သီတင္းကြ်တ္ျပီ မီးပုံပ်ံ လြတ္ရေအာင္

နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ

သီတင္းကြ်တ္ျပီ -မီးပုံးပ်ံ လႊတ္ရေအာင္

အနာဂတ္ အတြက္  သက္ပ်င္းေလး တစ္ခ်က္

        ေလေျပေလညွင္း တုိက္ခတ္ျခင္းနဲ႕ အတူ သီတင္းကြ်တ္ကာလ ရဲ႕ ရာသီ ဥတုက သာေတာင့္သာယာ ရွိလွပါေတာ့တယ္ ၊ ျမဴတိမ္ကင္းတဲ့  ေကာင္းကင္အာကာမွ ထြက္ျပဴစ လစႏၵာ ကုိ ျမင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့  မၾကာမီ သီတင္းကြ်တ္ လျပည့္ေတာ့မွာပါလား ဆုိတဲ့ အသိတရား က ဦးေနွာက္တစ္ေနရာမွာ ေနရာယူလာျပန္တယ္ ၊ သဘာ၀ရဲ႕ ေျပာင္းလဲ မွဳ႕ နိယာမ သေဘာကုိ မလြန္ဆန္နုိင္လုိ႕ ျဖဴ ၊နီ ၊ျပာ ၊၀ါ -ေရာင္စုံ ျဖာစ ျပဳလာတဲ့ သစ္ပင္ေလးေတြကလည္း သခၤါရေလာကၾကီးမွာ အစဥ္ထာ၀ရဆုိတာ အပုိစကားလုိ႕ ေျပာျပေနသလုိလုိပင္ ထင္မိပါရဲ႕..။
          စကၠန္႕ မွသည္   နာရီ ၊  ရက္၊ ေန႕  အလီလီ ေျပာင္းေရႊ႕မွဳေတြက ရာသီ စက္၀န္း ျဖစ္ထြန္းျခင္း အစ ပဲ ျဖစ္ေလ မလားပင္ မသိ၊ သတိထား စဥ္းစားမိေတာ့  ဆယ္နွစ္လ ရာသီ ဆုိတာ ဘယ္မွာ တကယ္္ၾကာလုိ႕လဲ ၊ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ေႏြရာသီကုိ လြန္ေျမာက္လုိ႕ ေဆာင္းရာသီပင္ ၀င္ေရာက္ေတာ့မယ္ မဟုတ္ပါလား ၊.ဒီလုိ နာရီေတြ ေျပာင္း ..ရာသီေပါင္းမ်ားလာနဲ႕ အမ်ွ သစ္ပင္ဖ်ားက သစ္ရြက္မ်ားလုိ မိမိဘ၀သက္ရြယ္သည္လည္း  ဇရာေထာင္းလုိ႕ အရြယ္ေဟာင္းလာကာ သစ္ရြက္ေတြ ညွာျပဳတ္ေၾကြက် ေျမမွာခ..ရသလုိ ဇရာ ဗ်ာဓိ မရဏ ဆုိတဲ့ ေဘးေတြက ခ..ရအုံးေတာ့မွာပါလားလုိ႕  ေတြးမိျပန္ပါတယ္ ။ ဒီေတာ့လဲ ေလ်ွာက္လွမ္းရအုံးမည့္ ေရွ႕ အနာဂတ္လမ္းကုိ မွန္းဆခါ ေတြးရင္းျဖင့္  သက္ပ်င္းေလး တခုကုိ သာသာညွင္းညွင္း ခ်လုိက္မိပါေတာ့တယ္ ။
                                သက္ပ်င္းခ်...အေတြးစ တစ္ခုရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ
          မေရ ရာ မေသခ်ာ ေသးတဲ့ အေတြး တခု ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ စဥ္းစားဖြယ္ရာ ေျမာက္မ်ားစြာဟာ အစီအရီ ျငိတြယ္ပါလာေလရဲ႕.. ၊ မျပည့္စုံေသးတဲ့ ပညာေရးရယ္  ၊မျပည့္၀ေသးတဲ့ ဆႏၵေလးေတြက ဘ၀ကုိ မေရရာ မေသခ်ာတာေတြ ျဖစ္ေနေစသလား ပင္ မသိေတာ့ေခ် ။ တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆုိတာ ၀ိေရာဓိ မ်ားစြာရဲ႕ ဆုံမွတ္တခု ရယ္ပါ ၊ ကံ ဆုိတဲ့ ဇာတ္ဆရာက ဘယ္သူ႕ကုိမွ လုိေလေသး မရွိေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးတာေတာ့ မဟုတ္နုိင္ဘူး ၊ အားနဲ ခ်က္ေတြကုိ ရွာေဖြျဖည့္ဆီးရင္း ခရီးျပင္း ႏွင္ရတာမ်ဳိးဆုိတာကုိျဖင့္  ေမ့ေနခဲ့မိတယ္ ။ မိမိဘ၀ရဲ႕အရွိွိကုိ မိမိကုိယ္ပုိင္အသိက နုိင္ေအာင္ မထိန္းနုိင္ခဲ့လုိ႕  အရွိတရားရဲ႕ နွိပ္စက္ဒဏ္ကုိ ခံခဲ့  ရတယ္ဆုိတာကုိ ဘ၀အေတြ႕အၾကုံအရ သိလုိက္ရတယ္္ ၊ ဒီေတာ့လဲ  အနာဂတ္မွာ ထပ္ခါမမွားရေအာင္ အသိတရားေတြ တုိးပြားဖုိ႕ သတိထား လမ္းေလ်ွာက္ရေတာ့မယ္လုိ႕  ပဲ ခံယူမိလုိက္ျပန္ပါရဲ႕ ။
                                                    
