Saturday, January 21, 2012

တပင္ေရႊထီး ဘုရင့္ေနာင္ႏွင့္ ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ (အပုိင္း - ၁ +၂)




                                                                         မာတိကာ

  1. တပင္ေရႊထီးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ၾကီး၏ မွတ္ခ်က္မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္
  2. စာအုပ္ျပဳစုသူ၏အမွာ
  3. ေကတုမတီေတာင္ငူရာဇဝင္
  4. သမိုင္းထင္ရွား ေျဖာင့္မတ္သည့္ မင္းႏွစ္ပါး
  5. တပင္ေရႊထီးကို ဖြားျမင္ျခင္း
  6. ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ဘုရင့္ေနာင္အျဖစ္ေက်ာ္ၾကားလာမည့္ ရွင္ရဲထြတ္
  7. ရွင္ရဲထြတ္ႏွင့္ သခင္ၾကီးတို႔၏ အျပစ္မကင္းေသာခ်စ္ျခင္း
  8. တပင္ေရႊထီး ေတာင္ငူထီးနန္းကို စိုးစံေတာ္မူျခင္း
  9. သမိုင္းတြင္ သူရဲေကာင္းေရြးျခယ္ပြဲ
  10. ရန္သူ႕နယ္ေျမေပၚမွ နားထြင္းမဂၤလာပြဲ
  11. ဟံသာဝတီကို အစမ္းခ်ီ၍ တိုက္ခိုက္ေတာ္မူျခင္း
  12. ဟံသာဝတီကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း
  13. ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲ ေဖာင္ဖ်က္ႏႊဲသည့္ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ
  14. တပင္ေရႊထီး ျပည္ကိုခ်ီတက္လုပ္ၾကံျခင္း
  15. နတ္သမီးႏွင့္ေတြ႕သည့္ သုရွင္တကာရြတ္ပိ၏ နိဂံုး
  16. တပင္ေရႊထီး မုတၱမကို ေအာင္ေတာ္မူျခင္း
  17. ျပည္တိုက္ပြဲ
  18. အင္းဝတြင္ သိုဟန္ဘြားကို မင္းၾကီးရန္ေနာင္လုပ္ၾကံျခင္း
  19. ရာဇဘိသိက္ပြဲသဘင္ ဆင္ယင္ျခင္းႏွင့္ ေဂါတမယ္အား သိမ္းပိုက္ျခင္း
  20. ရခိုင္သို႔ခ်ီေတာ္မူျခင္း
  21. ယိုးဒယားမွ က်ဴးေက်ာ္ထိပါးလာျခင္း
  22. တပင္ေရႊထီးလက္ထက္ ယိုးဒယားျမန္မာစစ္ပြဲ
  23. ျမန္မာတို႔၏ စြမ္းရည္ကိုျပသလိုက္သည့္ ျမန္မာႏွင့္ယိုးဒယားတို႔၏ ျပင္းထန္ေသာတိုက္ပြဲ
  24. ေပၚတူဂီတစ္ဦးကို ေျမွာက္စားမိသျဖင့္ တပင္ေရႊထီး အက်င့္ေတာ္ပ်က္ရျခင္း
  25. မင္းရဲသီဟသူ နတ္ရြာစံျခင္း
  26. သမိန္ေထာရာမ ပုန္ကန္ျခင္း
  27. တပင္ေရႊထီး နတ္ရြာစံေတာ္မူျခင္း
  28. ဘုရင့္ေနာင္ ႏိုင္ငံေတာ္ေရွ႕ေရးကို ေျမာ္ေတြးျခင္း
  29. ေတာင္ငူကိုခ်ီ၍ သိမ္းယူေတာ္မူျခင္း







  • တပင္ေရႊထီးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ၾကီး၏ မွတ္ခ်က္မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္
တပင္ေရႊထီးသည္ ေမြးဖြားစဥ္အခါကပင္လွ်င္ မၾကံဳစဖူး ထူးဆန္းၾကီးက်ယ္ေသာ နိမိတ္ေတြၾကံဳၾကိဳက္ကာ ဖြားျမင္ေတာ္မူလာသျဖင့္ ဘုန္းသမာၻႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။

