သင္မေအာင္ျမင္တာဘာေၾကာင့္လည္း?

” မစတင္မီ အေသအခ်ာစဥ္းစားပါ။ စဥ္းစားၿပိးသည္ႏွင့္ အင္တိုက္အားတိုက္ လုပ္ေဆာင္ပါ။ ” ရည္မွန္းခ်က္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ပါ ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့သူဟာဆိုရင္ ဘယ္အလုပ္ကိုပဲ လုပ္လုပ္ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးထားၿပီး လုပ္ေဆာင္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိၿပီး လုပ္ေဆာင္ခ်က္မရွိရင္လည္း မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါဘူး….။ ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့သူဆိုတာ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုကိုေတာ့ တိတိက်က်ခ်မွတ္ၿပီး အလုပ္လုပ္တဲ့သူကိုေခၚပါတယ္….။ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိ ဦးတည္ခ်က္ မရွိတဲ့သူေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ေတာ့ “ပန္းတိုင္” မရွိၾကလို႕ပါဘဲ…ပန္းတိုင္မရွိတဲ့အတြက္ေရာက္ခ်င္ တဲ့ဘ၀ေရာက္ပါေစဆိုတဲ့ ဆႏၵရွိေနေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြကလည္းအလွမ္းေ၀းကြားေနမွာပါ။ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕လုပ္ေဆာင္တဲ့သူဟာလည္း မိမိႏွင့္မိမိရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ကိုက္ညီလား ၊ မကိုက္ ညီလား ဆိုတာကိုစမ္းစစ္ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္…. မိမိႏွင့္သဟဇာတမျဖစ္ဘဲ အလြန္အလွမ္းကြာေ၀းတဲ့ဦးတည္ခ်က္ေတြ ထားမိမယ္ဆိုရင္ လမ္းတစ္၀က္မွာတင္ စိတ္ဓာတ္ေတြ က်ဆင္းၿပီး မေအာင္ျမင္တဲ့လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္…။ မိမိရည္ရြယ္တဲ့ ဦးတည္ခ်က္ဟာမိမိႏွင့္ ကိုက္ညီတယ္ဆိုရင္ေတာ့ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကိုခ်မွတ္ဖို႕လိုအပ္ပါၿပီး….အဲ့ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာမွန္ကန္တိက်ဖို႕ေတာ့ လိုအပ္ပါတယ္… မေတြေ၀ရဘူး…က်ုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ဖန္တီးတဲ့ဘ၀တစ္ခုျဖစ္ေနရမယ္ေလ….သူတစ္ပါးကို အျပစ္မတင္ရဘူး ေနာက္မဆုတ္ရပါဘူး….တစ္ခ်ိဳ႕ကမိမိရည္ရြယ္ထားတာက တျခားဒါေပမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္က ဒီလမ္းကိုေရြးပါလား၊ဒီအလုပ္လုပ္ရင္မင္းနဲ႕ အဆင္ေျပေလာက္တယ္ စသည္ျဖင့္သူမ်ားေျပာတာ ဆိုတာအာရံုစိုက္ရင္းနဲ႕ လိုက္လုပ္လိုက္တာေတြလည္းရွိတတ္ပါတယ္။မေအာင္ျမင္တဲ့အခါ အခက္အခဲ ႀကံဳတဲ့အခါက်ရင္ သူတစ္ပါးကိုအျပစ္တင္ေလ့ရွိတတ္ပါတယ္။အဲဒါဟာေအာင္ျမင္ တဲ့သူေတြရဲ႕ အေလ့အထမဟုတ္ပါဘူး..ဒါေၾကာင့္ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့သူဟာ မိမိနဲ႕ မိမိရဲ႕ဦးတည္ခ်က္လမ္းေၾကာင္းတစ္ထပ္တည္း က်တဲ့လမ္းကို ေရြးရပါတယ္…။ လမ္းဆိုတာ……ျမန္ဖို႕ထက္ မွန္ဖို႕ကပိုၿပီးေတာ့အေရးႀကီးပါတယ္..