္းပုေတြ၊ ခ်င္း႐ိုးရာနပန္းၿပိဳင္ပြဲ၊ ေဘာလံုးပြဲ အပါအ၀င္ ကစားပြဲေတြ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီေန႔မွာ အ ေကာင္းဆံုး အခြင့္အေရးတစ္ခုကေတာ့ ခ်င္းတိုင္းရင္းသူေတြရဲ႕ ႐ိုးရာပါးရဲ ေဆးမင္ေၾကာင္မ်ိဳးစံုကို ေလ့လာခြင့္ရခဲ့တာပါပဲ။ ဒီခ်င္းျပည္နယ္ေန႔ ပြဲေတာ္ဟာ စဖြင့္လိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အကုန္လံုး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဆင္ႏႊဲခြင့္ရတဲ့ ပြဲေတာ္ တစ္ခုပါ။
ခ်င္းတိုင္းရင္းသူေတြ သူတို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ဘာေၾကာင့္ ပါးရဲေဆးမင္ေၾကာင္ကို ထုိးရတာလဲဆိုေတာ့ အေၾကာင္းေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာေနၾကတာပါပဲ။ တစ္ေယာက္ကေျပာေတာ့ ေရွးတုန္းက မိန္းမေတြကို ဓါးစာခံအျဖစ္ ရန္သူေတြက ဖမ္းဆီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြဲကြဲ ျပားျပား မွတ္မိေအာင္လို႔တဲ့။ တခ်ိဳ႕ရဲ႕ အေျပာအရ ႐ုပ္ဖ်က္ထားၾကတာျဖစ္ၿပီး ျပန္ေပးဆြဲမခံရေအာင္ ေ႐ွာင္လႊဲႏုိင္ဖုိ႔ ျဖစ္သတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲ ေျပာၾကေျပာၾက ခ်င္းမ်ိဳးႏြယ္စု အမ်ိဳးသမီးေတြကေတာ့ အဲဒီအေလ့အထ ရွိတုန္းပါပဲ။
ျမန္မာႏိုင္ငံေနရာအႏွံ႔အျပားက အမ်ိဳးသမီးေတြ ရဲ ႔ၾကားမွာခ်င္းေစာင္ ေတြက လူႀကိဳက္မ်ားပါတယ္။ အဲဒီေစာင္ေတြဟာ လက္ယက္ ကန္းစင္ေတြ နဲ႔ရက္ထားၿပီး ထူးျခားကြဲျပားတဲ့ခ်င္း ႐ိုးရာလကၡဏာ အဆင္ဒီဇိုင္း ပံုစံေတြကို ပံုေဖာ္ထားပါတယ္။ ေရွးတုန္းကေတာ့ ေက်းလက္ခ်င္းအမ်ိဳးသမီးေတြဟာ သစ္ပင္ေတြကရတဲ့ သဘာ၀ ဆိုးေဆးေရာင္ေတြကို အသံုးျပဳၿပီး ကိုယ္တိုင္ ဗိုင္းငင္ထားတဲ့ ခ်ည္ထည္ေတြကို ၀တ္ဆင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထားေတြကို ခ်င္းေတာင္တန္းေတြက ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အဲဒီအေလ့အထေနရာမွာ အဆင္သင့္ တင္သြင္းလာတဲ့ ဓာတုေဗဒ ဆိုးေဆးေတြနဲ႔ ခ်ည္ငင္စက္ေတြက အစားထိုး ေနရာယူလိုက္ပါၿပီ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာလူမ်ိဳးစု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ခ်င္း႐ိုးရာေစာင္ေတြကို အသံုးျပဳေနၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားထိ ထုတ္ကုန္အျဖစ္ျဖန္႔ခ်ိေနၾကပါတယ္။ ဂ်ပန္နဲ႔ ဥေရာပတိုက္ကို အဓ္ိကထား ၿပီး ျဖန္႔ခ်ိတယ္လို႔သိခဲ့ရပါတယ္။