ရုပ္ၾကန္လကၡဏာ ဘုန္းသမာၻႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာအတိုင္း ရြယ္ႏုပ်ဳိမ်စ္ သက္ေတာ္ (၁၅) ႏွစ္ အရြယ္၌ပင္လွ်င္ ခမည္းေတာ္ဘုရား၏ အရိုက္အရာျဖစ္ေသာ ထီးနန္းအေမြကိုဆက္ခံ၍ ေတာင္ငူေရႊနန္းကို စိုးစံေတာ္မူသည္။ စိုးစံေတာ္မူသည္ကစ၍ နတ္လူတို႔၏ ၾကည္ညိဳျမတ္ႏိုးျခင္းကို ခံရျပီးလွ်င္ တိုင္းသူျပည္သားအေပါင္းတို႔က ေအာင္ေစေၾကာင္းျဖင့္ ဆုေတာင္းလ်က္ရွိၾကသည္။


နဖူးေရရွံဳ႕တြမွ မကိုဋ္ဆင္ရသျဖင့္ ဘယ္အက်ဳိးရွိပါအံ့နည္းဟူ၍ ပညာရွင္တို႔ျပဆိုအပ္ေသာ စကားပံုအတိုင္း ဘုရင္တပင္ေရႊထီးသည္ နဖူးေရရွံဳ႕တြ၍ အိုမင္းေသာအခါမွ မကိုဋ္ဆင္၍ ဘုရင္ျပဳလုပ္ရေသာ ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ေခ်။ နဖူးေရတင္းတင္း၊ ပ်ဳိမ်စ္ျခင္းဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္အခိုက္တြင္ မကိုဋ္ဆင္၍လာရသျဖင့္ ေလာကီသမၸတၱိအရာတြင္ လြန္စြာအက်ဳိးေပးေျဖာင့္မတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူ၍ ခ်ီးမႊမ္းထိုက္ေပသည္။


မိမိကိုယ္ေတာ္တုိင္ ဘုန္းပညာလကၡာဏာႏွင့္ ျပည့္စံုခဲ့သည့္အတုိင္း ႏိုင္ငံခ်ဲ႕ထြင္ေရး၊ အုပ္စိုးေရးကိစၥတြင္ လက္ရံုးတစ္ဆူ အေလးမူေလာက္ေသာ ေယာက္ဖေတာ္ရွင္ရဲထြတ္ကို အားကိုးေတာ္မူရသည္မွာ ေရႊဘုန္းေတာ္၏ အေထာက္အပံ့ၾကီး တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ရွင္ရဲထြတ္သည္ ဘုရင့္အေပၚ၌ သစၥာရွိရွိ၊ ကတိေျဖာင့္ေျဖာင့္ႏွင့္ စိတ္ေထာင့္ျခင္းမရွိဘဲ ဘုရင့္အက်ဳိးကို မိမိအက်ဳိးကဲ့သို႔ ကြ်တ္ကြ်တ္လြတ္လြတ္ ရြတ္ေဆာင္ေလသည္မွာ လြန္စြာခ်ီးမြမ္းဖို႔ ေကာင္းေသာအခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။


တပင္ေရႊထိး ေသရည္ေသရက္ေသာက္စားျခင္း မေကာင္းေသာမိတ္ေဆြတို႔ႏွင့္ ေပါင္းသင္းျခင္း၊ ဤအမွားေတာ္မ်ားကို လိုက္စားျခင္းမျပဳမွီအတြင္းမွာ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေရးမ်ားႏွင့္ တစ္စံုတစ္ရာမွ်မေတြ႕ရပဲ ခ်ီေတာ္မူ၍ လုပ္ၾကံေတာ္မူေသာအေရးတို႔၌ မေအာင္ျမင္သည္ဟူ၍ မရွိပဲ ေအာင္ပြဲကိုသာ ရရွိေတာ္မူေလသည္။