                                 လမ္းေလ်ွာက္ရင္းက အေတြးတစ္စ
         သီတင္းကြ်တ္ျပီ ၊မီးပုံပ်ံ လႊတ္ရေအာင္ ၊မီးစာ ကုိ ေရနံ ဆြတ္ပါ- မုိးလြတ္ပါမည္လား... ေမ့မရေသးတဲ့ ကေလးဘ၀တုန္းက သင္ခဲ့ရဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ကုိ နွဳတ္ကေန လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ ရြတ္ဆုိရင္း လမ္းေလ်ွာက္ေတြးေနမိတယ္ ။ မီးပုံးပ်ံဆုိတာကုိ  စကၠဴ ေကာ္ စသည္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္း တည္ေဆာက္ျပီး မီးစာတပ္ဆင္ရတယ္ ၊အဲဒီ မီးစာမွာ ေရနံ ေကာင္းေကာင္းဆြတ္ေပးရတယ္၊ ဒါမွ မွဳိင္းထြက္အားေကာင္းျပီး မီးပုံပ်ံကုိ အထက္အျမင့္အဆီ သယ္ေဆာင္သြားနုိင္ပါမယ္၊ မိွဳင္းအားေကာင္းရင္ ေကာင္းသေလာက္ အျမင့္ေရာက္နုိင္တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္  ။ မီးပုံပ်ံ လႊတ္တင္ခ်ိန္မွာ မုိးေလ လြတ္ကင္းဖုိ႕လဲ လုိအပ္တာေပါ့ ၊ ဒါေၾကာင့္ပင္ ထင္ပါရဲ႕ ၀ါလကင္းလြတ္ တဲ့ သီးတင္းကြ်တ္လကုိ ေရြးျပီး ေရွးစာဆုိၾကီးမ်ားက. သီတင္းကြ်တ္ပီ မီးပုံပ်ံ လႊတ္ရေအာင္ စသည္ျဖင့္ ေရးသားခဲ့တာလုိ႕ အေတြးခ်ဲ႕မိတယ္ ။
                                  မီးပုံ ပ်ံ ပမာ ဘ၀ခႏၶာ
          တကယ္ေတာ့ ရုပ္ နာမ္ နွစ္ျဖာတုိ႕ျဖင့္ ေပါင္းစပ္ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဘ၀ခႏၶာကုိယ္ၾကီးကုိလဲ ဓါတ္ၾကီးေလးပါးတုိ႕ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားလုိ႕ မီးပုံးပ်ံ   သဖြယ္လွ်င္  တင္စားလုိ႕ ရမယ္ ထင္ပါတယ္  ၊ ကုသုိလ္ကံ မွဳိင္း ေကာင္းရင္ ေကာင္းသေလာက္ အျမင့္တက္၊ အထက္ေရာက္ နဳိင္သလုိ ကုသုိလ္ကံမွဳိင္း အားနည္းခဲ့မယ္ ဆုိရင္လဲ  ဆင္းရဲနိမ့္က် ဘ၀မလွ ျဖစ္ရတတ္တာက သာဓကေတြ မ်ားစြာေပါ့ ၊  ေကာင္းတဲ့ပညာရွင္က အခ်ဳိးက်က် စီမံ ျပဳလုပ္တဲ့ မီးပုံပ်ံဟာ ေသသပ ္လွပ သလုိ ကုသုိလ္ကံက စီမံ ေပးတဲ့ ဘ၀ေတြက်ေတာ့လဲ အထက္တန္းက် မ်က္နွာပန္းလွတာေပါ့ ၊ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀အဆင့္ ျမင့္သည္ထက္ ျမင့္ခ်င္ရင္ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင ္ေတြးျပီး ကုသုိလ္စိတ္ေလးနဲ႕ ေနခါ ကုသုိလျ္ဖစ္မည့္ အမွဳ႕ေတြျပဳျခင္းျဖင့္ ဘ၀ ကုိ ကုသုိလ္ကံ မွဳိင္းေကာင္းေကာင္း ေပးသင့္တယ္လုိ႕ ခံ ယူ လုိက္မိတယ္ ။