မိမိဦးတည္တဲ့လမ္း(ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္)ကို အေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ ဘယ္လိုလမ္းေၾကာင္းေရြးခ်ယ္ၿပီးသြားမလဲ ၊ လမ္းမွာႀကံဳေတြ႕ ရမယ့္ အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္သြားမလဲဆိုတာ သိထားဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။ အခက္အခဲကိုေၾကာက္တတ္တဲ့သူဆိုတာ ေအာင္ျမင္တဲ့သူမဟုတ္ပါဘူး။အခက္အခဲမ်ားကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႕ ဘာေတြေဆာင္ရြက္သြားရမလဲ ဆိုတာကိုေတြးေတာတတ္ရပါတယ္…. ဒီလိုေတြးေတာျပင္ဆင္တတ္ျခင္းကို ႀကိဳတင္စီမံကိန္းခ်ျခင္းလို႕ဆိုပါတယ္။ ႀကိဳတင္ၿပီးစီမံကိန္းမခ်တဲ့သူဟာ အခက္အခဲတစ္ခုေတြ႕တာနဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေထြျပားၿပီး လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းကာ ေအာင္ျမင္မႈေတြနဲ႕ေ၀ကြာသြားတတ္ပါတယ္… တကယ္ေတာ့ေအာင္ျမင္တဲ့သူဟာ ဦးတည္ခ်က္ကိုအပ်က္မခံသလို ဦးတည္ေသာရည္ရြယ္ ခ်က္ကိုလည္းျမင့္ျမင့္မားမားထားတတ္ေသာအေလ့ရွိတတ္ပါတယ္။ထားတဲ့အေလ်ာက္လည္း လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကိုျမွင့္တင္ပါတယ္။ရည္ရြယ္ခ်က္ကႀကီးၿပီး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကေသးသိမ္ေနရင္လည္းေအာင္ျမင္မႈကို မရတတ္ပါဘူး…။ ေအာင္ျမင္တဲ့သူဆိုတာ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ဦးတည္ခ်က္ျပည့္မီေအာင္ အၿမဲတေစႀကိဳးစား အားထုတ္ေနေလ့ရွိတတ္တဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ဘယ္လိုေနရာကိုပဲေရာက္ေရာက္ ၊ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာျဖစ္ျဖစ္ မိမိရဲ႕ဦးတည္ခ်က္ကို အပ်က္မခံတဲ့သူဟာေအာင္ျမင္တဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။တကယ္ေတာ့ေအာင္ျမင္တဲ့သူဆိုတာမိမိလုပ္ေဆာင္ခ်င္တဲ့အလုပ္ ၊ မိမိေရာက္ခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္ကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားတတ္တဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီလိုသြားရတာကိုလည္းေပ်ာ္ရႊင္ပါတယ္…။ မေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြအဖို႕ ဘ၀ကိုေရစုန္ေမွ်ာတယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ႀကံဳလာတဲ့ အထက္အထဲတိုင္းကို ရင္ဆိုင္လိုက္တ့ဲသူေတြပဲျဖစ္တယ္.သူတို႕က ေရဆန္ကိုတတ္ရတာကိုပိုၿပီးေတာ့ ႏွစ္သက္တယ္… အဲ့ဒီလိုေရဆန္တတ္တဲ့အခါမွာလည္း စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းတယ္ဆိုတာ မရွိသလို အတက္အခဲဆိုတာလည္း မေၾကာက္တတ္ဘူး။အကယ္၍ မိမိရည္ရြယ္ခ်က္ လမ္းေၾကာင္းမွာအတားအဆီး ရွိေနလည္းရည္ရြယ္ ခ်က္ကိုအေပ်ာက္အခံဘူး။တကယ္လို႕လု္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္လို႕မရေသးလို႕ လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္ကိုလုပ္ေနတဲ့ အခါမွာလည္း ဦးတည္းခ်က္မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ တကယ္လို႕စီးပြါးေရးႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကိုထားမည့္သူဟာ မိမိျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ေခတ္အေျခအေနကိုလည္းေလ့လာ သံုးသပ္ႏိုင္စြမ္းရွိရပါမယ္။တခ်ိဳ႕က အလုပ္ႀကီးႀကီးမားမား တစ္ခုခုလုပ္ေဆာင္ၿပီးမွ ေခတ္အေျခအေနအရ အသံုးမ၀င္တဲ့အခါ….” ငါလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွကြာ ” ” ခါတို႕ေခတ္က်မွ အရင္ကလူေတြတုန္းကေတာ့အဆင္ေျပလိုက္ၾကတာ ” စသျဖင့္- မေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြဟာ ‘ ေခတ္ ‘ ကိုအျပစ္တင္ တတ္ၾကလို႕ပါ။ဒါ့ေၾကာင့္မလုပ္ခင္ကတည္းက အေျခအေန အခ်ိန္အခါကိုသံုးသပ္ႏိုင္စြမ္းရွိရပါမယ္။အဲ့ဒီလိုေခတ္အေျခအေနကို သံုးသပ္ၿပီး ေသခ်ာၿပီးဆိုရင္ မိမိႀကိဳးစားၿပီးအေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ အလုပ္က တဟုတ္ထိုးေအာင္ျမင္သြားတတ္ပါတယ္..။အဲ့ဒီလိုေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ မေနရသလိုေပါ့ေပါ့တန္တန္လည္း အေတြးတတ္ေတာ့ပါဘုူး။အရာရာကိုေလးေလးနက္နက္ သတိျပဳေနရပါမယ္။ဘယ္ေလာက္ပဲရည္းမွန္းခ်က္ ျမင့္မားေနပါေစ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မရွိပဲ တစ္ေန႕ေန႕မွာ သူ႕အလိုလို အခြင့္အလမ္းေပၚလာၿပီးေအာင္ျမင္သြားတယ္ ဆိုတာမရွိပါဘူး…။အခြင့္္အေရး အခြင့္အလန္းဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွထိုင္ေနတဲ့သူကို တည့္တည့္မတိုးႏိုင္ပါဘူး။လႈပ္ရွားရုန္းကန္ႀကိဳးစားေနတဲ့ သူနဲ႕မွေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ႀကိဳးစားတဲ့အခါမွာလည္း သာမန္၀ီရိယေလာက္ကေတာ့ အခ်ီးအႏွီးပါပဲ၊ လံု႕လ၀ီရိယႀကီးစြာထားၿပီး ႀကိဳးစား အားထုတ္မွေအာင္ျမင္ႏိုင္မွာပါ။အညံ့စား၊ လံု႔လ၀ီရိယႏွင့္ အျမင့္ဆံုးေအာင္ျမင္မႈကို ဘယ္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ရည္မွန္းခ်က္ထားပါ။ထားသည့္ရည္မွန္းခ်က္အေလ်ာက္လည္းႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ေဆာင္ပါ။ အကယ္၍မိမိသြားတဲ့(ထားတဲ့ရည္မွန္းခ်က္)လမ္းက ရွည္လ်ားၿပီးႀကီးက်ယ္ေနတယ္ဆိုလွ်င္ ေျခလွမ္းျမဲဲျမံဖို႕ လိုအပ္သလိုျဖည္းျဖည္းႏွင့္ မွန္မွန္သြားဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ဆိုတာ ေႏွးေကြးတာကိုေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ရပ္ေနဖို႕ေျပာတာပါ။ အဲဒီ့လိုရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္တဲ့သူအဖို႕ အလုပ္မွာပိုၿပီးေတာ့ ေပ်ာ္ေမြ႕လာသလို ပိုၿပီးေတာ့လည္းေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ဒါ့ေၾကာင့္ စာဖတ္သူမ်ားလည္းေအာင္ျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ရည္ရြြယ္ခ်က္ႏွင့္လုပ္ေဆာင္ပါလို႕စကားလက္ေဆာင္ပါးလိုက္ပါတယ္…. 


Posted by Aung Thu Hein