စစ္ေရးစစ္ရာ၌ လြန္စြာ ဝါသနာထံု၍ ခ်ီေတာ္မူရာတို႔၌ ကိုယ္ေတာ္တိုင္လိုက္ပါခ်ီေတာ္မူေလ့ ရွိေပသည္။ ဘုရင့္ေနာင္ေက်ာ္ထင္အေနာ္ရထာဘြဲ႕ခံ ရွင္ရဲထြတ္ကိုလည္း စစ္ဘုရင္ခ်ဳပ္ၾကီးခန္႔ထားေတာ္မူျပီးလွ်င္ ကိုယ္ႏွင့္ထပ္တူထပ္မွ် သေဘာထားေတာ္မူကာ ေျမွာက္စားေတာ္မူသည္။ မိမိက ေရေၾကာင္းခ်ီလွ်င္ ရွင္ရဲထြတ္ကို ကုန္းေၾကာင္းခ်ီေစသည္။


ပထမေရွးဦးစြာ ဟံသာဝတီကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ထို႔ေနာက္ သေရေခတၱရာ ျပည္ျမိဳ႕ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ မုတၱမျမိဳ႕ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ရခိုင္ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ယိုးဒယားကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ဤေအာင္ပြဲမ်ားသည္ လြန္စြာ ထင္ရွား၍ ၾကီးက်ယ္ေသာ ေအာင္ပြဲမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။


စစ္မွဳေရးရာတို႔၌ အမွဳေတာ္ကို ထမ္းၾကေသာ ဗိုလ္မွဴး၊ စစ္ကဲမွစ၍ စစ္သည္ေတာ္သားအမွဳထမ္းမ်ားသို႔ တိုင္ေအာင္ အသက္ကိုစြန္႔၍ အမွဳေတာ္ကို ထမ္းၾကေလသည္။ စစ္ေရးႏွင့္စပ္၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူမွ် အာဏာေတာ္ကို ဖီဆန္၍ က်င့္ေလ့မရွိၾကကုန္။ သို႔ျဖစ္၍ အပြဲပြဲမွာ ေအာင္ေတာ္မူျခင္းကို ရရွိေလသည္။


ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္းႏွင့္ ယိုးဒယားျပည္ကိုသာ အေရးစိုက္ေတာ္မူေနေသာေၾကာင့္ အထက္ျမန္မာျပည္၌ရွိေသာ အဝျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကိုမူကား တုိက္ခုိက္ျခင္း ျပဳေတာ္မမူရေခ်။ ရခိုင္၊ ယိုးဒယားႏွင့္တကြ ေအာက္ရာမညတုိင္းကို ေသဝပ္ပိျပားေစျပီးမွ အဝေနျပည္ေတာ္သို႔ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ရပါလွ်င္ လြယ္ကူစြာႏွင့္ပင္ ရေတာ္မူမည္ဟူ၍ ရည္ရြယ္ရင္းရွိသည္ႏွင့္ အဝေနျပည္ေတာ္အတြက္ အေရးမစိုက္ပဲေနေတာ္မူခဲ့သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ၎လက္ထက္ေတာ္မွာ အဝေနျပည္ေတာ္ၾကီးကို သိမ္းပိုက္ရရွိေတာ္မမူပဲ ရွိရေလသည္။


(ထိုအဝေနျပည္ေတာ္ၾကီးႏွင့္တကြ အထက္ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္အလံုးနွင့္ ရွမ္းျပည္မ်ားကိုမူကာ ရွင္ရဲထြတ္၏လက္ထက္၌ လက္နက္ႏိုင္ငံအျဖစ္ျဖင့္ သိမ္းပိုက္စိုးအုပ္ေတာ္မူရလတၱံ႕။)















တပင္ေရႊထီး ဘုရင့္ေနာင္ႏွင့္ ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ (အပုိင္း - ၂)

by Par Par Gyi on Saturday, January 21, 2012 at 9:50pm
  • စာအုပ္ျပဳစုသူ၏ အမွာ
သမိုင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ခါ ၾကားလိုက္ရတာေတြက စိတ္ပ်က္စရာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။

“အေနာ္ရထာကို သိၾကားမင္းဆက္လိုက္တဲ့လွံကေတာ့ စြပ္သလားမေမးနဲ႔၊ မင္းမ်က္သင့္လို႔ က်န္စစ္သားက အဲဒီလွံကို ယူျပီးထြက္ေျပးတယ္။ ပရိမၼအရပ္ေရာက္လို႔ ေရွာက္ပင္ကိုေတြ႕ေတာ့ စားမယ္ဆိုျပီး ေရွာက္ခ်ဥ္ကို ထိုးတာေတာင္ ေရွာက္ခ်ဳိျဖစ္သြားသတဲ့”

“အေလာင္းဘုရားက စစ္တိုက္ေတာ္တာေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔၊ ယိုးဒယားကိုသြားသိမ္းတာ ဝါးရင္းတုတ္နဲ႔ သြားသိမ္းတာတဲ့” “မ, ဖ်က္ေတာ့ ျပည္ပ်က္ဆိုတာ စုဖုရားလတ္လိုမိဖုရားမ်ဳိးေပါ့၊ အာဏာအတြက္ သတ္လိုက္တာ မင္းတုန္းမင္းရဲ့ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ေတြ တစ္ရာေက်ာ္ကိုေလ၊ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တ့ဲမိဖုရား၊ အဂၤလိပ္နဲ႔ စစ္တိုက္ျပီး ကြ်န္ျဖစ္ရတာလဲ သူေၾကာင့္”


ဆက္စပ္မိၾကလို႔ ျမန္မာသမိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာၾကတိုင္း မိမိၾကားရတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မဟုတ္ကဟုတ္က ရမ္းတုတ္ေနၾကတာေတြ စိတ္မေကာင္းစရာလည္း ေကာင္းလွပါတယ္။


ကြယ္လြန္သြားရွာျပီျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာသန္းထြန္း သမိုင္းကို မအ,ေအာင္ဖတ္ရမယ္လို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္။ အခုလိုသာဆို ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဲ။ ဆရာသာ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနေသးလို႔ ဒီလိုေျပာတာေတြၾကားရင္ ဆရာလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိရွာမွာေတာ့ အမွန္ပါ။


တစ္ခုလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မိမိတို႔စာေရးသူေတြ၊ ကေလာင္သမားေတြရဲ့ ဘက္ကပါ။ သူတို႔ကိုသာ ေျပာေနတယ္။ သမိုင္းနဲ႔ပတ္သက္ျပီး သူတို႔ေတြ စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ ဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ေရးထားတဲ့စာအုပ္ေတြ ဖတ္ဖို႔၊ ေလ့လာဖို႔ စာအုပ္ေတြကလည္း အလြန္နည္းေသးတယ္ဆိုတာပါပဲ။


မိမိေတာင္ သမိုင္းအေၾကာင္းေရးခ်င္လြန္းလို႔ က်မ္းကိုးေတြကို စိတ္တိုင္းက်ရခ်င္ရင္ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို အခ်ိန္ယူျပီးရွာေဖြရပါတယ္။ ဟုိတုန္းကထြက္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေကာင္းၾကီးေတြ၊ စာအုပ္ေဟာင္းေတြကို ရွာရတာပါ။ စာအုပ္ေဟာင္းေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြအႏွံ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား လိုက္ရွာလို႔ ေတြ႕ရျပန္ေတာ့လည္း ဝယ္မယ္လို႔ ေစ်းကို မေမးလိုက္နဲ႔ တစ္အုပ္ကို တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ႏွစ္ေသာင္းတဲ့။ အဲဒီစာအုပ္ေတြကလည္း ျပန္မထြက္ႏိုင္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလိုေစ်းေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ဖတ္သူေတြဘက္က သမိုင္းကိုစိတ္ဝင္စားတဲ့၊ သမိုင္းကို ေလ့လာေနတဲ့ သူေတြခမ်ာလည္း ဘယ္လိုဝယ္ဖတ္ႏိုင္မလဲ။