မွဳိင္းကုန္ ေျမခ ... မီးပုံပ်ံ ဘ၀လုိ

          မီးပုံပ်ံေတြဟာ မုိးပ်ံတက္တယ္ဆုိေပမည့္ မွဳိင္းရွိသမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္ ၊မွဳိင္းကုန္တဲ့အခါ ေအာက္ေျမဆီ ျပန္သက္ဆင္းလုိ႕ ပ်က္စီိးျခင္း အဆုံးရွိတယ္ဆုိတာလဲ တဆက္တည္းေတြးမိတယ္ ၊ ဒီလုိပါပဲ လူ႕ေလာကမွာလဲ ကုသုိလ္ကံေတြ ေကာင္းေနခ်ိန္မွာ ေအာင္ျမင္မွဳ႕ေတြရ ၊  ေလာကမွာ အထက္တန္းက်စြာျဖင့္ ရာထူးနဲ႕ စိီးစိမ္နဲ႕ ေနပင္ ေနရပါ ေသာ္လည္း ကုသုိလ္ကံအဟုန္ကုန္တဲ့အခါမွာေတာ ၾကံရာမျပီး အခ်ည္းနွီး နဲ႕ စိတ္ဆင္းရဲ ကုိယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္ ၊ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာက ျဗဟၼာ့ျပည္မွာ တ၀င္း၀င္း - ၀က္စာက်င္းမွာ တရွဳပ္ရွဳပ္လုိ႕  ေဟာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္ ။
           တကယ္ေတာ့ လူသားတုိင္းဟာ လူ႕ဘ၀ ရလာတယ္ ဆုိကတည္းက အတိတ္က ကုသုိလ္ကံ ေကာင္းမွဳ႕ေတြ အနဲ နဲ႕ အမ်ား ရွိမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ရလာတဲ့ လူ႕ဘ၀မွာ ေမ့ေမ့ေလ်ွာ့ေလ်ွာ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆ နဲ႕ ကုသုိလ္ကံ မွဳိင္း အသစ္ မျဖစ္ေစခဲ့လုိ႕သာ မွုိဳင္းကုန္တဲ့ မီးပုံပ်ံလုိ တေျဖးေျဖး နိမ့္က် ႏြမ္းပါး ဆင္းရဲမ်ားနဲ႕ ၾကဳံေနရတယ္ အဆင္မေျပမွဳ႕ေတြနဲ႕ ၾကဳံေနရတယ္ ထင္မိပါတယ္ ။
          ကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ ျဖစ္တည္လာရတဲ့ ဘ၀မွာ ေမ့ေလ်ွာ့ ေပါ့ဆစြာ မေနပဲနဲ႕ ကုသုိလ္ကံေတြကုိသာ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ျပဳျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ဒီကံအသစ္ေတြေၾကာင့္ ဘ၀အဆင့္ဟာလဲ ျမင့္သည္ထက္ ျမင့္နုိင္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ဒီလုိမဟုတ္ပဲ အတိတ္ကံ အေၾကာင္း အက်ဳိးေပးေကာင္းတာကုိပင္ ဘ၀င္ျမင့္ မာန္ထူ စီးစိမ္ယူ ေနမယ္ဆုိပါရင္ အေဟာင္းခ်ညး္စားေန သူနဲ႕ တူေနပါတယ္ ၊ အဲဒီ ကံ အေဟာင္းသာ ကုန္လုိ႕ကေတာ့ မွဳိင္းကုန္တဲ့ မီးပုံပ်ံအသြင္လုိ အားကုိးရာ မဲ့ ေအာက္ကုိ တေျဖးေျဖး ဆင္းသက္ ေျမခရမွာပါလားလုိ႕ ေတြးျပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိေပး ေနမိပါတယ္ ။

ဘ၀ အဆင့္ ျမင့္သည္ထက္ ျမင့္ေအာင္

          ဘ၀အဆင့္ေတြ တစ္ဆင့္ထက္ ျမင့္ရာ ျမင့္ေၾကာင္းေတြကုိ ဗုဒၶျမတ္စြာက မိန္႕မွာေတာ္မူခဲ့ရာမွာ  သီလ ၊သမာဓိ ၊ပညာ ဟာ အေရးပါဆုံးပင္ ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ဒီအထဲ မွာ ပညာနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ အသိ သုံးမ်ဳိး ရွိပါတယ္ ။ နံပါတ္တစ္ ကေတာ့ ``ကုိယ္တုိင္ျပဳထား ၊ကံတရား၊ သိျငား မူလဆင့္`` ဆုိတဲ့ အတုိင္း  ကုိယ္တုိင္ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ေကာင္းမွဳ႕ မေကာင္းမွဳ႕တုိ႕ရဲ႕အေကာင္းနဲ႕ အဆုိး၊ အေၾကာင္းနဲ႕ အက်ဳိးကုိ ညာဏ္နဲ႕ ခ်ိန္ထုိး သိတာပါ .။.ဥပမာ ေကာင္းတာျပဳရင္ ေကာင္းက်ဳိးရမယ္ ၊ မေကာင္းတာ ျပဳရင္ မေကာင္းက်ဳိးရမယ္ ဆုိတာေတြပါပဲ ။
          ဒီအဆင့္မွာ ရာထူး ဂုဏ္သိန္ စီးစိမ္ ခ်မ္းသာ အျဖာျဖာနဲ႕ ျပည့္စုံဖုိ႕ဆုိရင္္ ဒါန ျပဳရတယ္ ၊ ဒါန ရွင္ ျဖစ္မွ ဓန ရွင္ ျဖစ္နုိင္တယ္ လုိ႕ သိျပီး တစ္ခ်ဳိ႕က ဒါနကုိ အားကုိးျပီး ၾကဳိးစား  ျပဳၾကလုိ႕ ခ်မ္းသာၾကတယ္ ၊ ခ်မ္းသာသလုိ စီးစိမ္ကုိ ခံစားသုံးေဆာင္နုိင္ ဖုိ႕ ဆုိသည္မွာလဲ  က်န္းမာဖုိ႕ လုိအပ္တယ္လုိ႕ သိျပီးေတာ့ က်န္းမာေအာင္ သီလ ကုိလဲ  အားကုိး ၾကဳိးစားေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္ ၊ က်န္းမာ၊ခ်မ္းသာသလုိ   ရွိတဲ့ ဓနဥစၥာကုိ အက်ဳိးရွိေအာင္ စီမံ ခန္႕ခြဲ သုံးတတ္ေအာင္ဆုိရင္  ညာဏ္ပညာ နဲ႕ ျပည့္စုံဖုိ႕လုိတယ္လုိ႕ စဥ္းစားျပီး တရားနာျခင္း တရားထုိင္ျခင္း စသည့္ ဘာ၀နာ အလုပ္ကုိ အားထုတ္ၾကျပန္တယ္ ၊ ။
          အဲဒီေတာ့ သူတုိ႕မွာ အတိတ္ကံလဲ ေကာင္း ၊ပစၥဳပၸန္ ကံေတြကလဲ ေကာင္းေတာ့ အေကာင္းေတြ ေပါင္းစုံျပီး အျမင့္မွာပဲ အစဥ္ တင့္တယ္ ၀င့္ထယ္ေနေတာ့တာေပါ့ ။ ဒါေၾကာင့္ အျမင့္မွာ အစဥ္ ၀င့္ထယ္စြာ တင့္တယ္ရေအာင္ ဆုိပါရင္ ဒီ ဒါန သီလ ဘာ၀နာ အလုပ္ေတြ ကုိ တတ္နုိင္သမ်ွ ၾကဳိးစား ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီတရား သုံးပါးက နိမ့္ေနသူကုိ ျမင့္ေစနုိင္တယ္ ၊ ျမင့္ေနသူကုိ အျမင့္မွာ တည္တန္႕ေစနုိင္တာမုိ႕ ဘ၀ အဆင့္ ျမင့္သည္ထက္ ျမင္ေအာင္ဆုိရင္ လူတုိင္း လူတုိင္း ဒီတရား သုံးပါးကုိ သိရွိနားလည္ က်င့္ပြား နုိင္မွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္လုိ႕ နားလည္မိတယ္ ။

                                ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲ   မကြဲအတူ... အပူေတြနဲ႕
          အထက္မွာ ေရးသားခဲ့တဲ့အတုိင္း ေရွးကံေရာ ပစၥဳပၸန္ကံေတြပါ ေကာငး္ၾကလြန္းလုိ႕ ဒီဘ၀မွာ အစစ ျပည့္စုံသူေတြ ခ်မ္းသာသူေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမည့္  ``လူတစ္စု ပူမွဳ႕ ရယ္တဲ့ ဆယ္ကုေဋ `` ဆုိတဲ့ အတုိင္းပါပဲ ။ လူတုိင္းမွာ အပူ ေတြ ရွိေနတာကုိ သိနားလည္ခဲ့ရပါတယ္ ၊ ဥစၥာ ဓန ျပည့္စုံ သူေတြမွာ ေၾကာင့္ၾကဗ်ာပါဒ နဲ႕ ပူေနရသလုိ မရွိႏြမ္းပါး ဆင္းရဲသားေတြမွာလဲ ေတာင့္တ ျပီး ပူေနရတာပါပဲ ၊ဒါေၾကာင့္ ``မရွိျပန္ေတာ့လဲ ေတာင့္တပူ ရွိျပန္ေတာ့လဲ ေၾကာင့္ၾကပူ ..လူဘ၀ ၾကီး အထက္မီး ေအာက္မီး မုန္႕နဲ႕..တူ `` လုိ႕  ဆုိလုိက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္ ။
                        အပူကင္းေအာင္  ...သတိေဆာင္
          အပူ မကင္းတဲ့ ေလာက အတြင္းမွာ အပူကင္းေအာင္ေနနည္း ကုိလည္း ဗုဒၶရွင္ပင္က သြန္သင္လမ္းျပ ဆုံးမ ခဲ့ပါတယ္ ၊ ဒါကေတာ့ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ တရားကုိ ရွဳ႕မွတ္ပြားမ်ား ဖုိ႕ ပါ ။ ဧကာယေနာ အယံ ဘိကၡေ၀ မေဂၢါ စေသာ ဒီ ဘုရားေဟာ ေဒသနာ သည္ လုိက္နာသူတုိ႕အတြက္ ေသာကကင္းေ၀း ေနနုိင္ေရး ေဆးတစ္ခြက္ ျဖစ္သလုိ အပူကင္းရန္ နတ္ေဆးမြန္ လဲ အစစ္ပါပဲ ၊
          ဒါဆုိရင္ လူ႕ဘ၀မွာ ပထမ အဆင့္အနျဖင့္ ခ်မ္းသာ ဖုိ႕ ၊က်န္းမာဖုိ႕ နဲ႕ အသိညာဏ္ပညာ ျပည့္စုံဖုိ႕ အဓိက က်သလုိ  ဒုတိယ အဆင့္အေနျဖင့္ အပူအပင္ ကင္းကင္းေနနုိင္ဖုိ႕ အဓိကက်တယ္လုိ႕ ေကာက္ခ်က္ဆြဲလုိ႕ ရမယ္ ထင္ပါတယ္ ။ ေဆာင္းပါးတစ္ခုမွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ  နံပါတ္တစ္ အိပ္ေပ်ာ္ဖုိ႕ ၊နံပါတ္နွစ္ စား၀င္ဖုိ႕ ၊နံပတ္သုံး ရယ္ရႊင္နုိင္ဖုိ႕ အဓိကက်တယ္လုိ႕ မွတ္သားမိဖူးပါတယ္  ။
           ဒီေတာ့ အပူကင္းကင္း နဲ႕ ေနနုိင္ေအာင္ဆုိရင္ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာ ပြားမ်ား ေနဖုိ႕ လုိအပ္ပါတယ္ ၊ စီးပြားေရး လူမွဳ႕ေရးေတြ ၾကားမွာ မအားလပ္လုိ႕ ၀ိပႆနာရွဳ႕ပြားဖုိ႕ အခ်ိန္မရဘူးဆုိရင္ေတာင္မွ ဘုရားရွိခုိးျခင္း၊ ေမတၱာ ပုိ႕သျခင္း ၊  ပုတီးစိပ္ျခင္း စသည့္ သမထ အလုပ္ေတြဟာလဲ စိတ္ကုိ ျငိမ္းေစ ေအးခ်မ္းေစ နုိင္လုိ႕ အပူကုိ ကင္းေစနုိင္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ၊  ၀ိပႆနာ ျမတ္ပညာ မွတ္ပါ အလယ္ဆင့္ ဆုိတဲ့ အတုိင္း ဒီလုိ သမထ ၀ိပႆနာ နဲ႕ ေနနုိင္ျပီ က်င့္နုိင္ျပီဆုိရင္ ဒါဟာ ဘ၀ရဲ႕ ဒုတိယ အဆင့္မွာ ေနနုိင္ျခင္းလုိ႕ သတ္မွတ္ခံယူလုိ႕ ရျပီပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။
                      အျမင့္ဆုံးအဆင့္ ...တံခါးပြင့္ေန
          အုိ ဓမၼ မိတ္ေဆြ ၊ ကံ ေကာင္း အေၾကာင္း လွစြာျဖင့္ လူျဖစ္လာျပီးတဲ့ေနာက္ အေျခခံ ပထမအေရးၾကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ ကမၼႆကတာ ညာဏ္ပညာ ရွိျပီး ဒါန သီလ ဘာ၀နာ ကုသုိလ္ေတြကုိလည္း လုပ္ျဖစေအာင္ ၾကဳိးစားတယ္္ ၊ ဒုတိယအဆင့္ အေနျဖင့္ ပူပင္ေသာက ဗ်ာပါဒ မဲ့စြာ အိပ္ေပ်ာ္စား၀င္ ရယ္ရႊင္နုိင္ဖုိ႕ သမထ ၀ိပႆနာလဲ လုပ္ျဖစ္တယ္ဆုိရင္ အျမင့္ဆုံးအဆင့္ျဖစ္တဲ့ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ ဆုိတဲ့ အျမင့္ဆုံး အဆင့္ဟာ မိမိအတြက္တခါး ပြင့္ေနမွာ မလြဲပါဘူး ။ အဲဒီလုိ မဂ္ဆင့္ ဖုိလ္ဆင့္ တံခါး မပြင့္နုိင္ေသးေတာင္မွ ကုိယ့္ရဲ႕ ကုသုိလ္ကံ ၾကဳိးစား အားထုတ္မွဳ႕ အတုိင္းအတာ အရ နတ္ျပည္ ျဗဟၼျပည္ က်င္လည္ရပါေစအုံးေတာ့ အရွဳံးမရွိနုိင္ပါဘူး ။ဘုံစဥ္ စံ ဘ၀နဲ႕လည္း နိဗၺာန္ ကုိ မ်က္ေမွာက္ ျပဳနုိင္တာ ျဖစ္လုိ႕ ေအာက္ကုိ ျပန္က်ရတဲ့ ဘ၀ဆုိးမ်ဳိးနဲ႕ မတုိးနုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့ ။
                                    ဘ၀ မီးပုံပ်ံ...မွဳိင္းျဖည့္ခ်ိန္တန္ ျပီ
          ဘ၀ ဆုိတာ မီးပုံပ်ံပမာ တူတယ္ဆုိတာကုိ အေတြးျဖစ္မိတဲ့ အဆုံးမွာေတာ့ ၊ ကုိယ့္ဘ၀ မီးပုံးပ်ံကုိလဲ ျမင့္သည္ထက္ ျမင့္ရာဆီကုိ  တက္ေစ ဖုိ႕ဆုိရင္ ၊ကုသုိလ္ကံ မွဳိင္းျဖည့္ဖုိ႕ေတာ့ခ်ိန္တန္လာပီလုိ႕ သေဘာေပါက္လာခဲ့တယ္ ။ သီတငး္ေတြ ကြ်တ္ခဲ့ေပါင္းလဲ မ်ားပါပီ ၊ ဘ၀ မီးပုံးပ်ံကုိ မွဳိင္းျဖည့္တင္းဖုိ႕ တခါမွ မေတြးခဲ့မိဖူးပါဘူး ၊ အရြက္က်ရာ အပင္ေပါက္တတ္တဲ့ ရြက္က်ပင္ေလးလုိ ကံဇာတ္ဆရာ အလုိက် ေလာက ဇာတ္ခုံေပၚမွာ ေပ်ာ္ေနမိခဲ့တယ္ ။
          အခုေတာ့ ကုိယ့္ဘ၀ခႏၶာ မီးပုံးပ်ံ မွာ ကုသိုလ္ ကံ မွဳိင္း ေလွ်ာ့ေနတာကုိ သတိထားခဲ့မိပါပီ .. အရင္လုိ မဟုတ္ေတာ့သည့္ ခႏၶာကုိယ္ အေနအထားက ဇရာရဲ႕ ဖိစီးမွဳ႕ ၊ ဗ်ာဓိရဲ႕ နွိပ္စက္မွဳ႕ေတြေၾကာင့္ နဳပ်ဳိရာမွ အုိမင္းရင့္ေရာ္တဲ့ဆီ ၊ က်န္းမာရာမွ ဖ်ားနာ ရာဆီ ဦးတည္ေနခဲ့သည္ကုိ သတိထားခဲ့မိပါပီ ..။ တစ္ေလာက နယူးေယာက္ျမဳိ႕ ေရာက္ေတာ့ ေလာကခ်မ္းသာ ဆရာေတာ္ၾကီး က မိန္႕တယ္၊ အသက္ၾကီးလာရင္ အားလုံးကုိ အရွဳံးေပးရ ေတာ့တာပဲ တဲ့ ၊ သံေ၀ဂ ပါတဲ့ ဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႕စကားက နားထဲမွာ မထြက္ေသးပါဘူး ၊။
           အခု လဲ သီတင္းကြ်တ္ပါပီ ၊ မီးပုံပ်ံ လႊတ္ခ်ိန္ မတန္ေသးေသာ္မွ ဘ၀မီးပုံပ်ံကုိ နိဗၺာန္ နန္းထိ ေရာက္သည့္တုိင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္နုိင္ဖုိ႕ဆုိရင္ မွဳိင္းျဖည့္ဖုိ႕ေတာ့ အခ်ိန္တန္ပါပီ။ မွဳိင္းေလ်ာ့ကာ မနိမ့္က်ရေအာင္ မွဳိင္း၀ျပီး အထက္အဆင့္ေတြ ျမင့္ရာတက္နုိင္ရေအာင္ ရည္ေဆာင္လုိ႕ ဘ၀မိီိးပုံးပ်ံကုိ   အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာ အတြက္ အက်ဳိးရွိရာ က႑ေလးေတြမွာ စြမ္းနုိင္သလုိ ပါ၀င္ရင္း ဒါန ၊ သီလ ၊ ဘာ၀နာ မွဳိင္း၊ သီလ၊ သမာဓိ ၊ပညာမွဳိင္းမ်ားျဖင့္  အားျဖည့္ ေတာ့မယ္လုိ႕ စိတ္ကူးရင္း... ဓမၼမိတ္ေဆြ အေပါင္းကုိလဲ နိဗၺာန္တုိင္ေပါက္ ခရီးေရာက္နုိင္သည့္ ကုသုိလ္ကံ မွဳိင္းအားျပည့္ေသာ စီးစိမ္ခ်မ္းသာနွင့္ ျပည့္စုံျပီး က်န္းမာ ၊ညာဏ္ၾကီးသည့္  ဘ၀ခႏၶာပုိင္ရွင္ မီးပုံးပ်ံၾကီးမ်ား ျဖစ္နုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ၀ါကြ်တ္ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလုိက္ပါေတာ့တယ္။

                  အရွင္နႏၵ၀ံသ

ေဇယ်သုခ ဓမၼရိပ္သာ အမ္မရီလုိျမဳိ႕

 တက္ကစက္ျပည္နယ္၊ အေမရိကန္ နုိင္ငံ