အိပ္ခန္းထဲ၌ စေလာင္းတီဗီမွ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခု လာေနသည္။ ၄င္းအင္တာဗ်ဴးကို စိတ္၀င္တစား နားေထာင္မိခဲ့သည္။ သေဘာက်သည္။
ယင္းအင္တာဗ်ဴးတြင္ မူၾကိဳေက်ာင္းမွ ဆရာမငယ္တစ္ေယာက္ကို ေမးျမန္းျခင္းျဖစ္သည္။
ျပထားေသာ ေနာက္ခံလႈပ္ရွားမႈတြင္ ကေလးငယ္မ်ားက ျမက္ခင္းေပၚတြင္ ေဆာ့ကစားေနၾကသည္။
'' ဆရာမ တာ၀န္ထမ္းတာ ၾကာျပီလား ''
'' (၃) ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ ''
'' ဘာတာ၀န္ယူရသလဲ ''
'' ကေလးေတြရဲ႕ စရိုက္သဘာ၀ကို သူတို႔စရိုက္အမွန္အတုိင္း မိဘေတြသိဖို႔၊ ကေလးေတြကိုယ္တုိင္သိဖို႔ တာ၀န္ကို ယူရတယ္ ''
'' မူၾကိဳဆရာမအလုပ္ကို ဘာေၾကာင့္ေရြးခ်ယ္ျဖစ္တာလဲ ''
'' ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ တန္ဖိုးအရွိဆံုး လူသားေတြျဖစ္လာမဲ့ ကေလးငယ္ေတြကို အေသအခ်ာ ေလ့လာခြင့္၊ ထိေတြ႔ခြင့္ရတဲ့ အလုပ္ဆိုတာ မူၾကိဳဆရာမ အလုပ္ပဲရွိတာေလ။ ဒါေၾကာင့္ မူၾကိဳဆရာမ အလုပ္ကို ကၽြန္မေရြးခ်ယ္တာ ''
'' ဒီထက္ပိုျပီး ရွင္းျပလုိ႔ရမလား ''
'' ကေလးဆိုတာ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ အားကိုးစရာ ေကာင္းတယ္။ ေၾကာက္စရာလည္း ေကာင္းတယ္ရွင့္ ''
'' ဘာေၾကာင့္လဲ ''
'' ရိုးသားလို႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတာေလ။ အနာဂတ္အတြက္ ပညာတက္ေတြ၊ ပညာရွင္ေတြျဖစ္လာမွာမုိ႔ အားကုိးစရာလည္း ေကာင္းတယ္ ''
'' ဒါျဖစ္ရင္ ဘာလို႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာလဲ ''
'' ဒီကေလးေတြ ယဥ္ေက်းလိမၼာျခင္းမရွိပဲ ၾကီးလာခဲ့ရင္ အားလံုးအတြက္ ရန္သူျဖစ္ႏုိင္လို႔ပဲ။ အေရွ႕တိုင္းစာေပမွာ
အေမြခံ သားဆိုးသမီးဆိုးကုိ ရန္သူထဲမွာ ထည့္ထားတာဖတ္ဖူးတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ ပညာေရးေပၚလစီမွားရင္ ရန္သူျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေၾကာက္တာ ''
'' ဟုတ္တယ္ေနာ္...ဆက္ေျပာပါဦး ''
'' ကၽြန္မက ဒါ့ေၾကာင့္ ဆရာမအလုပ္ကို ႏွစ္သက္တာ။ ေရာက္စတုန္းကေတာ့ စိတ္ညစ္တာေပါ့ရွင္။ ေမ်ာက္ေတြ၊
က်ားေတြကို ထိန္းေနရတဲ့အတုိင္းပဲ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ ခ်စ္စရာအမူအက်င့္ေတြေၾကာင့္ ခ်စ္တက္လာတယ္။ ဒီလိုပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ တာ၀န္ကို ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ေက်နပ္လာတဲ့အတြက္ ေပ်ာ္လာတယ္ ''
'' ပညာေရးရဲ႕ အဓိကရည္မွန္းခ်က္က ဘာလဲဗ်။ ခင္ဗ်ားနားလည္သလုိ ေျပာျပစမ္းပါ ''
'' ကၽြန္မ အယူအဆကို ေျပာျပမယ္ေနာ္၊ ပညာေရးရ႕ဲ အဓိက ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတာ ဧကရာဇ္ဘုရင္ၾကီးေတြ ေမြးဖြားေပးဖို႔လည္း မဟုတ္ဘူး၊ မဟာသူေ႒းမင္းၾကီးေတြ ေပၚေပါက္လာဖို႔လည္း မဟုတ္ဘူး၊ မဟာပညာေက်ာ္ၾကီးေတြ
ျဖစ္လာဖုိ႔လည္း မဟုတ္ဘူး၊ ပညာေရးရဲ႕ အဓိကရည္မွန္းခ်က္ဟာ တိုင္းျပည္အေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသား
ေကာင္းေတြ ေမြးထုတ္ေပးဖို႔ပဲ။ လူေတြကို ခ်စ္တက္လာေအာင္ သင္ေပးဖို႔ပဲ။ အိမ္တစ္အိမ္အေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သားေကာင္းသမီးေကာင္း၊ မိသားစုေကာင္းျဖစ္ေအာင္ သင္ေပးျခင္းဟာ အေျခခံပညာေရးရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ပဲ''
'' ခင္ဗ်ားေျဖတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ။ ဆက္ျပီး ေမးခြင့္ျပဳပါ ''
'' ရပါတယ္ ''
'' လစာ ဘယ္ေလာက္ရပါသလဲ ''
'' ဒီေမးခြန္းကေတာ့ မေမးသင့္ဘူးထင္တယ္ ''
'' ဒီလိုပါ...၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ဟာ လာစာလံုေလာက္စြာ မရရင္ အက်င့္ပ်က္ႏုိင္တယ္။ အက်င့္ပ်က္၀န္ထမ္းဆိုတာ သူ႔အလုိလို ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ ေခတ္အေျခအေနနဲ႔ လာစာ ညီမွ်မႈမရွိျခင္းဟာ အက်င့္ပ်က္၀န္ထမ္းကုိ ေမြးဖြားေပးတက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ေမးတာပါ ''
'' လာစာက လံုေလာက္ပါတယ္၊ ခံစားခြင့္ေတြလည္း အျပည့္အ၀ ေပးထားတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဘက္က ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္အေပၚမွာ ေစတနာလည္း ပါသင့္တယ္။ ၀ါသနာလည္း ပါသင့္တယ္။ ကိုယ့္အလုပ္ကို ကိုယ္တန္ဖိုးထားတက္ဖို႔လည္း လိုတယ္၊ ဒါမွ ၀န္ထမ္းေကာင္းျဖစ္မွာရွင့္ ''
'' ဆက္ျပီးေမးပါရေစ ''
'' ေကာင္းပါျပီ ...ေမးပါရွင္ ''
'' ကေလးေတြက ဥာဏ္ရည္ဘယ္လိုေနသလဲ ''
'' ျပန္ျပီးေမးပါ၊ ေမးခြန္းကို နားမလည္လို႔ပါ ''
'' ကေလးေတြက ေတာ္သလား၊ ညံသလားလို႔ ဆိုလုိတာပါ ''
'' ဒါဆိုရင္ ရွင့္ကို ကၽြန္မ ေမးခြန္းတစ္ခု ျပန္ေမးမယ္။ ႏွင္းဆီပန္းနဲ႔ စံပယ္ပန္း ဘယ္ပန္းက ပိုလွသလဲ ''
'' ဘာဆိုင္လုိ႔လဲ ''
'' ေျဖၾကည့္ပါ ''
'' ႏွင္းဆီပန္းက လွတာေပါ့ ''
'' ကၽြန္မေမးတာက ႏွင္းဆီပန္းနဲ႔ စံပယ္ပန္း။ ဘယ္ပန္း ပိုလွသလဲလို႔ ေမးတာေလ ''
'' ေျဖျပီးျပီေလ။ ႏွင္းဆီပန္းက လွတယ္လို႔ ''
'' ကၽြန္မေမးတာ ဘယ္ပန္းကို ပိုၾကိဳက္သလဲလို႔ ေမးတာမဟုတ္ဘူး။ ရွင္က...ရွင္ၾကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီပန္းကိုပဲ လွတယ္လို႔ ေျပာေနတယ္ ''
'' ဟုတ္သားပဲ။ က်ဳပ္က ႏွင္းဆီပန္းကုိ ၾကိဳက္တာဗ်၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ႏွင္းဆီပန္းကို လွတယ္လို႔ ေျဖလိုက္မိတာပဲ ''
'' တကယ္ေတာ့ ႏွင္းဆီပန္းလည္း လွသလို စံပယ္ပန္းလည္း လွတာပါပဲရွင္၊ ကေလးေတြကို ေတာ္သလား၊ ညံသလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းဟာ လူၾကီးေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းပဲ။ သူ႔အလွနဲ႔သူ အားလံုးလွၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔လူၾကီးေတြကသာ လူငယ္ေတြကို တန္ဖိုးထားတက္ၾကဖို႔ ပိုျပီးလိုအပ္တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ကေလးေတြအားလံုး မညံၾကပါဘူး။ သူတုိ႔မွာ ကၽြန္မတို႔နဲ႔ မတူတဲ့ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းဆိုတာ တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ သယံဇာတ တစ္ခုပါပဲရွင့္။ အဲဒီ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ဖ်က္ဆီးမပစ္ဖို႔ပဲ လိုတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကို တည္ေဆာက္ေပးရျခင္းဟာ ႏုိင္ငံတစ္ခုရဲ႕ တာ၀န္ပဲရွင့္ ''
