ေရစပ္သဲစပ္၊ အျမဲခပ္သည့္
သနပ္ခါးၾကဴ မပ်ိဳျဖဴ။
လက္ႏွင့္ယက္လည္း
မထြက္စမ္းေရ၊ ခန္းပါေလၿပီ။
ခန္းပင္ခန္းလည္း
စမ္းေရရႏိုး၊ ေသာက္ေရအိုးႏွင့္
မိုးခ်ဳပ္ေန၀င္ ယက္မည္ပင္။
တခါတေလ
စမ္းေရျမျမ၊ ႏွစ္ျမဴမွ်ႏွင့္
အိမ္ျပန္ရခဲ့။
အိုးျပည့္မရ၊ ဟိုး ေန႔ကလည္း
႐ိုးေကြ႔ကေက်ာ္၊ တာ႐ိုးေပၚက
အေဖာ္ေတြႏွင့္ ျပန္ခဲ့၏။
အခြင့္သာေသာ္
ဟို႐ြာကခပ္၊ သည္ကခပ္ႏွင့္
မျပတ္သြင္သြင္၊ စမ္းေရ႐ွင္။
ထိုခါတြင္လည္း
ေဘာင္ဘင္ခတ္အိုး၊ သစ္႐ြက္ထိုးလ်က္
ကိုးေခါက္ဆယ္ေခါက္၊ ေရခပ္ေရာက္သည္
ေနေပ်ာက္သည္ထိ လထြက္ထိ။
ႏွမငယ္ကား
ေခ်ာင္းက်ယ္သဲခင္း၊ လက္ယက္တြင္း၌
သီခ်င္းခ်ိဳျမ၊ ပန္းညိဳလွႏွင့္
မရလည္းခပ္၊ ရလည္းခပ္၏။
ေတာစပ္ကပန္း၊ ေခ်ာင္းကစမ္းႏွင့္
ကမ္းပါးကကိုင္း၊ ကိုင္းကဗ်ိဳင္းႏွင့္
သစ္ကိုင္းကခ်ိဳး၊ မယ္ကအိုးႏွင့္
ျပည့္ႏိုး ျပည့္ႏိုး၊ ေန႔တာက်ိဳးလည္း
ညႇိဳးသည္မ႐ွိ အိုးအသိ။
အိုးျပည့္ေလာင္းလည္း
ေညာင္းသည္မ႐ွိ ေခ်ာင္းအသိ။
တင္မိုး
၁၉၇၇
ပန္းခ်ီ MyeikWinHtein
သနပ္ခါးၾကဴ မပ်ိဳျဖဴ။
လက္ႏွင့္ယက္လည္း
မထြက္စမ္းေရ၊ ခန္းပါေလၿပီ။
ခန္းပင္ခန္းလည္း
စမ္းေရရႏိုး၊ ေသာက္ေရအိုးႏွင့္
မိုးခ်ဳပ္ေန၀င္ ယက္မည္ပင္။
တခါတေလ
စမ္းေရျမျမ၊ ႏွစ္ျမဴမွ်ႏွင့္
အိမ္ျပန္ရခဲ့။
အိုးျပည့္မရ၊ ဟိုး ေန႔ကလည္း
႐ိုးေကြ႔ကေက်ာ္၊ တာ႐ိုးေပၚက
အေဖာ္ေတြႏွင့္ ျပန္ခဲ့၏။
အခြင့္သာေသာ္
ဟို႐ြာကခပ္၊ သည္ကခပ္ႏွင့္
မျပတ္သြင္သြင္၊ စမ္းေရ႐ွင္။
ထိုခါတြင္လည္း
ေဘာင္ဘင္ခတ္အိုး၊ သစ္႐ြက္ထိုးလ်က္
ကိုးေခါက္ဆယ္ေခါက္၊ ေရခပ္ေရာက္သည္
ေနေပ်ာက္သည္ထိ လထြက္ထိ။
ႏွမငယ္ကား
ေခ်ာင္းက်ယ္သဲခင္း၊ လက္ယက္တြင္း၌
သီခ်င္းခ်ိဳျမ၊ ပန္းညိဳလွႏွင့္
မရလည္းခပ္၊ ရလည္းခပ္၏။
ေတာစပ္ကပန္း၊ ေခ်ာင္းကစမ္းႏွင့္
ကမ္းပါးကကိုင္း၊ ကိုင္းကဗ်ိဳင္းႏွင့္
သစ္ကိုင္းကခ်ိဳး၊ မယ္ကအိုးႏွင့္
ျပည့္ႏိုး ျပည့္ႏိုး၊ ေန႔တာက်ိဳးလည္း
ညႇိဳးသည္မ႐ွိ အိုးအသိ။
အိုးျပည့္ေလာင္းလည္း
ေညာင္းသည္မ႐ွိ ေခ်ာင္းအသိ။
တင္မိုး
၁၉၇၇
ပန္းခ်ီ MyeikWinHtein
No comments:
Post a Comment