အိမ္ေထာင္ေရး (၃)မ်ဳိးရွိတယ္။ပထမအိမ္ေထာင္ေရး ----- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူနဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအိမ္ေထာင္ေရး ----- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႕အက်င့္နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
တတိယအိမ္ေထာင္ေရး---- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႕အက်င့္၊ သူ႔ရဲ႕ဘက္ဂေရာင္း (ေဆြမ်ဳိးသားျခင္း)နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ပထမအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက တည္ၿမဲတဲ့အဆင့္မွာရွိတယ္။
ဒုတိယအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက ပိုတည္ၿမဲတဲ့အဆင့္မွာရွိတယ္။
တတိယအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက ကြာရွင္းတဲ့လမ္းမျမင္ခဲ့ဘူး။
ဒီေလာကႀကီးမွာ ဆံျဖဴသြားက်ဳိးတဲ့အထိ ခ်စ္ႏိုင္ၾကတဲ့လူေတြဟာ အေျခခံအားျဖင့္ ဘဝမွာ(၃)ႀကိမ္ လက္ထပ္ၾကရတယ္။
ပထမတစ္ႀကိမ္က စားေသာက္ဆိုင္မွာ၊ ဆိုင္ႀကီးကနားမွာ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတြၾကားမွာကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္က အိမ္မွာလက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး သဟဇတျဖစ္ေအာင္ တစ္ဘက္သားရဲ႕အက်င့္နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
တတိယအႀကိမ္က အမ်ဳိးေတြၾကားမွာ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔ သင့္ျမတ္ေအာင္ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္နဲ႔ တတိယအႀကိမ္လက္ထပ္တာက ပထမအႀကိမ္နဲ႔ လံုးဝကဲြျပားတယ္။ အဲဒီလက္ထပ္ပဲြေတြမွာ ခမ္းနားတဲ့ မဂၤလာအေဆာင္အေယာင္ေတြမပါသလို၊သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြရဲ႕ဆုမြန္ေကာင္းေတြမပါခဲ့ဘူး။ အခမ္းအနားမွာ ႏွစ္ဦးသားရဲ႕ နားလည္မႈပဲရွိခဲ့တယ္။
တကယ္လက္ထပ္တယ္ဆိုတာက ေနာက္ဆံုးႏွစ္ႀကိမ္နဲ႔ ပိုဆိုင္ပါတယ္။
အခုေခတ္ လူအမ်ားရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက လက္ထပ္ၿပီး ႏွစ္တိုတိုအတြင္းမွာ ကြာရွင္းၾကတယ္။ ကြာရွင္းၾကတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္
ကိုယ္လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ ပထမအႀကိမ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ထိ အေရာက္မတြန္းပို႔ႏိုင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ေရေႏြးဆူဆူက ပိုးမႊားေတြကို သတ္ပစ္ႏိုင္သလို အခ်ိန္ျမင့္တဲ့အခ်စ္ဒီဂရီက ခ်စ္သူရဲ႕ အားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုမႈကိုမ်က္ကြယ္ျပဳႏိုင္တယ္။
ခ်စ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မျမင္ခဲ့မိတဲ့ အားနည္းခ်က္၊ မျပည့္စံုမႈေတြက လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းဆိုတဲ့ မပူ၊ မေအးတဲ့ ေရထဲေရာက္သြားတဲ့အခါအဲဒီအားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုမႈေတြက ပိုးမႊားေတြလို ျပန္ရွင္သန္လာတတ္တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ဒုတိယအႀကိမ္လက္ထပ္ျခင္းကို ကိုယ္ေရြးခ်ယ္သင့္ပါတယ္။ သူ႔အက်င့္နဲ႔လက္ထပ္မယ္၊ သူရဲ႕အားနည္းခ်က္နဲ႔မျပည့္စံုျခင္းေတြကို နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးမယ္၊ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ အိမ္ေထာင္ေရးက အျမစ္ပါးသြားတဲ့သစ္ပင္လို တေျဖးေျဖးက်ံဴ႕ဝင္ေျခာက္ကပ္သြားႏိုင္တယ္။
အရမ္းခ်စ္ၿပီး ယူထားၾကသူႏွစ္ဦးက ႏွစ္တိုတိုေလးအတြင္းမွာ ကြာရွင္းၾကတာဟာလည္း ဒုတိယအႀကိမ္ လက္ထပ္ျခင္းဆီအေရာက္မသြားႏိုင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္ လက္ထပ္ျခင္းထဲ ဝင္ေရာက္ႏိုင္သူႏွစ္ဦးက "ကြာရွင္းမယ္"ဆိုတဲ့စကားကို အေျပာနည္းသြားတတ္တယ္။
သူတို႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ တစ္ဘက္သားရဲ႕ အက်င့္စရိုက္နဲ႔မျပည့္စံုမႈေတြကို နားလည္လက္ခံထားလို႔ျဖစ္တယ္။ တစ္ခါတေလတစ္ဘက္သားရဲ႕ ဒီလိုမျပည့္စံုမႈက ကိုယ့္ကိုဂရုစိုက္မႈအသြင္ ေျပာင္းေစခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးက ခ်ဳိၿမိန္ေႏြးေထြးေနၿပီး အခ်င္းခ်င္း နားလည္ခြင့္လြတ္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါလိမ့္မယ္။
အိမ္ေထာင္ေရးေႏြးေထြးတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲၿပီလို႔ ယူဆလို႔မရႏိုင္ေသးဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲဖို႔ တတိယအႀကိမ္လက္ထပ္ျခင္းကိုအေရာက္တက္လွမ္းႏိုင္ရဦးမယ္။ အဲတာက တစ္ဘက္သားရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းနဲ႔ လက္ထပ္တာပဲျဖစ္တယ္။
တစ္နည္းေျပာရရင္ သူ႔အေပၚထားတဲ့ ကိုယ္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ သူ႔မိဘ၊ သူ႔ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းဆီအေရာက္ ျဖန္႔က်က္ႏိုင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ဒီလိုခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ အသိဥာဏ္ေတြကိုေပးတယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ျခမ္းကို ကုိယ္ပဲပိုင္ဆိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ကို သူ႔မိဘ၊ သူ႔ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြလည္း ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔ကိုယ္သူ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးကတည္ၿမဲၿပီး ခဲြခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ မလြယ္တကူ မခဲြႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ခ်စ္ျခင္းေလာကမွာ ေယာက္်ားအမ်ားစုက အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ယူလိုက္တာပဲလို႔ ထင္မွတ္ၾကတယ္။အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕ လိုအင္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္းကို လ်စ္လ်ဴရွဴထားတတ္ၾကတယ္။
မိန္းကေလးအမ်ားစုကလည္း အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္တာေလာက္ပဲသိခဲ့ၿပီး အဲဒီေယာက္်ားရဲ႕အက်င့္၊စရိုက္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္း ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔လည္း လက္ထပ္ရမယ္ဆိုတာကို မသိနားမလည္ခဲ့ဘူး။
ဒီလိုမသိနားမလည္ျခင္းေၾကာင့္ အခုေခတ္မွာ အိမ္ေထာင္ၿပိဳကဲြသူေတြ ပိုမ်ားလာတာကို ေတြ႔ၾကရတယ္။
No comments:
Post a Comment