'' ခင္ဗ်ားက ဆရာမလုပ္သက္ အနည္းငယ္သာ ရွိေပမယ့္ ေမးခြန္းေတြရ႕ဲ အေျဖကို စနစ္တက် ေျဖတက္တယ္ေနာ္ ''
'' စာဖတ္လို႔ပါ ''
'' ဘာစာေတြ ဖတ္သလဲ ''
'' အစံုဖတ္တယ္၊ အားရင္ ကၽြန္မက စာဖတ္တယ္ ''
'' ဒါနဲ႔ ေမးရအံုးမယ္၊ အုိဘားမားကုိ ႏွစ္သက္သလား ''
'' ႏွစ္သက္ခဲ့ပါတယ္ ''
'' ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္အတြက္ ထပ္ျပီးွ ႏွစ္သက္ႏုိင္ပါဦးမလား ''
'' ဒါကေတာ့ မေျပာႏုိင္ဘူးရွင့္၊ သူ႔အေျပာနဲ႔ သူ႔အလုပ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲ၊ အေျပာနဲ႔ အလုပ္ညီရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့၊ အေျပာတစ္ျခား၊ အလုပ္တစ္ျခား ဆုိရင္လည္း တစ္မ်ဳိးေပါ့ေလ ''
'' သမၼတၾကီးနဲ႔ ခင္ဗ်ားနဲ႔ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘယ္သူက ပိုအေရးၾကီးသလဲ ''
'' တိုင္းျပည္အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ သူေရာ၊ ကၽြန္မေရာ၊ ရွင္ေရာ၊ ဒီႏုိင္ငံမွာ ရွိတဲ့ လူေတြအားလံုး အတူတူပဲ အေရးၾကီးတယ္။ ရွင့္ေမးခြန္းက တစ္ခုခု လိုုေနသလိုပဲ။ ဒီႏုိင္ငံမွာေန၊ ဒီေျမ၊ ဒီေရ၊ ဒီေလနဲ႔ အသက္ရွင္ၾကသူအခ်င္းအခ်င္း အားလံုးအတြက္ အားလံုးအေရးၾကီးတယ္။ အားလံုး အေရးၾကီးတယ္။ အားလံုးအေရးပါတယ္။ အားလံုးေကာင္းမွ အားလံုးေကာင္းမွာေပါ့။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၊ တစ္သင္းတစ္ဖြဲ႔ ေကာင္းရုံနဲ႔ အားလံုးမေကာင္းႏုိင္ပါဘူး ''
'' ေအာရိုက္စ္။ ေကာင္းလုိက္တဲ့ အေျဖဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းတစ္ခု ေမးပါရေစ ''
'' ေမးပါ ''
'' သမၼတၾကီးနဲ႔ ခင္ဗ်ား တုိင္းျပည္အတြက္ ဘယ္သူကပိုျပီး တာ၀န္ရွိသလဲ ''
'' ဒါကလည္း ရွင္းရွင္းေလးပါ၊ ကၽြန္မကပိုျပီး တာ၀န္ရွိတာေပါ့ ''
'' ဘာေၾကာင့္လဲဗ်၊ ခင္ဗ်ားအေျဖက တစ္မ်ဳိးၾကီးပါလား ''
'' ဟုတ္တယ္ရွင့္၊ သမၼတတို႔၊ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တို႔၊ အမတ္တို႔ဆုိတာ ပါတီေနာက္ခံတစ္ခုနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံရျပီး
တာ၀န္အပ္ႏွင္း ခံရတဲ့သူေတြေလ။ (၄)ႏွစ္သက္တမ္းအတြင္းမွာကို တာ၀န္က ရပ္စဲျခင္းခံရႏိုင္တာပဲ။ ေနာက္ထပ္(၄)ႏွစ္ဆိုတာ ဘာမွမေသခ်ာဘူးေလ။ ကၽြန္မတို႔က ႏုိင္ငံ၀န္ထမ္းေတြရွင့္။ ပင္စင္မယူမခ်င္း အလုပ္လုပ္ၾကရမွာ။ တုိင္းျပည္အတြက္ ကၽြန္မတုိ႔၀န္ထမ္းေတြက ပုိျပီး တာ၀န္ရွိတာေပါ့ရွင့္။ ၀န္ထမ္းေကာင္းမွ တိုင္းျပည္ေကာင္းမွာရွင့္ ''
'' ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ခင္ဗ်ားအေျဖကို သေဘာက်ပါတယ္ ''
'' ကၽြန္မကလည္း ေျဖဆိုခြင့္ရလုိ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ''
.............................................................................................................
တစ္ခါတစ္ရံတြင္ လူတို႔သည္ ကိုယ့္တန္ဖိုးကို ကိုယ္မသိၾက။
ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ တန္ဖိုးမထားၾက။ ကိုယ့္တာ၀န္ကို ကိုယ္မသိၾက။
သားငယ္ေလး http://www.lubo601.com/2012/03/blog-post_4772.html#more