တစ္အုပ္ေလးငါးေထာင္ဆိုရင္ ဖတ္ခ်င္ပါရဲ့နဲ႔ စာဖတ္သူအမ်ားစုခမ်ာ ဝယ္မဖတ္ႏိုင္ၾကတာ၊ ေရးရရင္ ဒိလိုျဖစ္တာေတြဟာ အမ်ားဝယ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ေစ်းနဲ႔ စာအုပ္ေကာင္းေတြ ထြက္မလာတာလဲ ပါပါတယ္။ အဲဒီလို ထြက္မလာႏိုင္ေတာ့ သမိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြက ရွားပါးလာရေတာ့တယ္ေပါ့။


ျပီးေတာ့ ထြက္လာျပန္ေတာ့လည္း ၾကည့္ဦး။ မိမိအပါအဝင္ေပါ့။ မႏၱေလးရတနာပံု သီေပါနဲ႔စုဖုရားလတ္ကကို မခြာႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ တခါလာလည္း ရတနာပံုေခတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့စာအုပ္ေတြကပဲမ်ားေနတယ္။


မိမိကေက်ာင္းေနကတည္းက သမိုင္းကို အလြန္စိတ္ဝင္စားခဲ့သူျဖစ္တယ္။ ေလးတန္းေက်ာင္းတန္းဘဝေလာက္ကတည္းက အေနာ္ရထာတို႔၊ က်န္စစ္သားတို႔၊ တပင္ေရႊထီးတို႔ဆိုတဲ့ ပံုျပသမိုင္း စာအုပ္ေလးေတြဖတ္ျပီး သမိုင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ CRAZY ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ျမိဳ႕မေက်ာင္း (ယခု-ဒဂံု ၂) မွာ တက္တုန္းကလည္း ေက်ာင္းမွာ အသင္းေလးသင္းရွိတဲ့အနက္ တပင္ေရႊထီးအသင္း ဝင္ျဖစ္ခဲ့တာ။ တပင္ေရႊထီးအသင္းကေန ေဘာ္လံုးကန္ျဖစ္ခဲ့တာ။ အားကစားအေနနဲ႔ ေျပးခဲ့ခုန္ခဲ့တာ၊ ေက်ာင္းေနစဥ္ ငယ္ဘဝ အမွတ္ရစရာေတြပါ။


ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ျမန္မာေတြအတြက္ ဂုဏ္ယူရမယ့္ စံျပဳရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အမ်ားၾကီးပါ။ မိမိက သူရဲေကာင္းေတြကိုဆို အလြန္အားက်တယ္။ မင္းရဲေက်ာ္စြာတို႔၊ သမိန္ဗရမ္းတို႔၊ တပင္ေရႊထီးတို႔၊ ဘုရင့္ေနာင္တို႔၊ အေလာင္းဘုရားတို႔၊ မဟာဗႏၶဳလတို႔ကိုေပါ့။

ကိုယ္လည္း သူတို႔လိုပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အလြန္အားက်တယ္။ စံလည္းျပဳတယ္။ သူတို႔လိုပုဂၢိဳလ္ေတြက မဟုတ္မခံ၊ ဘာမထီဇာနည္အာဂဖြားဆိုတဲ့ ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ က်င့္စဥ္ကို ေပးတယ္။ ေက်းဇူးတင္ဖို႔လည္း အလြန္ေကာင္းပါတယ္။

အခု . . . မိမိျပဳစုတဲ့ တပင္ေရႊထီးနဲ႔ ဘုရင့္ေနာင္။ လူေတြက ဘုရင့္ေနာင္ဆိုရင္ ဒီေန႔ေခတ္မွာ သိေနၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ . . . ဝမ္းနည္းစရာျဖစ္ရတာက ျမန္မာဘုရင္ အာဇာနည္သူရဲေကာင္း မင္းေကာင္းမင္းျမတ္၊ ပုဂံပ်က္ျပီးတဲ့ေနာက္ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ ျပိဳကြဲသြားတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္ စတင္ တည္ေထာင္ေတာ္မူတဲ့ ျမန္မာ တို႔ရဲ့ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ့ ဘုရင္တပင္ေရႊထီးအေၾကာင္းကိုပါ။ ဘုရင့္ေနာင္ကို သိေနၾကေပမယ့္ တပင္ေရႊထီးက်ေတာ့ သိသူေတြက နည္းေနၾကပါတယ္။ တပင္ေရႊထီးက ျမွပ္ေနပါတယ္။ သိပ္မသိၾက မေျပာၾကပါဘူး။ စာေရးဆရာအခ်ဳိ႕ေတာင္ တပင္ေရႊထီး အေၾကာင္းကို သိပ္မသိၾကတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းစရာလို႔ ေျပာရပါမယ္။ ယိုးဒယားကို ဘုရင့္ေနာင္သိမ္းယူခဲ့တာ သိၾကတယ္။ အေလာင္းဘုရား ယိုးဒယားနဲ႔ စစ္ျဖစ္တာ သိၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ . . . ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ယိုးဒယားကို တပင္ေရႊထီး ပထမဆံုးေအာင္ပြဲရခဲ့တာၾကေတာ့ တခ်ဳိ႕စာေရးဆရာေတြ မသိၾကလို႔ သူတို႔ကို မိမိေတာ္ေတာ္ရွင္းျပခဲ့ရတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ဆိုရပါမယ္။ ေရးခ်င္စိတ္ျဖစ္ေပၚလာလို႔ ၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာမွာထုတ္တဲ့ သတင္းစာလႊာမဂၢဇင္းမွာ “တပင္ေရႊထီးေအာင္ပြဲရခဲ့သည့္ ပထမဆံုး ယိုးဒယားျမန္မာစစ္ပြဲ” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲံ႔ သမိုင္းေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ကို မိမိေရးခဲ့ပါတယ္။


ယခု “တပင္ေရႊထီး ဘုရင့္ေနာင္ႏွင့္  ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္” ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ သမိုင္းစာအုပ္ကို မိမိေရးသားျပဳစု ထုတ္ေဝလိုက္ပါျပီ။ ဒါက ပထမအုပ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရင့္ေနာင္ေခတ္ကို ဆက္ဖို႔က်န္ေသးတဲ့အတြက္ ဒုတိယတစ္အုပ္ဆက္ျပီး ထြက္လာပါဦးမယ္။


ဒီစာအုပ္ေတြအတြက္ သမိုင္းဆိုင္ရာ က်မ္းကိုးအေထာက္အထားေတြကို ျပည့္ျပည့္စံုစံုရေအာင္ရွာျပီး အခ်ိန္ယူျပဳစုထားပါတယ္။ စာအုပ္ေတြကို ျပဳစုခ်ိန္ သံုးႏွစ္ေလာက္ၾကာပါတယ္။ သမိုင္းအေထာက္အထားဓာတ္ပံုေတြ ေျမပံုေတြကိုလည္း စာအုပ္မွာ စံုစံုလင္လင္ေဖာ္ျပႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ရပါတယ္။ အေထာက္အထားရဖို႔အတြက္ ေတာင္ငူကို ႏွစ္ေခါက္၊ ပဲခူးကို ႏွစ္ေခါက္သြားခဲ့ရပါတယ္။ စားဖုိ႔တည္းခိုဖို႔ကအစ သြားေရးလာေရး၊ ေလ့လာေရးအထိ အစစအရာရာ လိုေလေသးမရွိေအာင္ ေစတနာအျပည့္နဲ႔ အကူအညီေတြေပးခဲ့ၾကတ့ဲ ေတာင္ငူသားစာေပသမားကဗ်ာဆရာေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဆရာေမာင္နီမြန္ (ေကတု)၊ ဆရာကိုလြင္ (နန္းေျမ) နဲ႔ ေမာင္လွိဳင္းမာန္တို႔ကိုလည္း မိမိအေနနဲ႔ ထာဝရေက်းဇူးတင္ရွိေနမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဤေနရာမွ ေရးလိုပါတယ္။


ဟိန္းေဇ

No comments: