အေတြးႏွင့္ အသက္ဆက္သူမ်ား

သက္ရိွလူသားတစ္ေယာက္၏ အေတြးထဲတြင္ စီးေျမာနစ္ဝင္ေနေသာ အရာသည္ ထိုသူ၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္ စဲြနစ္ေနေသာ ပံုရိပ္အခ်ိဳ႕ပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုပံုရိပ္မွ ထင္ဟပ္လာေသာ အရာအခ်ိဳ႕ကို စာရြက္ေပၚတြင္အစက္ခ်မလား၊ သံစဥ္ေတးသြားအျဖစ္ သီဆိုေဖၚက်ဴးေလမလား၊ ကဗ်ာအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေလမလား၊ ပန္းခ်ီအျဖစ္ ပံုေဖၚဆဲြျခစ္ေလမလား၊ စာတပုဒ္အျဖစ္ ခ်ျပေလမလား၊ စသည္ျဖင့္ ဘဝတစ္ခုကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ပံုသ႑ာန္မ်ားျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖၚၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။

လြတ္လပ္ေသာ လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ေပ့ါ။

လြတ္လပ္ေသာ လူသားတစ္ေယာက္တြင္ ရိွေနေသာ အေတြးတခုကို လုပ္ေဆာင္ ႀကိဳးပမ္းခြင့္ ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုယ္အားျဖင့္ လြတ္လပ္မႈမရိွေသာ သူတစ္ေယာက္၏ အေတြးတခုကို မည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ခြင့္ရိွပါမည္လဲ။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္အားျဖင့္ လြတ္လပ္မႈ မရိွေသာ္လည္း စိတ္လြတ္လပ္မႈ ရိွေနေသာ လူသားတစ္ေယာက္၏ အေတြးကို မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထား၍ ရမည္မဟုတ္ေပ။ ကိုယ္အားျဖင့္ လြတ္လပ္မႈရိွလာေသာ အခ်ိန္တခုတြင္ သူ၏အေတြးကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မည္မွာ မလဲြဧကန္ပင္။ ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္မည္ဟူသည့္ အေတြးတစ္ခုထဲႏွင့္ပင္ အသက္ဆက္ရွင္ႏိုင္ရန္ အင္အားတစ္ခု ရခဲ့ေပလိမ့္မည္။ အေတြးနွင့္ပင္ အသက္ဆက္လက္ ရွင္သန္ရန္ စိတ္ခြန္အား ရခဲ့ေပမည္။

ကိုယ္အားျဖင့္ လြတ္လပ္မႈမရိွေသာ သူတစ္ဦးသည္အေတြးျဖင့္ပင္ အသက္ကိုဆက္၍ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုျဖင့္ အခ်ိန္ကာလကို ေမ်ာလြင့္ရင္း ကုန္လြန္ခဲ့ရေပလိမ့္မည္။ ထိုအေတြးျဖင့္ပင္ ေတြးမိသမွ်မ်ားကို စိတ္ကူးျဖင့္ပင္ ထုဆစ္ရင္း မိမိ၏စိတ္ကို အေတြးျဖင့္ပင္ ကုစားရေပမည္။ ထိုသူ၏အေတြးထဲတြင္ လွပေသာ အနာဂတ္တခု ရိွေနေပလိ့မ္မည္။ ရိုးရွင္းေသာ အေတြးတခုတြင္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေသာ လူ႔ေဘာင္ေလာကေလးတခုကို တည္ေထာင္ေနေပလိမ့္မည္။ စိမ္းစိုလန္းဆန္းေသာ ဥယ်ာဥ္ႀကီးတစ္ခုကို ဖန္တီးေနေပလိမ့္မည္။ မွ်တေသာ ဝန္းက်င္တစ္ခုျဖစ္လာရန္ ႀကိဳးပမ္းေနေပလိမ့္မည္။

ကိုယ္ခႏၶာကို ေႏွာင္ဖဲြ႕ထားျခင္းခံရေသာ သူသည္ ေလးဘက္ေလးတန္ ပိတ္ေလွာင္ေနေသာ နံရံေလးဘက္၏ အခန္းတခုထဲတြင္ မႈန္ျပျပ အလင္းေရာင္တခု ရိွခ်င္ရိွမည္၊ သို႔မဟုတ္ ေမွာင္ပိန္းေနၿပီး အလင္းေရာင္မရိွေသာ အခန္းတခု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနလိမ့္မည္၊ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ကိုယ္ခႏၶာကို ေႏွာင္ဖဲြ႔ထားေသာ္လည္း ႏွလံုးသား ဝိညဥ္တခုကိုေတာ့ အဘယ္အရာကမွ် ခ်ဳပ္ေႏွာင္၍ ရမည္မဟုတ္ပါ။ ထိုသူ၏ စိတ္၊ ထိုသူ၏ အေတြးသည္ လြတ္လပ္စြာျဖင့္ ျဖန္႔က်က္ ေနေပလိမ့္မည္။ အေတြးျဖင့္ပင္ လုပ္စရာ ရိွသည္မ်ားကို ထြင္းထုေနေပလိမ့္မည္။


ကိုယ္လြတ္လပ္မႈ ရိွလာေသာ အခ်ိန္တြင္ မိမိ၏ အေတြးမ်ားကို စိတ္စြမ္းအားရိွသေလာက္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပမည္။ ထုိအခ်ိန္ကာလသည္ အလြန္ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းၿပီး တန္ဖိုးရိွေသာ ေန႔ရက္မ်ား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ မိမိကဲ့သို႔ လူသားမ်ားကို စိတ္ႏွလံုး ခ်မ္းေအးေစႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ေပးခြင့္ရမည့္ အေတြးထဲမွ အေတြးတစ္ခု ျဖစ္ေနလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။ ထိုယံုၾကည္မႈႏွင့္အတူ ထပ္ဆင့္၍ အေတြးထဲမွ အေတြးမ်ားကိုလည္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခြင့္ရ ၾကမည္ဟု ေတာင့္တမိပါသည္။

လူတစ္ေယာက္၏ အေတြးထဲတြင္ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္ ဆိုေသာ ကာလသံုးပါး၏ အေၾကာင္းျခင္းရာ မ်ားကား အုပ္မိုးထားေပလိမ့္မည္။ အတိတ္ကာလက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ ေကာင္းျခင္း ဆိုးျခင္းမ်ားကို ေတြးေတာရင္း၊ ျပင္ဆင္ျပဳျပင္စရာ ရိွသည္မ်ားကို ျပဳျပင္ရင္း ပစၥဳပၸန္ကာလတြင္ အေကာင္းဆံုး ေနထိုင္ၾကလွ်င္ ေအးခ်မ္းေသာ အတိတ္ ကာလတခုကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရမည္ျဖစ္ေပမည္။

လြတ္လပ္ေသာ ဘဝေလးတစ္ခုတြင္ လြတ္လပ္ေသာ အေတြးမ်ားစီကံုးကာ လင္းေရာင္ေပးႏိုင္ေသာ လက္တစ္စံု ပိုင္ဆိုင္သူအျဖစ္ အသက္ဆက္ႏိုင္သူ လူသားတစ္ဦး အေနႏွင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းခြင့္ ရႏိုင္ၾကေစရန္ ေမွ်ာ္မွန္း ရည္သန္မိပါသည္။။။

ေရးသားသူ သဒၶါလိႈင္း