Monday, February 20, 2012

ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္



by ျမန္မာစာ ျမန္မာစကား on Saturday, February 11, 2012 at 11:13pm ·
 
ေရႊတိဂုံ ေစတီေတာ္မွာ ၃၂၆ ေပ ျမင့္ျပီး ရန္ကုန္ျမို့ရွိ သိဂဿငုတဿတရ ကုန္းေတာ္ေပၚတြင္ တည္ရွိသည္။ ေလးဆူဓာတ္ပုံ ေရႊတိဂုံဟုလည္း ေခၚတြင္သည္။ ေစတီအစ ေရႊတိဂုံက ဟုဆိုျကသည္။

အမည္ေခၚတြင္ပုံ


ရန္ကုန္တိုင္းကို မြန္လူမ်ိုးတို့သည္ ဒဂုံတိုင္းဟု သမုတ္ခဲ့ျကသည္။ ဒဂုံတိုင္းမွာ တည္ထားေသာ ဘုရားျဖစ္သည့္ အတြက္ေျကာင့္ ဒဂုံတိုင္းကဘုရားဟု ေခါ္ေဝါ္ေျပာဆိုခဲ့ျကသည္။

မြန္ဘာသာျဖင့္ က်ာ္လဂုင္ ဟုေရးသားျပီး က်ိုက္လဂုံဟုအသံထြက္ဆိုခဲ့ျကသည္။ တတိယျမန္မာနိုင္ငံကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ အေလာင္းမင္းတရားျကီးလက္ထက္တြင္ မြန္တို့ကို တိုက္ခိုက္ေအာင္ျမင္ျပီးေနာက္ ဒဂုံကို ရန္ကုန္ဟုအမည္နာမ ေျပာင္းလည္ခဲ့သည္။ က်ိုက္လဂုံကို က်ိုက္ဒဂုံ ဟု ေခါ္ဆိုျက သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ က်ိုက္လဂုံ(သို့) က်ိုက္ဒဂုံသည္ ျမန္မာျပည္၏ မူပိုင္သေကတ အျဖစ္ေက်ာ္ျကားလာခဲ့သည္။ မူပိုင္က်ိုက္ဆိုေသာ စကားလုံးေနရာတြင္ ေရြွနိုင္ငံ (Golden land) ကို ကိုယ္စားျပုေသာ ေရြွ ဆိုေသာ စကားလုံးျဖင့္ အစားထိုးခဲ့ျကသည္။ ထို့အတူ လဂုံ လိုလို ဒဂုံ လိုလို ျဖစ္ေနေသာစကားလုံးကိုလည္း တိဂုံ ျဖင့္ အတည္ျပုေပးလိုက္ျကသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ က်ိုက္လဂုံ သည္ ျမန္မာျပည္တြင္မွာ သာမက ကမဿဘာ့ တဝွမ္းမွာ ေရြွတိဂုံ ဟူေသာ အမည္နာမျဖင့္ ေခါ္ေဝါ္ခဲ့ျကသည္။

သမိုင္းေျကာင္း


သဗဿဗညု ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေဗာဓိပင္ရင္း သတဿတဌာန၌ (၇)ရက္စီ အလွည့္က်စံေတာ္မူျပီး (၄၅)ရက္ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူ ခဲ့သည္။ ဤသို့ ေနေတာ္မူ (၄)ရက္ျပည့္ေျမာက္ျပီး ေနာက္ တစ္ေန့၌ ““ရာပဒတန္သတဿတဟ”” ျဖစ္သည့္ လင္းလြန္းပင္ရင္း၌ သီတင္းသုံး စံေတာ္မူစဉ္ကာလ။



ကုန္သည္ညီေနာင္


ထိုစဉ္ကာလ၌ မြန္တို့ဌာေန၊ ဥကဿကလာပမင္းျကီး၏ နိုင္ငံေတာ္တြင္ ပါဝင္ေသာ အသိဉဿစနျမို့၌ သုဝဏဿဏအမည္ရွိေသာ သူေဌးျကီးတစ္ဦးရွိေလသည္။ ထိုသူေဌးျကီးတြင္ တပုသဿသနွင့္ ဘလဿလိက ဟူေသာ သားနွစ္ေယာက္ရွိသည္။ ၎င္းတို့သည္ ကုန္သည္မ်ား ျဖစ္ျကသည္။ ၎င္းကုန္သည္ ညီေနာင္တို့သည္ ကုန္မ်ားကို သေဘဿငာျဖင့္ တင္ေဆာင္ကာ မဇဿဈိမေဒသသို့ ကုန္ေရာင္းသြားျကသည္။ မဇဿဈိမေဒသပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းသို့ ေရာက္ေသာအခါ သေဘဿငာကို ဆိုက္ကပ္ေက်ာက္ခ်၍ ကုန္မ်ားကို လည္းအစီးေပါင္း (၅၀ဝ)ေပါ္သို့ တင္ေဆာင္ကာ မဇဿဈိမေဒသ၌ လွည့္လည္ေရာင္းခ်ျကသည္။ တဖုသဿသ ဘလဿလိက ကုန္သည္ညီေနာင္အဖြဲ့သည္ ေဗာဓိပင္အနီးသို့ ေရာက္ရွိ လာခဲ့ျက၏။ ကုန္သည္တို့ မဟာေဗာဓိပင္ အနီးသို့ေရာက္ျပီး တစ္ေန့ သို့မဟုတ္ တစ္ည၌ ရုက္ဿခစိုးနတ္သည္ ကုန္သည္ညီေနာင္အား ကိုယ္ထင္ျပခဲ့၏။ ကုန္သည္ညီေနာင္တို့သည္ ရုကဿခစိုးနတ္အား ျမင္လ်ွင္ အံ့ဩသြားျက၏။ အသင္မည္သူနည္း ဟုေမး၏။

ရုကဿခစိုးနတ္က .`အေမာင္တို့ နားေထာင္ေလာ့ က်ြန္ုပ္က တျခားမဟုတ္၊ က်ြန္ုပ္သည္ ဟိုးဘဝက အေမာင္တို့နွင့္ ေဆြမ်ိုးေတာ္စပ္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ျပီး၊ က်ြန္ုပ္သည္ ဟိုးေရွးဘဝက ေကာင္းမွုေကာင္းက်ိုးမ်ား ျပုခဲ့သူ ျဖစ္သျဖင့္ ယခုဘဝတြင္ ရုကဿခစိုးနတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အေမာင္တို့ ယခု သင္တို့ထံသို့ ေရာက္ခဲ့သည္မွာ သင္တို့နွင့္က်ြန္ုပ္သည္ ယခင္ ဘဝေဆြမ်ိုးေတာ္စပ္ဖူးသူ ျဖစ္သျဖင့္ သင္တို့အား အက်ိုးျပုရန္ ဤသို့ ကိုယ္ထင္ျပရျခင္းျဖစ္သည္ အေမာင္တို့´ဟုေျပာသည္။ ကုန္သည္ညီေနာင္က `အသင္က မည္သို့ အက်ိုးျပုဖို့လာသနည္း´ဟု ရုကဿခစိုးနတ္ကို ေမး၏။ ထိုအခါ ရုကဿခစိုးနတ္က`နားေထာင္ေလာ့ အေမာင္တို့ က်ြန္ုပ္သင္တို့အား အက်ိုးျပုသည္ဆိုသည္မွာ အျခားမဟုတ္ပါ။ ေျပာရလ်ွင္ အေမာင္တို့ ေရာက္ရွိေနသည့္ မဇဿဈိမေဒသတြင္ သုံးေလာကထြဋ္ထား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားဟာ ပြင့္ေတာ္မူျပီး လင္းလြန္းပင္ေျခရင္းမွာ သီတင္းသုံး စံေတာ္မူေနတာမို့ အေမာင္တို့ သြားေရာက္ ပူေဇာ္ေလာ့ တိုက္တြန္းလမ္းညြွန္လိုတယ္ အေမာင္တို့´ဟုဆိုလ်ွင္ တဖုသဿသနွင့္ ဘလဿလိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို့ အလြန္တရာ ဝမ္းေျမာက္ျကည္နူးသြားျက၏။ ခ်က္ျခင္းပင္ “ဒါဆို က်ြန္ုပ္အား လမ္းညြွန္ျပပါ ရုကဿခစိုးနတ္” ဟုေျပာ၏။ “ေကာင္းျပီ ၊ အေမာင္တို့၊”ထို့ေနာက္ ရုကဿခစိုးနတ္သည္ တဖုသဿသနွင့္ ဘလဿလိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို့အား ဘုရားရွင္ သီတင္း သုံးရာ လင္းလြန္းပင္အား လမ္းညြွန္ျပခဲ့၏။ သည္အခါ ကုန္သည္ ညီေနာင္တို့သည္ သဒဿဒါပီတိအျပည့္နွင့္ ဘုရားရွင္ သီတင္းသုံးရာ လင္းလြန္းပင္ရင္းသို့ သြားျက၏။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား မုန့္ျကြပ္ေျကာ္၊ ပ်ားမုန့္ထုပ္ တို့နွင့္ ဘုရားရွင္အား လွူဒါန္းပူေဇာ္ျခင္းျပု၏။

ပထမဆုံး သရဏဂုံတည္သူ


ကုန္သည္ညီေနာင္တို့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား မုန့္ျကြပ္ ေျကာ္၊ ပ်ားမုန့္ထုပ္တို့နွင့္ ပူေဇာ္သကဿကာကျပု လွူဒါန္းခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္မွ ဤသို့ လွူဒါန္းပူေဇာ္ခဲ့သည့္အတြက္ ဗုဒဿဓံသရဏံ ဂစဿဆာမိ၊ ဓမဿမံသရဏ ဂစဿဆာမိ ဟူသည့္ “ေဒြးဝါဓိက” သရဏံဂုံ တည္ခဲ့ကုန္၏။ ထိုစဉ္က “ဘုရားရတနာ၊ တရားရတနာ” တည္းဟူသည့္ “ရတနာနွစ္ပါး”သည္သာ ေပါ္ထြန္းခဲ့ျပီး၊ သံဃာရတနာသည္ ေပါ္ေပါက္ခဲ့ျခင္းမရွိေသးေပ။ ထို့ေျကာင့္ လူသူအမ်ားသည္ ရတနာနွစ္ပါးအားသာ ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ေနျကကုန္၏။ ဗုဒဿဓဝင္သမိုင္းကို ျပန္ျကည့္လ်ွင္ ေဂါတမဘုရားရွင္ လက္ထက္၌ တဖုသဿသနွင့္ ဘလဿလိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို့သည္ ထူးျခားစြာ ဘုရားရွင္အား ပထမဆုံး ဆြမ္းကပ္ရသူနွင့္ ပထမဆုံး သရဏဂုံ တည္သူမ်ား ျဖစ္ခဲ့၏။


ဆံေတာ္ရွစ္ဆူဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ခြင့္၊ ဆြမ္းကပ္ခြင့္ရခဲ့သည့္အတြက္ ပီတိျဖစ္ခဲ့ရသည္။ တဖုသဿသနွင့္ ဘလ္ဿလိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို့သည္ ဆြမ္းကပ္လွူပူေဇာ္ျပီးလ်ွင္.“အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တို့ အရွင္ျမတ္ဘုရားအား ထာဝရကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပူေဇာ္နိုင္ရန္ ဘုရားရွင္ကိုယ္စား ပူေဇာ္ရာ တစ္ခုအား ေပးသနားေတာ္ မူပါဘုရား” ဟုေလ်ွာက္ထား ေလ၏။ “ေကာင္းျပီးခ်စ္သားတို့” မိန့္ေတာ္မူျပီး သကာလ ဦးေခါင္းေတာ္အား သုံးသပ္ျပီး ဆံေတာ္ျမတ္ (၈)ဆူအား ကုန္သည္ညီေနာင္တို့ အားေပးသနားေတာ္မူရာ တဖုသဿသနွင့္ ဘလဿလိက ကုန္သည္ ညီေနာင္တို့သည္ ဝမ္းေျမာက္ပီတိ အျပည့္နွင့္ ဗုဒဿဓဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား သေဘဿငာနွင့္ပင့္ေဆာင္ကာ ဥကဿကလာပတိုင္းျပည္ သို့ ျပန္ခဲ့၏။ တဖုသဿသနွင့္ ဘလဿလိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို့ ဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား ပင့္ေဆာင္ကာ ဥကဿကလာပတိုင္းျပည္သို့ ျပန္လာလ်ွင္ ဥကဿကလာပတိုင္း၏ ျပည့္ရွင္မင္းျမတ္ ဥကဿကလာပမင္းျကီး နွင့္တကြ ျပည္သူတို့က ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်ျကိုဆိုကာ ဖူးေမ်ွာ္ ျကည္ညိုျက၏။ေနာင္ေတာ္ျကီးေစတီထို့အတူ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား ေစတီေတာ္အျဖစ္ တည္ထား ကိုးကြယ္ရန္ ဆုံးျဖတ္ျက၏။ ေစတီေတာ္အား “သိဂဿငုတဿတရကုန္းေတာ္” ၌ တည္ထားကိုးကြယ္ရန္ မင္းနွင့္ျပည္သူတို့က ဆုံးျဖတ္ျပီး သိဂဿငုတဿတရ ကုန္းေတာ္သို့ ပင့္ေဆာင္ခဲ့၏။ သိဂဿငုတဿတရကုန္းေတာ္ သို့ေရာက္လ်ွင္ ဗုဒဿဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား ျကီးက်ယ္ခန္းနားသည့္ စံေက်ာင္း၊ မဏဿဍာပ္ျကီး ေဆာက္လုပ္၍ပူေဇာ္ခဲ့သည္။ ယင္းစံေက်ာင္း မဏဿဍာပ္ေနရာ၌ အထိမ္းအမွတ္ေစတီတစ္ဆူ တည္ထားခဲ့ျက၏။ ထိုေစတီသည္ “ေနာင္ေတာ္ျကီးေစတီ”ဟု အမည္တြင္၏။ဌာပနာထားေသာ ဓာတ္ေတာ္ျမတ္ ၄-ပါးဥကဿကလာပမင္းျကီးတည္ထားကိုးကြယ္ေတာ္မူေသာ ေရြွတိဂုံ ေစတီေတာ္ျကီး၌ ဘုရား ၄-ဆူ၏ ဓာတ္ေတာ္ျမတ္ေလးဆူကို ဌာပနာထားသည္ဟု အဆိုရွိသည္။ ဗုဒဿဓျမတ္စြာတို့၏ ဆံေတာ္ျမတ္၊ ဓာတ္ေတာ္ျမတ္တို့အား ရန္သူတို့ အလြယ္တကူ မဖ်က္ဆီးနိုင္ရန္အတြက္ နတ္တို့သည္ ဌာပနာ တိုက္ထည့္သြင္းတည္ရန္ ျကံရြယ္ျပီး သိဂဿငုတဿတရကုန္းေတာ္ အလယ္တည့္တည့္၌ “ေဇာက္ ၄၀၄ေတာင္၊ အနံ ၄၄ ေတာင္ရွိသည့္ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းတစ္ခုတူးခဲ့၏။ ထိုဥမင္လိုဏ္ေခါင္းအတြင္း၌ဆူးေလနက္ျကီးထံမွ ရရွိေသာ ကကုသဿသန္ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေတာင္ေဝွးေတာ္ေရာဟဏီမည္ေသာ ဗိုလ္တေထာင္နတ္ျကီးထံမွ ရရွိသည့္ ေကာဂမန ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေရစစ္ေတာ္ဒကဿခိဏ မည္ေသာ သကဿငန္းက်ြန္း က်ိုကဿကဆံ နတ္ျကီးထံမွ ရရွိသည့္ ကသဿသပျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေရသနုပ္သကဿငန္းေတာ္ျမတ္တဖုသဿသနွင့္ ဘလဿလိက ညီေနာင္တို့ထံမွ ရရွိေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္ျမတ္(၈)ဆူအား မဟာသကဿကရာဇ္ ၁၀၃-ခုနွစ္၊ တေပါင္း လျပည့္ေန့၌ ေက်ာက္ဖ်ာအခင္းအကာမ်ား ျပုလုပ္၍ ဌာပနာတိုက္ ထည့္သြင္းေတာ္မူခဲ့သည္။ ထိုဆံေတာ္ဓာတ္တို့ကို 'အျမိသဿသရ' မည္ေသာ ေမွာ္ဘီနတ္ျကီးက ေစာင့္ရသည္ဟု ေမာ္ေဓာ ရာဇာဝင္သမိုင္းနွင့္ ေရြွတိဂုံသမိုင္း၊ အျခား ပညာရွိတို့ကဆိုျကသည္။ ထို့ေနာက္ ေက်ာက္ဖ်ာတိုက္၏ အထက္ ၌ ေက်ာက္ဖ်ာတင္၍ ဌာပနာတိုက္အား ပိတ္ခဲ့၏။သာသနာအစေရြွတိဂုံကဥကဿကလာပမင္းျကီးနွင့္ ျပည္သူမ်ားပူးေပါင္း၍ ဌာပနာ တိုက္ ေက်ာက္ဖ်ာအထက္၌ ဉာဏ္ေတာ္(၄၄)ေတာင္ အျမင့္ရွိသည့္ ေစတီေတာ္ျမတ္တစ္ဆူအား တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ျပီး ထိုေစတီအား “တိဂုမဿဗေစတီေတာ္”ဘြဲ့ခ်ီေမာ္ကြန္း ထိုးခဲ့၏။ ထို “တိဂုမဿဗေစတီေတာ္”သည္ ေဂါတမဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္မွာ ကမဿဘာေျမျပင္တြင္ ပထမဦးဆုံးေစတီျဖစ္၏။ ထို့ေျကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ၌“သာသနာအစ ေရြွတိဂုံက”ဟု ကဗဿဗည္းထိုး ေမာ္ကြန္းတင္ခဲ့ျပီ ျဖစ္သတည္း။


[၁]ထူးျခားျဖစ္စဉ္



၁၉၀၃-ခုနွစ္၊ မတ္လ(၂)ရက္ေန့တြင္ ေရြွတိဂုံ ေစတီေတာ္ အဂဿငါေထာင့္သို့ က်ားတစ္ေကာင္ တက္ေရာက္လာသျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္တို့က ပစ္သတ္ခဲ့ျကသည္။ [၂]လွို့ဝွက္ခ်က္မ်ား



သိဖြယ္မွတ္ဖြယ္မ်ား



ေခါင္းေလာင္းမ်ား



ေရြွတိဂုံ ေစတီေတာ္၊ ရင္ျပင္၌ ေခါင္းေလာင္းစုစုေပါင္း (၂၉)လုံးရွိသည္။သာယာဝတီမင္း ေခါင္းေလာင္းေတာ္စဉ့္ကူးမင္း ေခါင္းေလာင္းေတာ္သကဿကရာဇ္(၈၃၈) ခုနွစ္တြင္ မြန္ဘုရင္ဓမဿမေစတီမင္းျကီးသည္ “အဝိနဿဒေဆာက္”အမည္ရဓမဿမေစတီ ေခါင္းေလာင္းျကီး ေျကးပိသဿသာခ်ိန္(၁၈၀၀၀၀)ရွိ ေခါင္းေလာင္းျကီးကို သြန္းလုပ္ျပီး တင္လွူေတာ္မူသည္။


ေရြွတိဂုံေစတီေတာ္ ေျမာက္ဘက္မုခ္ဦးသတင္း



ေရြွတိဂုံေစတီေတာ္ျကီးကို သကဿကရာဇ္ ၁၇၆၈ ခုနွစ္တြင္ ေျမဒူးမင္းလက္ထက္ တြင္ငလ်င္ျကီးစြာ လွုပ္ခဲ့သည့္ အတြက္ ေဖာင္းရစ္ အဝထိျပိုက်ခဲ့သည့္ အတြက္ ဆင္ျဖူရွင္မင္းတရားျကီးမွ ယခုဖူးေတြ့ရသည္ ၃၂၆ ေပ ျမင့္ေသာ ေစတီးေတာ္ျကီးကို ယခင္ေစတီကို ငုံကာ တည္ထားကိုးကြယ္ျခင္း ျဖစ္ေျကာင္း၊ ယခုေစတီေတာ္ သက္တမ္းမွာ ၂၅၉၇ နွစ္ရွိျပီး ျဖစ္ပါသည္။ ေရြွတိဂုံေစတီေတာ္တြင္ ကပ္လွူထားေသာ ေရြွျပား ေရြွသကဿငန္းမ်ားမွာ ေရြွျပား အခ်ပ္ေရ ၃၃၆၀၀ ခုရွိျပီး ေရြွစင္ေရြွသား ၃ တန္ခြဲ ရွိပါသည္။ နာဂစ္မုန္တိုင္း ေျကာင့္ လြင္စင္က်ခဲ့ေသာ ေရြွစ ေရြွနမ်ားမွာ ၉ ပိသာခန့္ကို ျပန္လည္ ေကာက္ယူခဲ့ေျကာင္း ။ ယခုအခါ နာဂစ္မုန္တိုင္း ေလတိုက္နွုန္းထက္ ပိုမိုျပင္ထန္းေသာ ေလတိုက္နွုန္းမ်ားကို ခံနိုင္ရည္ရွိေအာင္ စီစဉ္ျကရာတြင္ ငလ်င္ဒဏ္ျကီးမ်ားကို ပင္ ခံနိုင္ရည္ ရွိေအာင္ ျပင္ဆင္ရေျကာင္း ၊ ထီးေတာ္မွ ေခါင္းေလာင္းေတာ္အထိ အေလးခ်ိန္ တန္ ၆၀၀ ခန့္ ထမ္းထားရေျကာင္း ၊ ျကာေမွာက္ျကာလွန္ကို စတီးတိုင္း ၊ စတီး သံကြင္းနွင့္ စတီး သံပတ္ မ်ား ျဖင့္ ခ်ုပ္၍ အတြင္းရွိ ေရွ့ယခင္ ေစတီေဟာင္းနွင့္ လက္ရွိ ငုံထားေသာ ေစတီေတာ္ျကား ကြာဟေနေသာ ေနရာမ်ားကို စလစ္ ေလာင္းသြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။ျကာေမွာက္ ျကာလွန္ အတြင္းပိုင္း ခိုင္ခံ့ေအာင္ ျပုလုပ္သည့္ ကဏဿဍ တြင္ ေငြက်ပ္ သိန္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ ကုန္က်မည္ ျဖစ္ျပီး လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ားမွ ေဖါ္ျပပါ စတီး ၊ သံ နွင့္ ဘိလပ္ေျမမ်ားကို ေစတနာရွင္ အလွူရွင္မ်ားမွ ေငြသားမ်ား လွူဒါန္းထားျပီး ျဖစ္ပါသည္။


No comments: