ေ၀ဒနာကိုေက်ာ္ၿပီး
အလင္းက မ်က္လံုးထဲ၀င္မလာႏိုင္ဘူး။
အသိစိတ္ကအစ
အာ႐ုံငါးပါးစလံုး အေမွာင္က်....
ခက္ခက္ခဲခဲ ႐ွာယူရတဲ့၀င္သက္မွာ
နာက်င္ခံစားမွုကပါ ခႏၵာကိုယ္ထဲ တစ...တစ....
ေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္....
လႊမ္းထားတဲ့ျခံဳေစာင္ခပ္ပါးပါး.....
အနားမွာရွိသမ်ွ အနိဌာရုံေတြခ်ည္း။
အလန္႕တၾကားထပ်ံသြားတဲ့ ခိုတစ္အုပ္က
န္ိမိတ္ပံုသေကၤတ.......
ေမြးစတုန္းက အူ၀ဲ အူ၀ဲ လို႔ငိုတယ္။
အခု ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ နဲ႕ငိုတယ္။
ဘာမွေတာ့ ထူးမသြားပါဘူး။
ေနာက္ဆံုးသံေ၀ဂက
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္နဲ႕ တထပ္တည္း ။ ။