နတ္မေတာင္အမ်ိဳးသားဥယ်ာဥ္ကလည္း မင္းတပ္အနီးမွာရွိၿပီး သြား လည္ သင့္တဲ့ေနရာတစ္ခုပါ။ အဲဒီ ဥယ်ာဥ္ကို (၁၉၉၄)ခုနစ္ကတည္းက သစ္ေတာဌာနရဲ႕ ဦးစီးမႈနဲ႔ တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ စတုရန္းမိုင္ (၂၇၉)မိုင္က်ယ္၀န္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မတိုင္ခင္(၁၉၃၀)ခုႏွစ္ ကတည္းက ဒီေနရာကို လူသိမ်ားခဲ့ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ် ႐ုကၡေဗဒ ပညာရွင္ ဖရန္႔ (ခ္) ကင္းဒန္း ၀ပ္(သ္)ဟာ ဒီေနရာမွာ ႐ုကၡေဗဒစူးစမ္းေလ့လာမႈနဲ႔ ရွာေဖြစုေဆာင္းတာေတြကို အခ်ိန္ၾကာႀကီးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပန္းေပါင္းစံုခြဲျခားေလ့လာမႈေတြေၾကာင့္ အပင္မုဆိုးရဲ႕ နိဗၺာန္ဘံု (Plant hunter's Paradise)ဆိုၿပီးေခၚခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီနာမည္နဲ႔ပဲ ထုတ္တဲ့ စာအုပ္ဟာ ေအာင္ျမင္ခဲ့သလို နတ္မေတာင္၀န္းက်င္သစ္ေတာေတြရဲ႕ အေၾကာင္းကို ကမၻာက စိတ္၀င္စားေစခဲ့ပါတယ္။
ခရီးၾကမ္းႏွင္ၿပီး ေတာင္တက္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္သူေတြဆိုရင္ နတ္မေတာင္ကို ကန္ပက္လက္ၿမိဳ႕ဘက္ကေရာ မင္းတပ္ၿမိဳ႕ဘက္ကပါ ႏွစ္ဖက္စလံုးကတက္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ေတာင္တက္သမားေတြဟာ မင္းတပ္ဘက္က စတက္မယ္ဆိုရင္ ခ်င္းေခ်ာင္းဘက္ကို ဦးတည္ၿပီး ေပ(၂၀၀၀)ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေပ(၄၀၀၀)အျမင့္ မွာ ရွိတဲ့ “ေအးစခန္း” ကို တက္ရပါတယ္။ ေအးစခန္းမွာ အနားယူၿပီး ဆက္တက္လိုက္ရင္ နတ္မေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္ပါၿပီ။ ေနာက္တနည္းကေတာ့ ေတာင္ထိပ္ဆီကုိ ေလးဘီးယက္ေမာင္းလုိ႔ရတဲ့ ကားတက္ၿပီး ထိပ္ဆုံးကုိေရာက္ဖုိ႔ မိနစ္(၃၀-၄၀)ေလာက္လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ရပါတယ္။ နတ္မေတာင္ထိပ္က ျမင္ရတဲ့ ႐ႈခင္းေတြဟာ တကယ့္ကို ရင္သပ္႐ႈေမာဖြယ္ ႐ႈမၿငီးစရာပါ။ ရာသီဥတု သာတဲ့ေန႔ေတြဆိုရင္ အေရွ႕ဘက္ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ ေငြေရာင္လႈိင္း ၾကက္ခြပ္ တလက္လက္ထေနတဲ့ ဧရာ၀တီျမစ္ကို ျမင္ရမွာပါ။
ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြဟာ “ေအးစခန္း” နဲ႔လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ က ခ်င္းရြာေတြမွာ ႔ပံုသ႑န္ တိုင္မ်ိဳးစံုကို ေတြ႔ရမွာပါ။ (အဲဒီတုိင္ကုိ ႐ုိးရာနတ္တုိင္လုိ႔ေခၚပါတယ္ ခ်င္းဘာသာစကားနဲ႔ ေပါင္း (Poung)လုိ႔ အသံထြက္ပါတယ္။) အဲဒီတိုင္ေတြမွာ အေရးပါတဲ့လႈပ္ရွားမႈ မွတ္တမ္းေတြနဲ႔ မိသားစုဘ၀ေတြရဲ႕အမွတ္တရ ေန႕ရက္ေတြကို မွတ္တမ္း ေရးထိုးဖို႔ပါ။ အိမ္ေတြတိုင္း လိုလိုရဲ႕ အထဲကို၀င္ၾကည့္လိုက္ရင္ တိရစၦာန္မ်ိဳးစံုရဲ႕ ဦးေခါင္းခြံေတြကို ဘုတ္႐ိုက္ၿပီးခ်ိတ္ဆြဲထားတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီဘုတ္ေတြကို ေအာင္ျမင္မႈတံဆိပ္ေတြလို႔လဲ ေခၚၾကပါတယ္။ ဒီဘုတ္ေတြက အိမ္ပိုင္ရွင္ဟာအမဲလိုက္မုဆိုး ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ရြာကိုဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကားစြာ ေၾကျငာထားတဲ့ အမွတ္သားေတြပါ။ ဘုတ္ေတြေပၚမွာ ေမ်ာက္ေတြ ၊ငွက္ေတြ နဲ႔ တျခားတိရစၦာန္မ်ိဳးစံုရဲ႕ ေခါင္းေတြကို ခ်ိတ္ဆြဲထားပါတယ္။ တကယ္လို႔ မုဆိုးတစ္ေယာက္ မေမ်ာ္လင့္ဘဲ ေတာထဲမွာ ၀က္၀ံတစ္ေကာင္ကို ႐ုတ္တရက္ေတြ႕တယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ သူ႔အတြက္ အတိတ္ေကာင္း နိမိတ္ ေကာင္း တစ္ခုလို႔ ယံုၾကည္ထားၾကပါတယ္။
နတ္မေတာင္သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္နဲ႔ ေအးရြာမွာလည္း ပံုစံကြဲျပားတဲ့ ေက်ာက္ျပင္ခ်ပ္ေတြကို ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေက်ာက္ျပင္ ခ်ပ္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ေျမအိုးေတြရွိပါတယ္။ ဒီေက်ာက္ျပင္ခ်ပ္ေတြဟာ ခႏၶာကိုယ္က ထြက္ခြာသြားတဲ့ ၀ိဥာဥ္ေတြရဲ႕ ေနအိိမ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကၿပီး ေျမအိုးထဲမွာ ေသဆံုးသူရဲ႕ အ႐ိုးေတြ၊ျပာေတြကို ထည့္ျမဳပ္ထားပါတယ္။ နတ္မေတာင္ဟာ တိရစၦာန္မ်ိဳးစံု ေနထိုင္တဲ့ ေနရာတစ္ခုလို႔လည္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ ႏို႔တိုက္သတၱ၀ါမ်ိဳးစံု၊ တြားသြားသတၱ၀ါမ်ိဳးစံု လိပ္ျပာမ်ိဳးစံုနဲ႔ ငွက္မ်ိဳးေပါင္း(၁၅၀)ေက်ာ္ဟာ နတ္မေတာင္ကို သူတို႔ရဲ႕ ဇာတိရပ္ေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ေနထိုင္ေနၾကပါတယ္။ အဲတိရစၦာန္ေတြထဲက ငွက္ျပာေျခာက္ငွက္ေလးေတြဟာ နတ္မေတာင္ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာပဲ ေတြ႕ႏိုင္တဲ့ ငွက္မ်ိဳးႏြယ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
နတ္မေတာင္နဲ႔ မင္းတပ္ကို သြားဖို႔လြယ္ပါတယ္။ ပုဂံကေနၿပီးကားနဲ႔ ေန႔တစ္၀က္ေလာက္သြားလိုက္ရင္ ေက်ာက္တုကိုေရာက္ပါၿပီ။ ကန္ပက္လက္ နဲ႔ မင္းတပ္မွာ အဆင္ေျပေျပေနလို႔ရမယ့္ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ မင္းတပ္ ကေန တဆင့္ နတ္မေတာင္ကုိ သြားျဖစ္ေအာင္သြားေစခ်င္တယ္။
